Πριν από τρεις μήνες τα ποσοστά του ακροδεξιού τηλεαστέρα Ερίκ Ζεμούρ ήταν μονοψήφια και δεν του έδιναν καμία ελπίδα για τις φιλοδοξίες του να βρεθεί στην προεδρία της Γαλλίας.
Σήμερα έχουν τριπλασιαστεί, προβάλλεται από την τηλεόραση και οι κινήσεις του βρίσκονται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο Ζεμούρ έχει ανακατέψει για τα καλά την τράπουλα των εκλογών, ένα εξάμηνο πριν οι Γάλλοι κληθούν στις κάλπες. Θα διατηρήσει όμως τη δυναμική του ως τότε, με ό,τι σημαίνει αυτό για τον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς;
Η έρευνα Harris Interactive την περασμένη εβδομάδα έδωσε στον Ζεμούρ το 17% και στη Μαρίν Λεπέν 15%, ενώ ο πρόεδρος Μακρόν είναι πρώτος, στο 25%. Ο μέσος όρος των δημοσκοπήσεων από το Politico δίνει μια διαφορετική εικόνα, με τη Λεπέν στο 17% και τον Ζεμούρ στο 13%, αλλά και τον Μακρόν στο 24%. Ασχέτως διακυμάνσεων, η εικόνα είναι καθαρή. Ενας άνθρωπος με εμπρηστική, σαφέστατα ακροδεξιά ρητορική μπορεί να κάνει την έκπληξη στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Το μυστικό του είναι ότι «έκανε κίνηση ματ απέναντι στα ΜΜΕ», όπως έκανε ο Τραμπ, εξηγεί στο Politico ο Γκασπάρ Γκαντζέρ, σύμβουλος του τέως προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Οπως προσθέτει, ο Ζεμούρ γνωρίζει ότι στο σημερινό σκηνικό των ΜΜΕ αυτός που θα κάνει τις πιο εξωφρενικές δηλώσεις θα έχει το πλεονέκτημα.
Είναι όμως ο Γάλλος Τραμπ; Δεν είναι δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, αλλά η πορεία και οι απόψεις τους έχουν κοινά σημεία: ένα είναι η τηλεόραση, ένα άλλο το ότι δεν ήταν πολιτικοί καριέρας, γεγονός που πρόβαλαν δεόντως.
Ο αμερικανός μεγιστάνας, με όχημα το τηλεπαιχνίδι-ριάλιτι για τους μαθητευόμενους Τραμπ, έγινε ευρύτατα γνωστός στο κοινό της χώρας του. Ο γάλλος δημοσιογράφος μεταπήδησε από τις στήλες των εφημερίδων στη μικρή οθόνη, τα τοκ σόου και τα ενημερωτικά κανάλια που εναλλάσσουν ειδήσεις και σχολιασμό από το πρωί ως το βράδυ.
Αν, βέβαια, είσαι συνεχώς πίσω από το γυαλί, θα πρέπει να έχεις και γνώμη και άποψη για όλα. Ο Ζεμούρ και είχε και επιμένει να την εκφράζει: να κρατήσει η Γαλλία σκληρή γραμμή στο Μεταναστευτικό· να δίνουμε στα παιδιά χριστιανικά ονόματα για καλύτερη ένταξη των μεταναστών· να απελάσουμε όλους τους «αλλοδαπούς παραβατικούς».
Αντίθετα όμως από το ωμό και αντιδιανοουμενίστικο στυλ του Τραμπ, ο Ζεμούρ θέλει να παρουσιάζει μια περισσότερο εκλεπτυσμένη εικόνα, εξάλλου στη Γαλλία ο πρόεδρος πρέπει να είναι και λίγο διανοούμενος (ο Μακρόν, για παράδειγμα, ήταν συνεργάτης του μεγάλου φιλοσόφου Πολ Ρικέρ).
Σε μια μάλλον δύσκολη θέση είναι όμως οι δημοσιογράφοι, που δεν συμπαθούν τον Ζεμούρ, αλλά πλέον δεν μπορούν και να τον αποφύγουν. Δημοσιογράφος, η οποία εργάζεται σε αριστερή εφημερίδα, είπε στο Politico ότι σχεδόν η μόνη συζήτηση που γίνεται στα δημοσιογραφικά γραφεία είναι ο Ζεμούρ και οι θέσεις του για τη μετανάστευση και πώς να απαντήσουμε σε αυτές.
Η υπερβολική κάλυψη του ακραίου, μοιραία, έχει «πνίξει» τους μικρότερους υποψηφίους της Αριστεράς: τον περασμένο μήνα ο Ζεμούρ είχε συνολική κάλυψη 11 ωρών έναντι μόλις δύο ωρών για την Αν Ινταλγκό. Λίγο ως πολύ, όπως λέει στο Politico ο κοινωνιολόγος Φιλίπ Κορκίφ, ο Ζεμούρ έχει χτίσει πλέον μια δική του δυναμική στα ΜΜΕ, η οποία θα αποδομηθεί μόνο αν συμβεί κάτι άλλο που θα αποσπάσει την προσοχή τους.
Το διάστημα που απομένει ως τις εκλογές του Απριλίου του 2022 είναι μακρύ. Ο Ζεμούρ δεν έχει δηλώσει επίσημα ότι θα είναι υποψήφιος, η Δεξιά δεν έχει βρει ακόμη τον δικό της επίσημο υποψήφιο, ενώ και οι πολίτες ακόμη δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για την αναμέτρηση.
Αναμένεται όμως και η απάντηση της Λεπέν, η οποία μπορεί να είναι απλή: οι γυναίκες. Ο Ζεμούρ έχει στο παρελθόν δηλώσει αντίθετος με την «εκθήλυνση της κοινωνίας», ενώ έχουν γίνει σε βάρος του και καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά. Η αντεπίθεση της ακροδεξιάς πολιτικού έναντι του ακόμη πιο ακροδεξιού αντιπάλου της θα μπορούσε να αρχίσει από εκεί.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News