Ο αριθμός είναι εξωπραγματικός. Πρωτοφανής, τουλάχιστον για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Την προτελευταία μέρα του Μαρτίου, 91.553 άνθρωποι γέμισαν το «Καμπ Νου» της Βαρκελώνης για να παρακολουθήσουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα γυναικών: Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης, στην προημιτελική φάση της… θηλυκής εκδοχής του Τσάμπιονς Λιγκ. Το ανδρικό «Clasico», τον περασμένο Οκτώβριο για το ισπανικό πρωτάθλημα, είχε «κόψει» 86.422 εισιτήρια.

Η είδηση προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έγινε πρώτο θέμα στα ισπανικά αθλητικά media, αλλά και στις διαδικτυακές εκδόσεις ΜΜΕ όπως η Equipe, το Sky Sports και η Daily Mail. «Ενα, ακόμη, σημάδι ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς», σχολίασε η εφημερίδα της Βαρκελώνης, Mundo Deportivo. «Τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Παγκόσμιο ρεκόρ στο Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών. Περήφανοι για το παιχνίδι μας. Μια νύχτα που θα θυμόμαστε», έγραψε στα social media η Ναντίν Κέσλερ, επικεφαλής του τμήματος γυναικείου ποδοσφαίρου της UEFA και πρώην παίκτρια.

Ναι, ήταν παγκόσμιο ρεκόρ προσέλευσης θεατών σε ποδοσφαιρικό αγώνα γυναικών. Το προηγούμενο είχε καταγραφεί στις 10 Ιουλίου του 1999, στο «Ρόουζ Μπολ» της Πασαντίνα (Καλιφόρνια), όπου 90.185 άνθρωποι είδαν τις ΗΠΑ να νικούν την Κίνα (5-4 στα πέναλτι) και να κατακτούν το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών. Οι Μεξικανοί ισχυρίζονται ότι ο αντίστοιχος τελικός του 1971, στο «Αζτέκα» του Μεξικού, είχε προσελκύσει 110.000 φιλάθλους. Αλλά εκείνο το αλησμόνητο ματς, στο οποίο η Δανία κέρδισε το Μεξικό με τρία γκολ (με το αριστερό) της 15χρονης Σουζάνε Αγκούστενσεν, που αγωνίστηκε με γονική συναίνεση, δεν διεξήχθη υπό την αιγίδα της FIFA. Το πρώτο επίσημο Μουντιάλ Γυναικών έλαβε χώρα 20 χρόνια αργότερα στην Κίνα. Γι’ αυτό και το μεξικάνικο ρεκόρ δεν αναγνωρίστηκε.

Την τελευταία δεκαετία το γυναικείο ποδόσφαιρο συγκεντρώνει πολύ κόσμο στα γήπεδα. Ενδεικτικά, τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ 2012 (Λιόν – FFC Φρανκφούρτης 2-0), στο «Ολύμπιασταντιον» του Βερολίνου, τον παρακολούθησαν 50.212 θεατές. Τον ημιτελικό του ισπανικού Κυπέλλου Γυναικών (Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ατλέτικο Μαδρίτης στο «Σαν Μαμές»), 48.121. Το ντέρμπι τίτλου Ατλέτικο Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα (το 2019 στο «Γουάντα Μετροπολιτάνο»), 60.739. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2017 στην Ολλανδία, όλα τα ματς της οικοδέσποινας εθνικής ομάδας, που στο τέλος κατέκτησε το τρόπαιο, ήταν sold-out. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας (2019) διατέθηκαν, περίπου, ένα εκατομμύριο εισιτήρια, και εξαντλήθηκαν αυτά για το εναρκτήριο ματς, τους ημιτελικούς και τον τελικό.

Οι γυναίκες έχουν ταλέντο στην μπάλα, και το θέαμα που προσφέρουν είναι υψηλού επιπέδου. Φάνηκε και στο «Clasico», το οποίο παρακολούθησαν, μεταξύ άλλων, ο Τσάβι και ο Κάρλες Πουγιόλ. Η Ρεάλ προηγήθηκε στο σκορ (2-1), όμως η κατά πολλούς κορυφαία παίκτρια στον κόσμο, Αλέξια Πουτέγιας, και η «παρέα» της πέτυχαν τέσσερα γκολ σε 18 λεπτά, και πήραν τη νίκη (5-2) μέσα σε ντελίριο ενθουσιασμού. Το ότι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει ιδέα πόσο ελκυστικό είναι το παιχνίδι τους, οφείλεται στην εξαιρετικά περιορισμένη «κάλυψη» των γυναικείων events από τα media – κυρίως από την TV. Για παράδειγμα, το δικό τους Τσάμπιονς Λιγκ μεταδίδεται διαδικτυακά, από το DAZN. Αλλά ακόμη κι όταν τα ΜΜΕ δεν περιφρονούν τα γυναικεία σπορ, συχνά εστιάζουν στη θηλυκότητα και την εμφάνιση των αθλητριών, όχι στα επιτεύγματά τους.

Οι ποδοσφαιριστίνες έχουν πέσει θύματα ενός συστημικού σεξισμού. Οσο τα media τις αγνοούν, οι χορηγοί είναι απρόθυμοι να επενδύσουν σε αυτές. Αν και το 84% του παγκόσμιου φίλαθλου κοινού ενδιαφέρεται για τα γυναικεία σπορ (σύμφωνα με έρευνα της Nielsen το 2018), σε αυτά καταλήγει μόλις το 4% των συνολικών εμπορικών εσόδων του αθλητισμού. Μοιραία, ο γυναικείος αθλητισμός δεν παράγει τόσο χρήμα, όσο ο ανδρικός. Και αυτό συντηρεί την ανισότητα. Περίπου οι μισές παίκτριες παγκοσμίως, δεν πληρώνονται από το ποδόσφαιρο, σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (FIFpro). Εξι στις 10 από εκείνες που πληρώνονται, κερδίζουν -το πολύ- 600 δολάρια τον μήνα. Και δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων. Στους ίδιους συλλόγους, οι ανδρικές ομάδες ταξιδεύουν για τους αγώνες τους με πτήσεις τσάρτερ, ενώ οι γυναικείες με το αεροπλάνο της γραμμής.

Ολα αυτά φαίνεται να αλλάζουν, χάρη στο έντονο ενδιαφέρον του κοινού, που γεμίζει τα γήπεδα για να δοκιμάσει μια άλλη εκδοχή του -μέχρι πρότινος- κατ’ εξοχήν ανδρικού σπορ. Ηδη, η FIFA συνεργάζεται με τις 211 ομοσπονδίες – μέλη της σε όλο τον Κόσμο πάνω σε στρατηγικές ενίσχυσης της εμπορικής αξίας του θηλυκού ποδοσφαίρου. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, τον Δεκέμβριο του 2018 απονεμήθηκε για πρώτη φορά «Χρυσή Μπάλα» σε γυναίκα: την Αντα Χέγκερμπεργκ. Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αργεντινής αποφάσισε να επιδοτήσει τις 16 ομάδες του Γυναικείου Πρωταθλήματος Α’ Κατηγορίας, προκειμένου να υπογράψουν επαγγελματικά συμβόλαια με οκτώ παίκτριες η κάθε μία. Εστω με 310 ευρώ τον μήνα – κάτι παραπάνω από τον κατώτατο μισθό στη χώρα. Και τα μεγάλα club, το ένα μετά το άλλο, συγκροτούν (και) γυναικεία ομάδα.

Είναι ζήτημα χρόνου, να ανακαλύψει και η τηλεόραση το γυναικείο ποδόσφαιρο, και να το βάλει σε κάθε σπίτι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News