Καθώς ο πληθωρισμός σαρώνει τα οικογενειακά εισοδήματα και οι λογαριασμοί του ρεύματος προκαλούν καθημερινά χιλιάδες… ηλεκτροπληξίες, η κυβέρνηση αναζητεί το σημείο ισορροπίας για τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση των μεσαίων και ευάλωτων στρωμάτων χωρίς να εκτροχιαστεί ο προϋπολογισμός. Το πρώτο που κάνει; Εγκαταλείπει τη στενά τεχνοκρατική προσέγγιση στο πρόβλημα που, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αποδείχτηκε μυωπική, την απομάκρυνε από το κοινό αίσθημα και της κόστισε ήδη σε πολιτικό επίπεδο.

Οι ημέρες όπου στο κυβερνητικό στρατόπεδο κυριαρχούσαν οι φωνές εκείνων που απέδιδαν την αναστάτωση στην κοινωνία από το σοκ για τους λογαριασμούς του ρεύματος σε «υπερβολικές αντιδράσεις μιας μικρής μερίδας καταναλωτών», φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε ο ίδιος το χρονοδιάγραμμα των αποφάσεων. Είπε πως αν το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί στις 30 και 31 Μαΐου δεν καταλήξει σε γενναίες αποφάσεις «για την ενίσχυση του παραγωγικού ιστού και των νοικοκυριών που πολιορκούνται από τις ανατιμήσεις» η Ελλάδα θα κινηθεί μόνη της. Αμέσως μετά αλλά ίσως και νωρίτερα, εφόσον τα στοιχεία στις αρχές του νέου μήνα για το δημοσιονομικό έλλειμμα το επιτρέψουν.

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι οι τεχνικές, αν όχι κυνικές, αναλύσεις τού στιλ ότι τα νοικοκυριά «αντέχουν» επειδή καταγράφηκε σημαντική αύξηση των καταθέσεων το προηγούμενο διάστημα, δίνουν τη θέση τους στον σκληρό ρεαλισμό που επιβάλλει η κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό είναι το κλίμα, δεν προβλέπεται να αλλάξει και δεν έχει καμία σχέση με εκείνο του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου. Μάλιστα, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που ανήκουν στο «στρατόπεδο» του ρεαλισμού αφήνουν να εννοηθεί ότι «κάποιοι» υποτίμησαν το πρόβλημα, μεταδίδοντας εικόνα εφησυχασμού.

Βασικό ζήτημα ήταν και παραμένει ότι, παρά το γεγονός ότι το κράτος δαπανά πολύ σημαντικά ποσά για την ανακούφιση των νοικοκυριών, αυτά δεν «φαίνονται» στους λογαριασμούς. Στην αρχή, λόγω καθυστέρησης για τεχνικούς λόγους, στη συνέχεια επειδή οι αυξήσεις ήταν τόσο μεγάλες που έκαναν την κρατική έκπτωση –που φαινόταν πια ευδιάκριτα– να μοιάζει ανεπαρκής και σε κάθε περίπτωση κατώτερη των περιστάσεων.

Τα πρώτα σημάδια της αλλαγής ήρθαν στις 23 Μαρτίου όταν ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή για έλεγχο στα έσοδα των μεγάλων επιχειρήσεων ενέργειας για να διαπιστωθεί αν υπήρξαν υπερκέρδη που οφείλονται στην εκμετάλλευση της συγκυρίας της διεθνούς αναταραχής. Ακολούθησαν οι πληροφορίες ότι εξετάζεται μια ελληνική εκδοχή του ισπανικού μοντέλου για την επιβολή πλαφόν στη χονδρεμπορική αγορά ρεύματος, προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες της δικής μας αγοράς.

Αν η Ευρώπη δεν κινηθεί γρήγορα, η άσκηση για την κυβέρνηση θα είναι δύσκολη, παρά την καλή πορεία των εσόδων που ενισχύονται και από τον πληθωρισμό. Γιατί αυτή την ώρα βρίσκεται δημοσιονομικά αλλά και πολιτικά σε συμπληγάδες.

Δημοσιονομικά, γιατί η ανακούφιση των νοικοκυριών συνεπάγεται αύξηση δαπανών σε μια στιγμή που η Ελλάδα έχει ανάγκη να επιτύχει την «επενδυτική βαθμίδα» εντός του 2023 ώστε να ξεφύγει οριστικά από τη μαύρη δεκαετία της κρίσης. Και μέσα σε αυτό το περιβάλλον, κάθε απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους μπορεί να δημιουργήσει αναταράξεις.

Πολιτικά, γιατί ο πληθωρισμός είναι ένα περίπλοκο πρόβλημα για όλες τις κυβερνήσεις (έχει «φάει» ουκ ολίγες), δεν τιθασεύεται εύκολα, πλήττει την ανάπτυξη και τις προσδοκίες και είναι βούτυρο στο ψωμί των λαϊκιστών. Και με τις εκλογές σε έναν χρόνο από σήμερα, όπως σταθερά επαναλαμβάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο δίδυμος εφιάλτης της επιστροφής των δημοσιονομικών προβλημάτων και του λαϊκισμού απαιτεί λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αντιμετωπίζεται με τεχνοκρατικό βολονταρισμό – αυτός δοκιμάστηκε και απέτυχε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News