Πολύ πριν ο Αντι Γουόρχολ διατυπώσει το περίφημο απόφθεγμά του για τα 15 λεπτά διασημότητας, το 1968, το ποδόσφαιρο μας είχε διδάξει μια δική του «αιώνια αλήθεια»: οτι κάθε παίκτης, ακόμη και ο πιο άγνωστος, μπορεί να γίνει «ήρωας» παγκοσμίου μεγέθους για 90 λεπτά.

Στη μακρά λίστα των άσημων ποδοσφαιριστών που, εντελώς απρόσμενα, υποχρέωσαν όλο τον κόσμο να τους προσέξει, προστέθηκε το βράδυ της Τρίτης το όνομα του 28χρονου σαλονικιού τερματοφύλακα, Γιώργου Αθανασιάδη. Που δεν «χώρεσε» στο ελληνικό πρωτάθλημα, όμως βρέθηκε να πρωταγωνιστεί στην πιο αδιανόητη έκπληξη στα χρονικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Στο ανακαινισμένο της παλάτι, το «Μπερναμπέου», η «Βασίλισσα» της Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης, ηττήθηκε (2-1) από την πρωτοεμφανιζόμενη στους ομίλους, Σέριφ Τίρασπολ, με τον έλληνα γκολκίπερ να πραγματοποιεί ρεκόρ επεμβάσεων στη διοργάνωση: 10 αποκρούσεις (έξι σε τελικές προσπάθειες εντός της περιοχής του), μια απομάκρυνση της μπάλας με γροθιές, και μια αναχαίτιση με τα πόδια. Στο σύνολο, 48 ενέργειες. Νικήθηκε μόνο μια φορά, κι αυτή από την άσπρη βούλα (Μπενζεμά). Ψηφίστηκε, βεβαίως, MVP του αγώνα. Κι έπειτα, όλα τα αθλητικά media έψαχναν να βρουν «από πού κρατάει η σκούφια του».

Ο Αθανασιάδης, λοιπόν, είναι ένα -ακόμη- ταλέντο του ελληνικού ποδοσφαίρου, που χρειάστηκε να ξενιτευτεί για να ανθίσει. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις με τον Πανθρακικό (2012-2016) και, κυρίως, με τον Αστέρα Τρίπολης (2016-2019) τράβηξαν το ενδιαφέρον της ΑΕΚ, η οποία τον απέκτησε το 2019. Η μεταγραφή του ανακοινώθηκε στις 13 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς. Υστερα… σιωπή. Τον πρωτοείδαμε κάτω από τα δοκάρια της σχεδόν ενάμισι χρόνο αργότερα: τον Νοέμβριο του 2020! Στο παιχνίδι εναντίον της Ζόρια, για το Γιουρόπα Λιγκ, στο άδειο ΟΑΚΑ. Η ΑΕΚ ηττήθηκε με 3-0, κι ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την «καταστροφή» χρεώθηκε στον νεαρό γκολκίπερ. Η μακροχρόνια απραξία τον είχε επηρεάσει, ήταν φανερό, όμως κανείς δεν βγήκε να τον υπερασπιστεί. Να θυμίσει οτι αυτό το παιδί επί μια ολόκληρη σεζόν παρακολουθούσε τα ματς της ομάδας του σαν θεατής.

Αυτό το καλοκαίρι η ΑΕΚ έφερε τον Τσίτσαν Στάνκοβιτς. Ο Αθανασιάδης, ή ο Τσιντώτας, περίσσευε. Οταν η Σέριφ ζήτησε τον Γιώργο ως δανεικό, ο «Δικέφαλος» τον έστειλε στο ποδοσφαιρικό… υπερπέραν πολύ ευχαρίστως. Επέμενε, μάλιστα, να προβλεφθεί και ρήτρα εξαγοράς του, όμως οι Μολδαβοί δεν συμφώνησαν στο ποσό. Ευτυχώς για τον ελληνικό σύλλογο, γιατί η αξία του, ήδη, εκτοξεύτηκε, και ο παίκτης δεσμεύεται με την ΑΕΚ έως το 2023.

Στο «Μπερναμπέου» ο Αθανασιάδης είχε και την τύχη με το μέρος του, όμως η μεγαλειώδης του εμφάνιση δεν ήταν τυχαία. Στις οκτώ αναμετρήσεις της Σέριφ στο δρόμο προς τους ομίλους, ο έλληνας κίπερ δέχτηκε γκολ μόνο σε δύο. Μόλις δύο τέρματα σε σύνολο 21 τελικών προσπαθειών των αντιπάλων. Αλλά ούτε και η Σαχτάρ Ντόνετσκ κατάφερε να παραβιάσει την εστία του, στο πρώτο ματς του ομίλου.

