Ηταν, χρόνια τώρα, ο «μίστερ πάσα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Από χθες (Πέμπτη) είναι και… με τη βούλα ο «βασιλιάς των ασίστ» στην Ευρωλίγκα. Πριν από το τζάμπολ του αγώνα Μπαρτσελόνα – Μονακό, για την 28η αγωνιστική της διοργάνωσης, ο Νικ Καλάθης μετρούσε 1.606 τελικές πάσες. Ο άλλοτε συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική ομάδα, Βασίλης Σπανούλης, που κατείχε την κορυφή της σχετικής λίστας προτού αποσυρθεί από τη δράση, είχε σταματήσει στις 1.607. Τις δυο που χρειαζόταν για να τον προσπεράσει, ο Καλάθης τις μοίρασε στις αρχές του δεύτερου 20λεπτου. Υστερα, ως ρέκορντμαν πλέον, έδωσε άλλες τέσσερις. Εφτασε, στο σύνολο, τις 1.612.

Για να γίνει ο Νο 1 πασέρ στη σύγχρονη ιστορία της EuroLeague (από το 2000 κι έπειτα), χρειάστηκε 90 αγώνες λιγότερους, σε σχέση με τον «Kill-Bill». Αυτό το «πάρε – βάλε» που πάντοτε χαρακτήριζε το παιχνίδι του, δεν είναι, απλώς, μια τέχνη που γνωρίζει όσο κανένας άλλος «άσος» της Ευρώπης, αλλά και το… φετίχ του στο μπάσκετ. Του αρέσει, όσο τίποτε άλλο, να κάνει τους συμπαίκτες του ευτυχισμένους. Σε οκτώ σεζόν στον Παναθηναϊκό και δύο στην Μπαρτσελόνα, η τελική πάσα ήταν… η σπεσιαλιτέ του. Ενα ταλέντο που εξέλιξε με σκληρή δουλειά, για να γίνει το «σήμα κατατεθέν» του.

Ηταν ζήτημα χρόνου, να καταρρίψει αυτό το ρεκόρ. Κάθε χρόνο εμφάνιζε τους καλύτερους μέσους όρους στις ασίστ: 5,9 με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και 6,8 με αυτήν της Μπαρτσελόνα. Τα αντίστοιχα ποσοστά του Ερτέλ και του Καμπιάσο ήταν 5,3. Του Διαμαντίδη, 4,5. Πολλοί θρύλοι του μπάσκετ, παίκτες και προπονητές, είχαν εκφράσει τον θαυμασμό τους για την εφευρετικότητα και την ποικιλία με την οποία τροφοδοτούσε τους συμπαίκτες του. Μα πιο γενναιόδωρα απ’ όλους το είχε κάνει ο Ρικ Πιτίνο, τον Φεβρουάριο του 2019, μπροστά στην κάμερα της EuroLeague TV: «Εχω αντιμετωπίσει τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Αζάια Τόμας και τον Λάρι Μπερντ, αλλά ο Καλάθης είναι ο καλύτερος πασέρ που έχω δει στη ζωή μου».

Πίσω από τον Νικ και τον Βασίλη, στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Το top-10 συμπληρώνουν κατά σειράν, ο Τομά Ερτέλ, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Κώστας Σλούκας, ο Σέρχιο Γιουλ, ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο Θοδωρής Παπαλουκάς και ο Μαρσελίνιο Χουέρτας. Από αυτούς, εξακολουθούν να αγωνίζονται οι Ροντρίγκεθ (1.526 ασίστ σε 324 ματς), Ερτέλ (1.319 ασίστ σε 247 ματς), Σλούκας (1.230 ασίστ σε 304 ματς) και Γιουλ (1.219 ασίστ σε 334 ματς). Είναι μάλλον απίθανο, να καταφέρει κάποιος να καλύψει την τεράστια απόσταση που τον χωρίζει από τις 1.612 ασίστ του Καλάθη, που κι αυτός, στα 33 του, έχει μπροστά του μερικά χρόνια «καλού μπάσκετ». Επομένως, αυτό το ρεκόρ ήρθε… για να μείνει.

Η Ελλάδα φημίζεται για τους πασαδόρους της, όσο και για το λάδι της. Ο μέχρι χθες κάτοχος του ρεκόρ, ο Σπανούλης, το είχε παραλάβει (30 Μαρτίου του 2018) από τον Διαμαντίδη. Κι εκείνος, από τον Παπαλουκά. Οι επιδόσεις του Σλούκα, αλλά και του Νίκου Ζήση που βρίσκεται οριακά εκτός top-10 (στο Νο 11), δικαιώνουν αυτή τη φήμη.

Την πρώτη του ασίστ στην Ευρωλίγκα ο Καλάθης την κατέγραψε τον Οκτώβριο του 2009, σε ένα ματς του Παναθηναϊκού με την Αρμάνι στο Μιλάνο. Τροφοδότησε τον Διαμαντίδη, κι εκείνος πέτυχε τρίποντο. Ηταν, μόλις, 20 ετών. Εκτοτε σημείωσε 1.611 ακόμη, παρά το γεγονός ότι απουσίασε μια σεζόν στο EuroCup (με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν), κι άλλες δυο στο ΝΒΑ (με τους Μέμφις Γκρίζλις). Η καλύτερή του χρονιά, σε ό,τι αφορά τις ασίστ, ήταν το 2018-2019: μοίρασε 286 τελικές πάσες. Την αμέσως επόμενη σεζόν (2019-2020) είχε να επιδείξει τον υψηλότερο μέσον όρο από κάθε άλλον παίκτη, με 9,1 ανά αγώνα. Υπήρξαν, βεβαίως, και βραδιές που δεν θα ξεχάσουν, ούτε οι φίλοι, ούτε οι αντίπαλοι – ιδίως αυτοί. Με 18, 17, ή 16 ασίστ σε ένα, μόνο, παιχνίδι.

Τις συντριπτικά περισσότερες ασίστ της καριέρας του, τις κατέγραψε όσο έπαιζε στον Παναθηναϊκό: 1.260, σε σύνολο 211 αγώνων. Ως παίκτης της Μπαρτσελόνα μοίρασε 352, σε 56 ματς της Ευρωλίγκας. Πολλές από αυτές ήταν θεαματικές και απρόσμενες – αναρωτιόσουν πώς είχε καταφέρει να δει τον ελεύθερο συμπαίκτη του πίσω από τόσα κορμιά. Οσοι τον πεθύμησαν, αξίζει να δουν το αφιερωματικό βίντεο που του ετοίμασε η EuroLeague. Και να αναπολήσουν τις μέρες που τα ελληνικά γήπεδα είχαν την τύχη να απολαμβάνουν μπασκετμπολίστες αυτής της «κλάσης».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News