Εχοντας μεγαλώσει ανάμεσα στο Παρίσι, το Βερολίνο, τη Μόσχα, τη Ρώμη και τη Νέα Υόρκη, η δημοσιογράφος της βρετανικής Telegraph Ελεν Κέργουαν Τέιλορ είναι μεταξύ άλλων ρωσόφωνη, πράγμα το οποίο έχει τα πλεονεκτήματά του. Μπορεί για παράδειγμα να κρυφακούει, χωρίς κανείς να την υποψιάζεται, όπως πρόσφατα, ενώ περίμενε στη ουρά με την οικογένειά της να επιβιβαστούν σε μια πτήση από το Λονδίνο για τη Γενεύη.

Από τη συζήτηση, που είχαν οι δύο ξανθές Ρωσίδες μπροστά της έμαθε ότι κατευθύνονταν στην Κουρσεβέλ, πράγμα το οποίο μπορούσε έτσι κι αλλιώς να υποθέσει από τα αξεσουάρ τους: μπότες après ski Fendi  και σακίδια πλάτης Chanel Shearling, από γούνα προβάτου…  Ωστόσο οι δύο νεαρές  πετούσαν με την British Airways (και όχι με κάποιο ιδιωτικό αεροπλάνο της NetJets), οπότε η Κέργουαν Τέιλορ υποψιάστηκε ότι δεν ήταν σύζυγοι ολιγαρχών, αλλά ερωμένες ή απλές συνοδοί, όπως γράφει στην Telegraph.

Από τη φλυαρία τους, ωστόσο, ήταν ξεκάθαρο, ότι πήγαιναν στην Κουρσεβέλ για άγρια πάρτι, αδιαφορώντας εντελώς για την κλιμάκωση της έντασης στην Ουκρανία. Μπορεί, βέβαια, βλέποντας στην τηλεόραση τις εικόνες των ρωσικών τεθωρακισμένων να παρατάσσονται κατά μήκος των ρωσοουκρανικών συνόρων, από το δικό σας μυαλό να πέρασε η σκέψη ότι, με τούτα και μ’ εκείνα, οι ρώσοι ολιγάρχες που είναι εγκατεστημένοι στο Λονδίνο θα ήθελαν να κρυφτούν στα υπόγεια καταφύγια των πολυτελών κατοικιών τους, σφίγγοντας την κάρτα του τραπεζίτη τους στην Credit Suisse. Πόσο λάθος! Η συζήτηση για τον πόλεμο, τις κυρώσεις και τις επιπτώσεις δεν φάνηκε να ενοχλεί καθόλου αυτή την μερίδα των Ρώσων.

Ισως οφείλεται στο γεγονός ότι, όλοι  αυτοί είναι «διεθνείς Ρώσοι», σύμφωνα με τον Ρούπερτ Λόνγκσντον, ιδρυτή του ταξιδιωτικού γραφείου Oxford Ski Company, που νοικιάζει σαλέ στην Κουρσεβέλ έναντι 300.000 ευρώ την εβδομάδα. Ωστόσο πολλοί «Ρώσοι-Ρώσοι» εξακολουθούν να μην μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, κυρίως επειδή η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν δέχεται το ρωσικό εμβόλιο «Sputnik». (Ακούγεται, όμως, ότι συρρέουν στη Σερβία, η οποία επιτρέπει την είσοδο ταξιδιωτών από τη Ρωσία χωρίς βίζα, όπου μπορούν να κάνουν δυτικά εμβόλια κατά της Covid-19).

Οι ρώσοι ολιγάρχες, πολλοί από τους οποίους διαμένουν στο Λονδίνο, πηγαίνουν στα κέντρα χειμερινών διακοπών των Αλπεων για σκι τον Φεβρουάριο. Και έχουν κάνει στέκι τους το «Cap Horn», το πιο παλιό ορεινό εστιατόριο της Κουρσεβέλ, σε υψόμετρο 2.100μ, σε μια μια πίστα κοντά στο αεροδρόμιο, με εκπληκτική θέα και ειδίκευση σε σούσι και θαλασσινά. (Κάτι σαν το «Nammos», αλλά σε πίστα χιονιού αντί για την παραλία της Ψαρρούς, να φανταστείτε).

Εδώ κάνουν τα τρελά πάρτι τους και μοιράζουν «χρυσά» φιλοδωρήματα οι ρώσοι μεγιστάνες, ενώ οι κυρίες τους χορεύουν πάνω στα τραπέζια με ολοκαίνουργιες φόρμες σκι Prada και Chloé και η Dom Pérignon ρέει ασυγκράτητη. («Εμείς ελέγχαμε τα τηλέφωνά μας για να ενημερωθούμε σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία, και οι Ρώσοι έκαναν πάρτι σαν να καίγεται η Ρώμη», λέει ένας φίλος της Ελεν Κέργουαν Τέιλορ.

