Ηταν ένα γκολ που το χάρηκαν ακόμη και οι αντίπαλοί του – τουλάχιστον εκείνοι που μπορούσαν να κατανοήσουν τη σημασία του. Σχεδόν δέκα μήνες μετά τον… θάνατό του σε παγκόσμια τηλεοπτική μετάδοση, ο Κρίστιαν Ερικσεν σκόραρε το πρώτο του τέρμα σε επίσημο ματς: το περασμένο Σάββατο στο «Στάμφορντ Μπριτζ» εναντίον της Τσέλσι. Νίκησε η Μπρέντφορντ (κάτι που είχε να συμβεί από το 1939, απέναντι στους «Mπλε»). Μα, πάνω απ’ όλα, νίκησε η ζωή: η άρνηση ενός ανθρώπου, που πήγε στον «άλλο κόσμο» και γύρισε, να ξοδέψει τη δεύτερη ευκαιρία του τρομαγμένος, μακριά από όσα τον κάνουν ευτυχισμένο.

Μετά την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε, για την εμφύτευση απινιδωτή καρδιοανάταξης (ένα είδος βηματοδότη που προλαμβάνει την καρδιακή ανακοπή, διορθώνοντας τις επικίνδυνες αρρυθμίες και επαναφέροντας τον σφυγμό σε φυσιολογικό ρυθμό), οι γιατροί συμβούλευσαν τον δανό μεσοεπιθετικό να μην επιστρέψει στη δράση. Το ίδιο τον παρακάλεσαν να κάνει και οι δικοί του άνθρωποι: οι γονείς του, η αδελφή του, η σύντροφός του και οι φίλοι του. Αλλωστε, ζήτημα βιοπορισμού δεν τίθεται. Τα 10 εκατομμύρια ευρώ, που -σύμφωνα με τα ιταλικά media- εισέπραξε ως αποζημίωση για την περιπέτεια της υγείας του, προστέθηκαν σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο «κομπόδεμα» που είχε φτάξει την προηγούμενη δεκαετία ως ποδοσφαιριστής του Αγιαξ, της Τότεναμ και της Ιντερ. Οι περισσότεροι στη θέση του δεν θα χρειάζονταν, καν, νουθεσίες και παραινέσεις, ώστε να μην προκαλέσουν, ξανά, την τύχη τους. Αλλά εκείνος, σε πείσμα όλων, αποφάσισε να ρισκάρει και τη ζωή του για το σπορ που λάτρεψε από τριών ετών παιδάκι.

Οσο ακόμη βρισκόταν στο νοσοκομείο της Κοπεγχάγης για την τοποθέτηση του ICD, άρχισε να διαβάζει για την ιστορία ενός μαραθωνοδρόμου που έτρεξε 12 φορές με αυτή τη συσκευή στην καρδιά του. Μόλις πήρε εξιτήριο, επικοινώνησε με τον Ντάνι Μπλιντ, την παλιά δόξα του Αγιαξ, που, επίσης, «φοράει» απινιδωτή καρδιοανάταξης. Ο Ολλανδός του συνέστησε να ακούσει τους γιατρούς του. Στη συνέχεια ανακάλυψε μια πρόσφατη έρευνα του Yale, που αμφισβητούσε τη θεωρία ότι οι ασθενείς με ICD πρέπει να αποφεύγουν τη σωματική καταπόνηση. Πλέον, ο Ερικσεν είχε πάρει την απόφασή του.

Δυο γυμναστές, ένας γιατρός και ένας διατροφολόγος δέχτηκαν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα: ένα από τα πιο απίθανα comeback στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στην Ιντερ δεν μπορούσε να συνεχίσει -στην Ιταλία οι κανονισμοί απαγορεύουν στους παίκτες που φέρουν απινιδωτή να αγωνίζονται σε επαγγελματικό επίπεδο- ωστόσο ο ιταλικός σύλλογος έκανε ό,τι μπορούσε για να διευκολύνει τον Ερικσεν. Τον έστειλε στο Κιάζο, στα σύνορα της Ιταλίας με την Ελβετία, σε μια ομάδα με την οποία διατηρεί πολύ φιλικές σχέσεις, για να κάνει τις προπονήσεις του. Τον φιλοξένησαν, επίσης, η δανέζικη Οντένσε Μπόλντκλαμπ, της οποίας υπήρξε ποδοσφαιριστής, και ο Αγιαξ (του επέτρεψε να προπονείται με τη δεύτερη ομάδα του). Τον περασμένο Δεκέμβριο υποβλήθηκε σε καρδιολογικές εξετάσεις, και τα αποτελέσματα ήταν πολύ ικανοποιητικά. Ετσι, στην πρώτη του μεγάλη τηλεοπτική συνέντευξη προανήγγειλε την επιστροφή του, με στόχο να είναι παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ.

Το 2022 ξημέρωσε υπέροχα για τον τολμηρό Δανό. Οχι, απλώς, βρήκε ομάδα, αλλά και στο υψηλότερο επίπεδο: στην Πρέμιερ Λιγκ. Υπέγραψε εξάμηνο συμβόλαιο με την Μπρέντφορντ στις 31 Ιανουαρίου, και στις 26 Φεβρουαρίου πραγματοποίησε το ντεμπούτο του, εναντίον της Νιούκαστλ, έπειτα από 295 μέρες απουσίας από τα γήπεδα. Η πιο μεγάλη του στιγμή, η επανεμφάνισή του με την εθνική ομάδα της Δανίας, δεν θα αργούσε. Κλήθηκε για τα δυο φιλικά ματς, με την Ολλανδία (26 Μαρτίου) και τη Σερβία (29 Μαρτίου).

Φιλοξενήθηκαν σε δυο γήπεδα, στα οποία ο 30χρονος Ερικσεν είχε γράψει ιστορία. Το πρώτο, στην έδρα του Αγιαξ, όπου κάποτε (2010-2013) μεγαλούργησε. Το δεύτερο, στο «Πάρκεν» της Κοπεγχάγης: εκεί που στις 12 Ιουνίου 2021, μαζί με την καρδιά του ποδοσφαιριστή είχε… σταματήσει και η Γη να γυρίζει. Γιατί, ως γνωστόν, τα καλύτερα σενάρια, τα πιο ευφάνταστα, τα γράφει η ίδια η ζωή. Σκόραρε και στα δυο παιχνίδια, και αποθεώθηκε από το κοινό και τους συμπαίκτες του. Το στάδιο της Κοπεγχάγης γέμισε ασφυκτικά, σε φιλικό ματς, για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες. Επειδή, στην ουσία, επρόκειτο για ένα τεράστιο πάρτι προς τιμήν του ανθρώπου που, εννέα μήνες πριν, είχε νικήσει τον θάνατο.

Ο Ερικσεν «αναστήθηκε» για δεύτερη φορά όταν πάτησε, ξανά, το χορτάρι – κάτι που μετά την περιπέτειά του είχε θεωρηθεί απίθανο. Δεν είναι μόνο ένας σπουδαίος παίκτης. «Είναι ένας μαχητής της ζωής», τόνισε σε τηλεοπτικό σταθμό της Κοπεγχάγης ο συμπατριώτης του προπονητής της Μπρέντφορντ, Τόμας Φρανκ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News