Στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει μία σχάση, όχι πυρηνική, αλλά πολιτική, η οποία αφορά διαφορετικές νοοτροπίες όπως και εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα. Σήμερα στη Γερμανία ακόμη και για το μείζον ζήτημα της ενέργειας έχει λόγο και λαμβάνει αποφάσεις η γενιά του αλήστου μνήμης «Atomkraft? Nein, Danke!» («Πυρηνική ενέργεια; Οχι, ευχαριστώ»), ενώ στη Γαλλία τα πράγματα είναι προ πολλού παγιωμένα: χωρίς τα γαλλικά πυρηνικά εργοστάσια δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, συνεπώς ούτε κίνηση στις γραμμές παραγωγής ούτε στους δρόμους της κατανάλωσης ούτε στις σήραγγες του μετρό ούτε στις ράγες των τρένων – υπάρχει μόνο καθολικό οικονομικοκοινωνικό μπλακάουτ.

Ομως, όπως θεωρητικώς μπορεί να συμβεί και στη Φυσική, στην πολιτική της Ενωσης το επόμενο στάδιο της σχάσης είναι η… σύντηξη. Οι Γερμανοί πρέπει να τα βρουν με τους Γάλλους ώστε να προχωρήσει η μετάβαση στην εποχή της «πράσινης» ενέργειας, δηλαδή της «πράσινης» οικονομίας. Ετσι οι Γάλλοι επιδιώκουν αναγνώριση της πυρηνικής ενέργειας ως «πράσινης» από την Κομισιόν, και για αυτόν τον σκοπό απέστειλαν και σχετική επιστολή στις Βρυξέλλες. Το κείμενο υπογράφει ο υπουργός Οικονομίας του Μακρόν, ο Μπρουνό Λε Μερ, ενώ το συνυπογράφουν και οι ομόλογοί του από άλλες χώρες της Ενωσης: ο Πολωνός, ο Ούγγρος, ο Τσέχος, ο Φινλανδός, ο Ρουμάνος, ο Βούλγαρος, ο Σλοβένος και ο Κροάτης.

«Για να κερδίσουμε τη μάχη για το κλίμα, χρειαζόμαστε πυρηνική ενέργεια» λέει ξεκάθαρα το Παρίσι στη Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Η πυρηνική ενέργεια είναι απαραίτητη τόσο για την επίτευξη του στόχου της Συμφωνίας των Παρισίων όσο και για την αντιμετώπιση της αύξησης των ενεργειακών τιμών, δηλαδή για τον περιορισμό της εξάρτησης της Ευρώπης από τρίτους ενεργειακούς παράγοντες». Αλλά και για τις ανανεώσιμες πηγές, που είναι… ειδικότητα της Γερμανίας, οι Γάλλοι έχουν… μισή κουβέντα καλή να πουν (η άλλη μισή είναι ψόγος), δείχνοντας πρόθυμοι για έναν κάποιον συμβιβασμό. Ετσι και οι ΑΠΕ «παίζουν βασικό ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση» μεν, ωστόσο «δεν μπορούν να παραγάγουν αρκετή ηλεκτρική ενέργεια ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες με επαρκή και σταθερό τρόπο».

Οι Γάλλοι και οι φίλοι τους υπενθυμίζουν στο κείμενό τους ότι «η πυρηνική ενέργεια αντιπροσωπεύει σχεδόν τη μισή ευρωπαϊκή ηλεκτροπαραγωγή» η οποία έχει το επιπλέον προσόν να «είναι ήδη απαλλαγμένη από άνθρακα». Και στη συνέχεια εκθέτουν τα επιχειρήματα υπέρ της πυρηνικής ενέργειας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και «σχεδόν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας». Το κείμενο έρχεται σε χρονική στιγμή κατά την οποία αναμένεται από την Κομισιόν η τελική έκθεση αξιολόγησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων υπό το οικολογικό «πράσινο» πρίσμα. Από την περασμένη άνοιξη μάλιστα, όταν η Κομισιόν απέκλεισε από τα κριτήρια αξιολόγησης την πυρηνική ενέργεια, η Γαλλία πρωταγωνιστεί στις σχετικές διαμαρτυρίες. Τώρα, με τη βοήθεια και άλλων κρατών, προσπαθεί να πείσει τους Γερμανούς να πάψουν να είναι τόσο άκαμπτοι και δεχθούν ότι η πυρηνική ενέργεια «είναι μέρος της λύσης στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και στην αναζήτηση ενεργειακής ανεξαρτησίας».

Είναι «απολύτως απαραίτητο η πυρηνική ενέργεια να συμπεριληφθεί στην ευρωπαϊκή ταξινόμηση πριν από το τέλος αυτού του έτους» γράφει ο Λε Μερ και συνυπογράφουν οι υπόλοιποι. «Ολες οι επιστημονικές αναλύσεις που ζήτησε η Κομισιόν όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της πυρηνικής ενέργειας καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία ότι η πυρηνική ενέργεια συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη περισσότερο από τις άλλες που περιλαμβάνονται στην ταξινόμηση».

Ο πρόεδρος της Γαλλίας θέλει να ξεκινήσει νέες επενδύσεις στο πυρηνικό πεδίο, με προσανατολισμό στην κατασκευή μίνι αντιδραστήρων, και το σχετικό σχέδιο θα το παρουσιάσει τις επόμενες ημέρες. Με τη Γερμανία έγιναν προσπάθειες να υπάρξουν λογική, προσέγγιση και ισορροπία, –και, πάνω-κάτω υπάρχουν-, ωστόσο είναι απολύτως ασαφές αν θα διατηρηθεί ο γαλλογερμανικός δίαυλος των ενεργειακών επαφών αν οι γερμανοί «Πράσινοι» συμμετάσχουν στη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News