Το εστιατόριο «Le Cap Horn» διαθέτει επίσης ένα κατάστημα δώρων που πουλά τσάντες Hermès. Συνεχίζοντας, λοιπόν, την ανταπόκρισή της από την Κουρσεβέλ, η βρετανίδα δημοσιογράφος γράφει στην Telegraph, ότι κάποια στιγμή, ένας Ρώσος άρχισε να μοιράζει πανάκριβες τσάντες στα κορίτσια, που χόρευαν στα τραπέζια, και ήταν εμφανώς  περισσότερα από τους άνδρες. «Πολλοί άνθρωποι τους βιντεοσκοπούσαν, αλλά δεν έδειχναν να τους νοιάζει», λέει ο φίλος της.

Πάρτι στο «Cap Horn», ένα εστιατόριο σε πίστα χιονιού στα πρότυπα του «Nammos» της Μυκόνου

Το μενού με το σούσι και τα θαλασσινά του «Le Cap Horn» είναι τυπωμένο στα Γαλλικά και τα Ρωσικά. Οσο για τους αγγλόφωνους, ακόμη και αν είναι τακτικοί επισκέπτες, το πολύ – πολύ να βρουν ένα τραπέζι δίπλα στην τουαλέτα, αν μπουν καν στον κόπο οι υπεύθυνοι να δεχτούν την κράτησή τους. Ο λογαριασμός μπορεί να ανέρχεται  σε εκατοντάδες ευρώ και αν ζητήσεις τα ρέστα, το πιθανότερο είναι ότι ο σερβιτόρος θα βάλει τα γέλια. Γιατί απλά δεν συνηθίζεται…

Η Κουρσεβέλ, με τη μεγαλύτερη χιονοδρομική έκταση στον κόσμο, στις πλαγιές των γαλλικών Αλπεων, είναι λιγότερο κοσμική από το ελβετικό Σεν Μόριτζ, λιγότερο διάσημη από το επίσης ελβετικό Γκστάαντ και το Ασπεν των ΗΠΑ. Ωστόσο είναι από καιρό το θέρετρο που έχουν επιλέξει οι ρώσοι δισεκατομμυριούχοι για τις διακοπές τους. Για τον λόγο αυτό, απέκτησε και το παρατσούκλι Κουρσεβέλσκι.

Πρώτος την ανακάλυψε ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, μετά ακολούθησαν οι επιχειρηματίες Βλαντίμιρ Ποτάνιν και Μιχαήλ Προκόροφ, και άλλοι. «Είναι δύσκολο να βρεις ένα μέρος για να παρκάρεις το ιδιωτικό σου τζετ αυτές τις ημέρες», λέει ο Λόγκσντον, και εξηγεί στην Telegraph γιατί οι Ρώσοι προτιμούν το Κουρσεβέλ. Πρώτον: δεν είναι υποχρεωμένοι να νοικιάζουν σαλέ (όπως επιβάλλεται σύμφωνα με το νόμο στην Αυστρία, για παράδειγμα, για να διατηρηθεί η κοινότητα). Και δεύτερον: τα χιονοδρομικά κέντρα είναι τα μέρη όπου «γίνονται δουλειές».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Roman Abramovich (@romanabramovichofficial)

Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς είναι ο πρώτος Ρώσος που πάτησε το πόδι του στην Κουρσεβέλ

«Πολλοί άνθρωποι συναντιούνται σε ιδιωτικά σαλέ, όπου κανείς δεν μπορεί να τους ακούσει», λέει ο Λόνγκσντον. «Μπορούν να καθίσουν με πελάτες σε ένα τραπέζι και να μιλήσουν ανοιχτά», ένα απόρρητο που δεν μπορεί με τίποτα να εξασφαλιστεί σε μια ρωσική ντάτσα.

Εν τω μεταξύ κυκλοφορούν εξωφρενικές ιστορίες για τις συνήθειές τους. Μια προφανώς ρωσική οικογένεια νοίκιασε κουτάβια για τα παιδιά της ως χριστουγεννιάτικο δώρο, απαιτώντας να διακοσμηθεί ένα δωμάτιο με συνθετικό χλοοτάπητα Astroturf, ενώ προσέλαβε και εκπαιδευτές σκύλων πλήρους απασχόλησης έναντι  3.600 ευρώ την ημέρα.

Ενα άλλο σαλέ μετατράπηκε αυθόρμητα σε «γήπεδο» όπου διεξήχθη ένας αγώνας μπέιζμπολ με αυγά και τηγάνια από τους ενοίκους, που ήταν σε κατάσταση μέθης, με αποτέλεσμα οι ζημιές να ξεπεράσουν τα 30.000 ευρώ. Το προσωπικό, ωστόσο, τα ανέχεται όλα αυτά, γιατί τα φιλοδωρήματα είναι όπως και στα γιοτ πολύ μεγάλα: ανέρχονται στο 10% του κόστους ενοικίασης του σαλέ, οι Ρώσοι, μάλιστα, δίνουν τα διπλάσια.

Σύμφωνα με άλλον αυτόπτη μάρτυρα, την περίοδο των διακοπών του Φεβρουαρίου στο θέρετρο επικρατούσε μια «τρέλα»: «Είδα μια γιούρτη με το σήμα της Louis Vuitton», λέει ο δημοσιογράφος Ράιμερ Ρίγκμπι, ο οποίος έμενε στην resort «La Tania», όπου οι Ρώσοι φτάνουν για μεσημεριανό φαγητό με τα ελικόπτερά τους.

