Μέσα σε μία εβδομάδα η γαλλική αεροπορική βιομηχανία Dassault Aviation μέτρησε μία μεγάλη επιτυχία και μια αποτυχία.

Στις 3 Δεκεμβρίου υπέγραψε το πιο σημαντικό συμβόλαιο της ιστορίας της για 80 Rafale που θα αγοράσουν ως το τέλος της δεκαετίας  Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 10 Δεκεμβρίου, η Φινλανδία αντί για Rafale επέλεξε να αγοράσει 64 αμερικανικά F-35 σε αντικατάσταση των επίσης αμερικανικών F/A-18. (Τα πρώτα είναι της Lockheed Martin, τα δεύτερα της Boeing). Είναι μια στρατηγική επιλογή για τη Φινλανδία καθώς τα αμερικανικά μαχητικά θα περιπολούν σε 1.300 χιλιόμετρα συνόρων με τη Ρωσία.

Ωστόσο, παρά το ότι δεν κατάφερε να κερδίσει και το συμβόλαιο της Φινλανδίας, η πώληση στη χώρα της Μέσης Ανατολής συνιστά για την Dassault πολλαπλό κέρδος.

Οι πωλήσεις των μαχητικών είναι πρώτα και κύρια μια πολιτική πράξη, τονίζει σε ανάλυσή o Monde.

Αν οι ΗΠΑ κυριαρχούν σε αυτή την αγορά, η Γαλλία έχει πελάτες που δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να αγοράσουν αμερικανικά αεροσκάφη ή και όσους θέλουν να μην έχουν αεροσκάφη μόνο από έναν πωλητή, όπως, για παράδειγμα, τα Εμιράτα (αλλά και η Ελλάδα).

Εν τω μεταξύ, η εστίαση των ΗΠΑ στην Ασία και στον Ειρηνικό Ωκεανό, εγκαταλείποντας εν μέρει τη Μέση Ανατολή, επιτάχυνε τις συζητήσεις μεταξύ των Εμιράτων με τη Γαλλία, με το Αμπού Ντάμπι να αυξάνει την παραγγελία από 60 σε 80 αεροσκάφη. Σημειωτέον ότι τα Εμιράτα διαπραγματεύονταν –και πλέον έχουν απειλήσει να αποχωρήσουν από τις συζητήσεις– την αγορά 50 αμερικανικών F-35.

Ηταν πράξη αντίστοιχη με αυτή της Αιγύπτου το 2015 όταν αγόρασε Rafale για να «διαμαρτυρυθεί» με τον τρόπο αυτό στις ΗΠΑ για το ότι εγκατέλειψαν τον Χόσνι Μουμπάρακ κατά την Αραβική Ανοιξη.

Τα ΗΑΕ πρόκειται να αγοράσουν την πιο εξελιγμένη έκδοση του μαχητικού, το πρότυπο F4. Αν υπολογίσουμε μάλιστα και τις άλλες πωλήσεις, στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα, η Dassault έχει εξασφαλίσει παραγγελίες περίπου για μια δεκαετία, γράφει η γαλλική εφημερίδα. Αυτό σημαίνει ότι θα διπλασιαστεί και ο ρυθμός παραγωγής από ένα σε δύο και περισσότερα αεροσκάφη τον μήνα, ενώ με τη σειρά τους πρέπει να προσαρμοστούν οι 400 επιχειρήσεις που παράγουν τμήματα του Rafale.

Το SCAF «πετάει» προς το μέλλον

Το 1981 πέντε χώρες, η Γαλλία, η Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία, αποφάσισαν να ενωθούν για την κατασκευή ενός μαχητικού αεροσκάφους. Πολύ γρήγορα προέκυψαν διαφορές πάνω στο σχεδιασμό και την ηγεσία του εγχειρήματος και το καλοκαίρι του 1985 η Dassault αποχώρησε. Η γαλλική εταιρεία ήλπιζε να κλείσει ένα συμβόλαιο για 80 Mirage 4000 (μια μεγαλύτερη εκδοχή των Mirage 2000, η οποία ποτέ δεν μπήκε σε παραγωγή καθώς δεν υπογράφηκε το συμβόλαιο), ενώ ανέπτυσσε το Rafale μόνο για τη γαλλική Πολεμική Αεροπορία. Εν τω μεταξύ, οι άλλες τέσσερις χώρες ανέπτυξαν το Eurofighter.

Σήμερα, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί αναπτύσσουν από κοινού, εδώ και τέσσερα χρόνια, τον διάδοχο του Rafale και του Eurofighter, το πρόγραμμα SCAF, που αναμένεται για το 2040. Ωστόσο, γράφει η γαλλική εφημερίδα, οι συζητήσεις προχωρούν αργά.

Με αυτά τα δεδομένα, η μεγάλη παραγγελία των Rafale αλλάζει το πλάνο για την Dassault αλλά και τις προτεραιότητες: το SCAF μπορεί να δει το φως της ημέρας, αλλά ίσως πιο αργά από το αναμενόμενο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News