Ως αποτυχημένος έφυγε από την Ελλάδα και ο Δημήτρης Κολοβός, επίσης βασικό στέλεχος της Σέριφ (δύο Ελληνες στην ίδια ενδεκάδα δεν βρίσκεις, πια, ούτε σε ελληνικούς συλλόγους…). Η προηγούμενη ομάδα του, ο Παναθηναϊκός, τον είχε στείλει δανεικό στη Μολδαβία από πέρυσι το καλοκαίρι. Επειτα από μια πολύ καλή σεζόν (12 γκολ και 8 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις) ο 28χρονος επιθετικός πίστευε πως εφέτος θα εξασφάλιζε μια θέση στο ρόστερ του αθηναϊκού συλλόγου, όμως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς του ξεκαθάρισε από νωρίς οτι δεν τον περιελάμβανε στα σχέδιά του, και εισηγήθηκε την παραχώρησή του στη Σέριφ με κανονική μεταγραφή. Ετσι κι έγινε.

Γονατιστοί στο χορτάρι του «Μπερναμπέου» και αγκαλιασμένοι, οι δύο… εξόριστοι έλληνες παίκτες (υπάρχει και τρίτος, ο 23χρονος κεντρικός αμυντικός Στέφανος Ευαγγέλου, ο οποίος, όμως δεν είναι δηλωμένος για τους ευρωπαϊκούς αγώνες) δεν γιόρταζαν μόνο την ιστορική νίκη της ομάδας τους, για την οποία σήμερα μιλάει ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, αλλά και τη δική τους επαγγελματική επιβίωση. Φάνηκε να είναι η κακή τους τύχη εκείνη που τους έστειλε στην Υπερδνειστερία, όμως σε αυτό το κρατίδιο – «φάντασμα» που είναι αναγνωρισμένο μόνον από τη Μολδαβία, βρήκαν την Ιθάκη τους. Και παίζουν στο Τσάμπιονς Λίγκ! Ενώ οι ομάδες που τους έδιωξαν, ούτε στο Κόνφερενς.

Εξαγγέλοντας τη δημιουργία της European Super League ο ιθύνων νους της, Φλορεντίνο Πέρεθ, είχε επιχειρηματολογήσει: «Θα είναι καλύτερα, όταν οι σπουδαίοι θα παίζουν με τους σπουδαίους. Τώρα το Τσάμπιονς Λιγκ είναι σημαντικό μόνο από τα προημιτελικά και μετά. Στους ομίλους υπάρχουν παιχνίδια, τα οποία κι εγώ δυσκολεύομαι να δω…». Αλλά ήρθε το ποδόσφαιρο μέσα στο «σπίτι» του, μπροστά στα μάτια του, να του δείξει ποια, ακριβώς, είναι η γοητεία του.

Στο Παρίσι, ένα δισεκατομμύριο ευρώ (η Παρί Σεν-Ζερμέν) έπαιζε εναντίον ενός άλλου δισεκατομμυρίου (της Μάντσεστερ Σίτι). Στο Μιλάνο, η Ατλέτικο Μαδρίτης νικούσε τη Μίλαν με ανατροπή στις καθυστερήσεις. Στο Οπόρτο, η Λίβερπουλ σκόραρε πέντε γκολ. Αλλά ο διεθνής Τύπος έστρεψε το ενδιαφέρον του στη Μαδρίτη. Εκεί όπου η Ρεάλ των 13 Κυπέλλων Πρωταθλητριών, με το ρόστερ των 800 εκατ. ευρώ, ταπεινώθηκε από «κάποια» Σέριφ. Η οποία ιδρύθηκε μόλις το 1993 από έναν πρώην αξιωματούχο της KGB (Βίκτορ Γκούσαν), αξίζει 12 εκατ. ευρώ -όσο ο τελευταίος παίκτης των Μαδριλένων- και προέρχεται από το Τίρασπολ. Που όλοι του οι κάτοικοι, αν στριμωχτούν, θα χωρέσουν στο «Μπερναμπέου».

Αυτό είναι το μεγαλείο του ποδοσφαίρου, αγαπητέ πρόεδρε της Ρεάλ: να κερδίζει «κάποιος» Γιώργος Αθανασιάδης, και να χάνει το ίνδαλμά του, ο Τιμπό Κουρτουά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News