Αξιοσημείωτος ήταν επίσης, ο αριθμός των Ρωσίδων με τα γουναρικά, που είχαν μαζί τους και φωτογράφους. Απορείτε; «Τα ρούχα ήταν ιδιαίτερα καλά φέτος και πολύ ινσταγκραμικά», λέει στην Κέργουαν Τέιλορ ένας φίλος της δημοσιοσχεσίτης, του οποίου η οικογένεια διαθέτει σαλέ στην περιοχή. Ισως, υποθέτει η βρετανίδα δημοσιογράφος, ήθελαν να φτιάξουν αναμνήσεις πριν «παγώσουν» τα περιουσιακά τους στοιχεία στη Βρετανία και, όπως πρότειναν ορισμένοι βρετανοί βουλευτές, πεταχτούν τα παιδιά τους έξω από τα βρετανικά οικοτροφεία.

Η Κουρσεβέλ ήταν το αγαπημένο θέρετρο των ευκατάστατων Βρετανών για περισσότερο από μια δεκαετία, πριν καταληφθεί από τον Αμπράμοβιτς και τη συνοδεία του (προφανώς ο ρώσος δισεκατομμυριούχος είδε κάθε σαλέ της πόλης, πριν καταλήξει προσφέροντας πολύ πάνω από την τιμή που ζητούσαν, καθορίζοντας έτσι τις τιμές σε επίπεδα ολιγαρχών). Λέγεται εξάλλου ότι ο Αμπράμοβιτς διαθέτει και ένα σαλέ στο Ασπεν.

Η Κέργουαν Τέιλορ περνούσε επίσης τις διακοπές του Φεβρουαρίου στην Κουρσεβέλ με την οικογένειά της. Συνήθιζαν να τρώνε με τον άντρα της στο «Cap Horn», ενώ μια βρετανική εταιρεία σκι φρόντιζε τα παιδιά τους. Μέσα σε λίγα χρόνια, όμως, παρατήρησαν ότι το ξενοδοχείο τους είχε γεμίσει με πλούσιους φωνακλάδες Ρώσους, οι οποίοι έκλειναν έναν οδηγό για κάθε μέλος της οικογένειας, και τους κρατούσαν όλη την μέρα σε αναμονή στην αίθουσα του σκι, ενώ εκείνοι προσπαθούσαν να συνέλθουν από το hangover στις σουίτες τους.

Στη συνέχεια, τα εστιατόρια άρχισαν να τυπώνουν τα μενού στα Ρωσικά και οι τιμές διπλασιάστηκαν. Σύντομα ακολούθησαν ιστορίες πορνείας. Δεν χρειαζόσουν διερμηνέα (ούτε τότε ούτε τώρα) για να καταλάβεις τι έκαναν όλες εκείνες οι «προικισμένες» κυρίες, που περίμεναν στα λόμπι των πολυτελών ξενοδοχείων.

Η Κουρσεβέλ μπορεί να υπερηφανεύεται για τους πολλούς βρετανούς θαμώνες της, του Ντέιβιντ Μπέκαμ συμπεριλαμβανομένου (ήταν εκεί και πάλι πρόσφατα), αλλά, πλέον, είναι ένα θέρετρο για λίγους. «Δεν πηγαίνουμε ποτέ στα μεγάλα εστιατόρια στην πίστα και δεν πηγαίνουμε ποτέ στην πόλη γιατί είναι γελοίο», λέει στην Κέργουαν Τέιλορ μια φίλη της σχεδιάστρια, η οποία κάνει τις χειμερινές της διακοπές στην Κουρσεβέλ από τότε που ήταν τεσσάρων ετών. «Δεν βγαίνουμε ποτέ έξω το βράδυ, και δεν μπορούμε να το αντέξουμε οικονομικά. Περνάμε όλη την εβδομάδα αποφεύγοντας τους Ρώσους», προσθέτει.

«Οι Ρώσοι κατέστρεψαν την Κουρσεβέλ», λέει στην Telegraph, ένας οδηγός «πρόσφυγας» από την Κουρσεβέλ που κατέφυγε στο  Βαλ-ντ’Ιζέρ, ένα άλλο γαλλικό χειμερινό θέρετρο, «Αλλά τα παιδιά τους έρχονται εδώ. Είναι λιγότερο επιδεικτικοί και πιο αθλητικοί», λέει για την νεότερη γενιά των Ρώσων στην Ευρώπη. Ωστόσο, αν κρίνει κανείς από τα τεράστια σαλέ και τα πεντάστερα ξενοδοχεία που χτίζονται ταχύτατα στην περιοχή, είναι θέμα χρόνου να μετατραπεί και τούτο το θέρετρο σε Βαλντιζέρσκι…

Αλλά για να το σκεφτούμε καλύτερα. Πώς θα μας φαινόταν ένα Παρνασέφσκι ή ένα Καλαβρυτέφσκι; Αν βέβαια υπήρχε τέτοια πιθανότητα… (Απεύχομαι)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News