Προτού ο Πέτρος Φιλιππίδης βρεθεί στις φυλακές Τρίπολης, προφυλακισμένος με τις κατηγορίες για έναν βιασμό και για την απόπειρα άλλων δύο να τον βαραίνουν, ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστικών της τηλεοπτικής μυθοπλασίας αυτής της χώρας. Εχει πίσω του δεκάδες σίριαλ, τα οποία, στην πλειοψηφία τους, υπήρξαν πετυχημένες παραγωγές, που έχουν τηλεθέαση ακόμα και όταν προβάλλονται, για χιλιοστή φορά, σε επανάληψη.

Αντιστοίχως, πολλές είναι και οι παραστάσεις στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει, όπως και οι ταινίες. Αλλά δεν είναι μόνος του σε όλα αυτά. Δεν υπάρχει οπτικοακουστική παραγωγή με έναν συντελεστή. Υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα από πίσω, άνθρωποι που βγάζουν το μεροκάματό τους και συντελούν στο αποτέλεσμα. Σεναριογράφοι, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, τεχνικοί, μοντέρ κ.ά. Οι τίτλοι τέλους κάθε παραγωγής δίνουν και στον πλέον ανίδεο, μια ιδέα για το πόσος κόσμος έχει δουλέψει μπροστά και πίσω από τις κάμερες.

Δεν ξέρω πώς θα ένιωθα αν ήμουν ένας εκ των συντελεστών κάποιας παραγωγής, όπου πρωταγωνίστησε ο Πέτρος Φιλιππίδης, ακούγοντας την πρόσφατη απόφαση των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών να μπλοκάρουν οτιδήποτε με το όνομά του μέσα. Νομίζω ότι θα μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι, ότι θα ένιωθα το θυμό της αδικίας να με πνίγει, με την είδηση ότι δεν θα προβληθεί ξανά στη μικρή οθόνη, υλικό στο οποίο συμμετείχα, επειδή έπαιζε και ο Φιλιππίδης εκεί.

Ναι, είναι κατηγορούμενος. Ναι, βρίσκεται στις φυλακές και περιμένει να δικαστεί για κακουργήματα. Αλλά οι άλλοι τι φταίνε;

Δυστυχώς, η απόφαση των ελληνικών καναλιών, είναι σαν να παραβλέπει ότι δίπλα στον Πέτρο Φιλιππίδη υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν φταίνε για τις δικές του πράξεις. Αλλά θα πληρώσουν και οι ίδιοι τις συνέπειες, μένοντας μπλοκαρισμένοι στις ταινιοθήκες των καναλιών, μαζί του.

Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, δεν μπορώ να βρω καλύτερο τρόπο για να περιγράψω πώς θα λειτουργήσει η συγκεκριμένη απόφαση. Δεν είναι μόνο ότι ακυρώνει το έργο και τη δουλειά τόσων ανθρώπων, τους πληγώνει και την τσέπη. Γιατί οι συντελεστές μιας παραγωγής παίρνουν δικαιώματα σε κάθε επαναπροβολή της. Κάθε επανάληψη σίριαλ, κάθε προβολή ταινίας και παράστασης στην τηλεόραση, προσθέτει μερικά χρήματα στα πορτοφόλια εκείνων που συμμετείχαν στη δημιουργία της.

Μην μου πείτε ότι δεν τα χρειάζονται. Δεν τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια των ανθρώπων που εργάζονται στο θέαμα, στην Ελλάδα. Δεν είναι όλοι πρωταγωνιστές πρώτης γραμμής για να πληρώνονται αδρά σε κάθε δουλειά και να έχουν, ενδεχομένως, κάβα. Ούτε οι δουλειές αφθονούν στη χώρα μας, ώστε να μην έχει ανάγκη κάποιος τα κέρδη από τις επαναλήψεις παλαιότερων παραγωγών, στις οποίες εργάστηκε. Για κάποιους, είναι το εισόδημα που τους γλιτώνει από την πείνα.

Και δεν μιλάμε για ένα-δύο σίριαλ, εδώ. Μιλάμε για πολύ πράμα, που θα μείνει στο ντουλάπι, εξαιτίας αυτής της απόφασης. Μιλάμε για έναν ηθοποιό, ο οποίος είχε συνεχή παρουσία στην οθόνη, από την αρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης έως και πρόσφατα. Επαναλαμβάνω, όμως, δεν ήταν μόνος του, η εργασία αυτή είναι ομαδική υπόθεση, η απόφαση παίρνει μπάλα πολύ κόσμο. Είναι κρίμα και άδικο.

Και να ρωτήσω και το άλλο: Είναι λύση η πολιτική ακύρωσης στην Τέχνη; Αν ήταν έτσι, το Χόλιγουντ θα έπρεπε να αποσύρει το ένα τρίτο της δικής του ταινιοθήκης και το Netflix θα μπλόκαρε σίγουρα το «House of Cards» και οτιδήποτε άλλο είχε τον Κέιβιν Σπέισι μέσα. Όσο για τις ταινίες του Ρομάν Πολάνσκι, θα έπρεπε να καούν στην πυρά, δεν το συζητώ.

Ας αφήσουμε, όμως, κατά μέρος τη συζήτηση περί ηθικής και καλλιτεχνικού έργου, και ας πάμε στο βασικό ερώτημα, που είναι το παρακάτω: Πόσο βοηθάει στην καταπολέμηση της κουλτούρας του βιασμού, ο αποκλεισμός ενός κατηγορούμενου όπως ο Πέτρος Φιλιππίδης, από την οθόνη; Ή, μήπως, είναι η εύκολη λύση, μια αποκαθήλωση που εξυπηρετεί πρόσκαιρα την ικανοποίηση του θυμικού, αλλά επί της ουσίας, δεν επιδρά εποικοδομητικά μακροπρόθεσμα στη συνείδηση του θεατή;

Μήπως, εντέλει, η απόφαση αυτή πηγάζει από μια πολιτική ορθότητα που εκφράζεται με βεβιασμένο και λαϊκίστικο τρόπο;

Αν ο Πέτρος Φιλιππίδης ήταν ο μόνος αποδέκτης της, οι ενστάσεις θα ήταν λιγότερες. Δεν είναι, όμως.

ΥΓ. Και για πόσο θα ισχύει η απόφαση; Για πάντα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News