Hταν πολύ χαριτωμένη η τηλεοπτική εικόνα. Ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Μαρκόπουλος εξηγούσε ότι η κακή διαχείριση της κακοκαιρίας, πέραν των ευθυνών σε πρόσωπα ή σχεδιασμούς, αναδεικνύει και ένα μεγαλύτερο ζήτημα. Το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Πρέπει να γίνονται ή όχι; Το διευκρίνισε βέβαια. Όχι όλων των αποκρατικοποιήσεων, μόνο των «κρίσιμων» τομέων. Δεν εξήγησε ποιους θεωρεί κρίσιμους και ποιους όχι, πάντως δίπλα του ο Σωκράτης Φάμελλος του ΣΥΡΙΖΑ πρώτη φορά δεν του την έπεσε. Χαμογελούσε ικανοποιημένος.
Ξεμύτισε λοιπόν η λαϊκή Δεξιά που ως τώρα καθόταν στ’ αυγά της και ακολουθούσε τις απόψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη περί μεταρρυθμίσεων και ανοίγματος της οικονομίας. Ένας χιονιάς στο Λεκανοπέδιο και πέντε χιλιάδες οδηγοί εγκλωβισμένοι σε έναν αυτοκινητόδρομο, αρκούν σε μια παράταξη και σε μια κυβέρνηση για να αλλάξουν το πολιτικό τους πρόγραμμα, την οικονομική τους θεωρία και την ιδεολογική τους κατεύθυνση. Πολύς ιδιωτικός τομέας έπεσε στο μητσοτάκειο μείγμα και δεν τους κάνει τελικά.
Η Αττική Οδός ας πούμε, δεν φαντάζει από μακριά ότι είναι καίριος χώρος και υπηρεσία; Αν η άσφαλτος, τα τσιμέντα, τα πεζοδρόμια και οι οδικές σημάνσεις δεν είναι πολύ κρίσιμος κοινωνικός τομέας, τότε ποιος είναι; «Να όμως που εγκλώβισε τόσο κόσμο επί εικοσιτετράωρο» θα πουν οι Μαρκόπουλοι. Σωστά, μέσα σε 20 χρόνια άψογης λειτουργίας το ‘παθε κι αυτό μια φορά. Οπότε, για να μην ξανασυμβεί τα επόμενα 20 χρόνια, ας την κάνουμε κρατική την Αττική Οδό; Οχι να θεσπίζουμε πρόστιμα, ρήτρες και ελέγχους, αυτά είναι ημίμετρα. Κατ’ ευθείαν κρατική να τελειώνουμε.
Να προσλάβουμε και 1.200 μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους να τη δουλεύουν, να διορίσουμε και κανένα Διοικητικό Συμβούλιο από πολιτευτές που ξέρουν πώς να αντιμετωπίζουν τους χιονιάδες. Κι αν μετά από κανένα εξάμηνο χρειαστεί να προσλάβουμε κι άλλους εκατό-διακόσιους, διότι οι αρχικά διορισμένοι θα έχουν πάρει απόσπαση σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, δεν πειράζει, να τρώει ο κόσμος ψωμάκι μωρέ. Κι αν μια-δυο φορές το τρίμηνο θα κλείνει ο δρόμος διότι το σωματείο των εργαζομένων θα έχει γενική συνέλευση όπως στα τρόλεϊ ή στο μετρό, σιγά τώρα, μικρό το κακό.
Σημασία έχει να εξοβελιστούν οι ιδιώτες και εμείς να μπορούμε να βάλουμε κανέναν ανθρωπάκο σε δουλειά. Όχι τίποτε άλλο, για να μπορέσουμε μετά την Αττική Οδό να δούμε και ποιοι άλλοι τομείς είναι εξίσου κρίσιμοι να τους φέρουμε κι αυτούς στο Δημόσιο. Ο ιππόδρομος για παράδειγμα, πώς σας ακούγεται;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News