Ακόμα και με τον θάνατό του, ο μέγας Ντούσαν Ιβκοβιτς, είχε τη δύναμη να ενώσει ύστερα από τρεις δεκαετίες μια χώρα που κάποτε υπήρχε και έπειτα διαλύθηκε από το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό του εμφυλίου.

Το πρωί της Τρίτης, στο νεκροταφείο του Βελιγραδίου, ένας φίλος του Ντούντα απελευθέρωσε περιστέρια στον ουρανό – το δεύτερο πάθος του μετά το μπάσκετ.

Και έπειτα «η Γιουγκοσλαβία του 1989», παίκτες καταπληκτικοί που κάποτε ήταν αδέλφια και έπειτα έφτασαν στο σημείο να μη μιλιούνται μεταξύ τους, πλησίασαν το φέρετρο.

Θρύλοι του κροατικού μπάσκετ όπως ο Ντίνο Ράτζα, στάθηκαν δίπλα σε προσωπικότητες του σέρβικου μπάσκετ, όπως ο Βλάντε Ντίβατς και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Και όλοι μαζί, με τον γεννηθέντα στο Σαράγεβο της Βοσνίας Πρέντραγκ «Σάσα» Τζόρτζεβιτς, τον Σλοβένο Γιούρι Ζντοβτς και τον Μαυροβούνιο Ζάρκο Πάσπαλι, κουβάλησαν τον Ιβκοβιτς στην τελευταία του κατοικία.

Πολλές άλλες προσωπικότητες του μπάσκετ –μεταξύ αυτών ο Βασίλης Σπανούλης, οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος και ο προπονητής Δημήτρης Ιτούδης– έσπευσαν στην κηδεία για να αποχαιρετήσουν τον εμβληματικό προπονητή που άλλαξε το άθλημα για πάντα και είχε τη δύναμη να κρατά μια ομάδα ενωμένη, ακόμα και όταν οι βόμβες είχαν αρχίσει ήδη να πέφτουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News