Εύκολα μπορεί να ξεγελάσει κανείς τον εαυτό του. Με τον τρόπο που παίζει νευρικά το τσιγάρο στα δάχτυλα και τελικά το ανάβει – πόσο κακό κάνουν δυο τζούρες; Με τη βεβαιότητα που βουτάει στον Γάγγη ώστε να αγγίξει τη «μόκσα», την κάθαρση της ψυχής, τη συνένωση με το θεϊκό στοιχείο. Μπορούν να μειώσουν την υπερβατική διάσταση του ποταμού τα κολοβακτηρίδιά του;

Την απατηλή σιγουριά ότι έχει όλο το δίκιο με το μέρος του εξέπεμπε κι ο έλληνας αυτόχθων ιθαγενής που μιλούσε τις προάλλες στα κανάλια, με άνεση παροιμιώδη για πρόσωπο άμαθο σε μικρόφωνα και κάμερες. Σε ένα μοναδικό θέαμα. Δεν έχει νόημα ο διασυρμός του στο ορθολογικό σύμπαν των υπολοίπων, έχει όμως ενδιαφέρον η περίπτωσή του ως κορυφή του παγόβουνου, που λέγεται κίνημα αντιεμβολιασμού.

Το «σοκ» που προκάλεσε είναι σαφές. Ακόμη και το χιούμορ και η ειρωνεία μπορεί να κρύβουν έκπληξη καραμπινάτη. Με ποιους τελικά συνδιαλέγεται η Πολιτεία; Ποιους προσπαθεί να πείσει;

Ολες οι γνωστικές προκαταλήψεις μπορούν να αναγνωρίσουν την επιρροή τους σε κάποια από τα κεφάλια γύρω μας. Σε ένα περίεργο συναπάντημα γνώσης, στρέβλωσης, εθελοτυφλίας. Ενισχυμένο από την πληθώρα αντιφατικών πληροφοριών που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.

Η Covid-19, οι μάσκες και τα εμβόλια ήλθαν να ξεχειλώσουν όλους τους μηχανισμούς του ανθρώπινου μυαλού. Θα νοσήσει, ε και; Σιγά τον ιό. Σιγά την επικινδυνότητα, σιγά το θανατικό. Ο φόβος εξανεμίζεται, πώς μπορεί να σταματήσει το κύμα του ένα υπερωκεάνιο αισιοδοξίας; Εχει γερό ανοσοποιητικό, δεν είναι μεγάλος σε ηλικία, δεν πάσχει από υποκείμενο νόσημα, θα προλάβει να συστηθεί μέχρι και στα ρομπότ του 2050. Ατρωτος. Σε ποιον να εξηγήσει και από πού να αρχίσει ο όποιος ειδικός, για να πει ότι τα αρνητικά δεν συμβαίνουν κατά κύριο λόγο σε άλλους ανθρώπους…

Σε ποιον να μιλήσει για την αναλογία ρίσκου – οφέλους; Θα κάνουν οι όποιοι ιθαγενείς risk – benefit analysis και διαχείριση κινδύνου; Αυτοί βάζουν στον αριθμητή τη δική τους σοφία και στον παρονομαστή την αμφισβήτηση, την ανυπακοή, την ιδεολογική ταυτότητα. Δεν έχει νόημα…

Ο κύριος που ζητούσε 2,7 εκατομμύρια ευρώ από την εκπαιδευτικό που τον εμπόδιζε, δεν έχει καν την ίδια πρόσληψη της πραγματικότητας με πολλούς άλλους. Είστε αρνητής; Οχι δεν είμαι αρνητής. Μα, το παιδί σας έκλαιγε στο προαύλιο. Οχι, δεν έκλαιγε. Μπήκε με το στανιό στο μάθημα. Κι αύριο θα το ξανακάνω… Κι αφού το περιβάλλον προσλαμβάνεται διαφορετικά, διαφορετικά προσλαμβάνεται κι ο κίνδυνος που παραφυλάει.

Ο πόλος της λογικής θα πρέπει να αποφασίσει με ποιους συνδιαλέγεται. Ποιους θέλει να συσπειρώσει γύρω του. Να αποφασίσει πώς θα κάμψει αναμενόμενες αμφιβολίες και ερωτήματα. Να ξεγράψει –από τη διαδικασία πειθούς– τον σκληρό πυρήνα κάθε λογής κινημάτων. Εχει δική του ατζέντα, δικούς του σταρ, δικό του μπαϊράκι. Η αντιπαράθεση μάλλον σε μεγέθυνση των αποκλίσεων οδηγεί.

Ζουν ανάμεσά μας. Ζούμε ανάμεσά τους. Κι αυτό δεν αλλάζει, στην Ιστορία του Σύμπαντος. Τη δεκαετία του ’70, 39 μέλη της αίρεσης του Heaven’s Gate ντύθηκαν με σκουρόχρωμα ρούχα και ασορτί παπούτσια Nike. Ηπιαν βότκα, έφαγαν πουτίγκα με σος μήλου που περιείχε βαρβιτουρικά και φόρεσαν πλαστικές σακούλες στο κεφάλι τους προκειμένου να πάθουν ασφυξία. Μαζική αυτοκτονία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News