Αυτό, πάλι, το κουτσαβάκικο του Τσίπρα πώς σας φαίνεται; Στα καλά του καθουμένου, να καλέσει τον Μητσοτάκη σε μονομαχία και μάλιστα στα μαρμαρένια αλώνια του καταραμένου ΣΚΑΪ. Σαν να κάθεται κάποιος στο σπίτι του ήσυχος-ήσυχος και ξαφνικά να ακούει από τον δρόμο μια φωνή, «αν είσαι άντρας ρε, βγες έξω να δούμε ποιος είναι πιο γρήγορο πιστόλι».

Δεν λέω, οι μονομαχίες είναι ωραίο happening για το φιλοθέαμον κοινό. Γι’ αυτό και όλα τα γουέστερν με μονομαχίες τελειώνουν. Στις οποίες πάντα ο κακός πέφτει τ’ ανάσκελα μέσα στις σκόνες της καουμπόικης πόλης, χτυπημένος στο δόξα πατρί από τη σφαίρα του καλού. Αλλά, βρε αδερφέ, έχει προηγηθεί ολόκληρη ταινία με μίση, πάθη, εκδικήσεις και αντιπαραθέσεις. Δεν αλληλοσκοτώνονται στα ξεκούδουνα, επειδή έτσι κάπνισε ένα πρωί στον έναν από τους δύο.

Αλλη βασική αρχή της σεναριογραφίας είναι ότι η μονομαχία γίνεται ανάμεσα στους δύο κεντρικούς πρωταγωνιστές. Δεν πάει ένας κομπάρσος να προκαλέσει σε πιστολίδι τον σταρ της ταινίας. Κάτι τέτοιο θα μπέρδευε τους θεατές, θα ευτέλιζε το σενάριο και θα άφηνε άδειες τις αίθουσες προβολής. Δεν θα έκοβε εισιτήρια η ταινία, πώς να το κάνουμε.

Κι έπειτα, όταν ο δεύτερος ρόλος έχει προηγούμενα με τον τρίτο, αρχικά μονομαχούν αυτοί οι δύο κι έπειτα ο νικητής προκαλεί τον πρώτο. Ποτέ στην ιστορία των κινηματογραφικών σεναρίων ο δεύτερος δεν νίκησε τον τρίτο προσπαθώντας να σκοτώσει τον πρώτο. Πρόκειται για ανόητη σκέψη. Μπορεί να φαντάζει πανέξυπνη στο κεφάλι του δευτερότριτου, αλλά κοιτάζοντας την ταινία ως ολοκληρωμένο σύνολο, αναδεικνύεται αυτομάτως όλη η χαζομάρα της.

Τέλος, κάποιος πρέπει να πει στον Τσίπρα ότι η μανιέρα δεν είναι ιδανικός τρόπος πολιτεύεσθαι. Αυτή η τυποποίησή του, η ανεξαρτήτως συνθηκών επαναληπτικότητά του, καταντά βαρετή και εξόχως αναποτελεσματική για τα ίδια του τα σχέδια. Το 2008-15 «καβάλησε» τους Αγανακτισμένους για να πάρει την εξουσία και νομίζει ότι το ίδιο μπορεί να κάνει και το 2022. Λάθος. 

Αντιστοίχως, την προπαραμονή των εκλογών του 2019 έδωσε τη «μάχη του ΣΚΑΪ» και πήρε μερικούς πόντους, οπότε θαρρεί ότι και σήμερα (σε άσχετο χρόνο και δίχως αιτία) μπορεί να κάνει το ίδιο, με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Χρησιμοποιώντας μάλιστα ως υποχείριο τον Μητσοτάκη, λες και πρόκειται για κάποιον κουφιοκέφαλο. Οποία έλλειψη φαντασίας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News