Θέλοντας και μη, με το καλό ή με το άγριο, ο ένας μετά τον άλλον οι κινέζοι Κροίσοι προσαρμόζονται στην καινούργια, νεομαοϊκή πολιτική του ΚΚ Κίνας και προσωπικώς του Σι Τζινπίνγκ περί «κοινής ευημερίας» στη χώρα. Ως γνωστόν, μόλις πριν από λίγους μήνες ο κινέζος πρόεδρος κατάφερε να αποδυναμώσει τους Τζακ Μα, Γουάνγκ Ξινγκ και Ζανγκ Γιμίνγκ, δισεκατομμυριούχους μεν, ωστόσο ευάλωτους σε κρατικές πιέσεις, τρικλοποδιές και ωμές παρεμβάσεις. Η απόσυρση των παραπάνω από το προσκήνιο αποδόθηκε στο άγχος της πολιτικής νομενκλατούρας ότι το σύστημα που υπηρετεί και το οποίο την εξυπηρετεί κινδυνεύει από τυχόν αυτονόμηση των εταιρειών Big Tech.

Τέταρτος στη λίστα των big ονομάτων που «επέλεξαν» μία νέα ζωή έρχεται ο Ρίτσαρντ Λιού, ιδρυτής ενός κολοσσού του ηλεκτρονικού εμπορίου, της εταιρείας JD.com. Ο 47χρονος Λιού παρέδωσε την εκτελεστική προεδρία του ομίλου, δεν θα ασχοληθεί ξανά με την καθημερινή διαχείριση της επιχείρησής του και, επιπλέον, θα χρηματοδοτήσει «σχέδια αναζωογόνησης και ανάπτυξης της υπαίθρου», τουτέστιν θα επιδοθεί σε εντεταλμένη φιλανθρωπία. Από τους (επιτυχημένους σε εξουσιαστικό επίπεδο) χειρισμούς του Σι, ένα δισεκατομμύριο κινεζικά στόματα δεν περιμένουν να φάνε με χρυσά κουτάλια βέβαια, να γίνουν δηλαδή και αυτοί ολίγον Κροίσοι ή κάπως εξουσιαστές.

«Aποπληρωμή χρεών προς την κοινωνία»

Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο η συγκεκριμένη πολιτική του Σι, κατά της ανισότητας του πλούτου υποτίθεται, αποσκοπεί στον κατευνασμό της κοινωνικής έντασης και των λαϊκών διαμαρτυριών. Ο πρόεδρος φιλοδοξεί επί ημερών του να ενισχυθεί το κόμμα του, που είναι και το μοναδικό της αχανούς χώρας. Τον σκοπό του αυτόν εξυπηρετεί η ρητορεία περί «καθήκοντος των πλουσίων» να συντρέχουν τους φτωχούς, περί «αποπληρωμής χρεών προς την κοινωνία», περί «χείρας βοηθείας σε έργα ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης» και άλλα παρόμοια.

Γεγονός πάντως είναι ότι όλες οι μεγάλες εταιρείες χώρας, όπως λόγου χάρη η Alibaba και η Tencent, όλοι οι γίγαντες της κινεζικής τεχνολογίας δηλαδή, έχουν επιδοθεί σε αγώνα φιλανθρωπίας και διαγκωνίζονται ποιος θα δωρίσει στην κοινωνία τα περισσότερα λεφτά. Το αμερικανικό περιοδικό Fortune υπολόγισε ότι από τις αρχές του έτους οι εταιρείες των Κροίσων έχουν δεσμευτεί για παροχές ύψους 15 δισ. δολαρίων μέσω φιλανθρωπικών πρωτοβουλιών, καθώς εμπνεύστηκαν από την «κοινή ευημερία» που διακήρυξε ο Σι… Και καλά, φιλάνθρωπες μπορεί να είναι οι εταιρείες χωρίς μεγάλο κόστος. Ομως το πικρό ποτήρι της δήθεν οικειοθελούς αποχώρησης τους από το επιχειρηματικό τιμόνι, ε, αυτό οι Κροίσοι το καταπίνουν με πόνο ψυχής.

Από πάμφτωχη οικογένεια

Ο Λιού, ο τελευταίος που κεράστηκε με το φαρμάκι, υπήρξε σύμβολο της οικονομικής ανόδου της Κίνας στην παγκοσμιοποιημένη αγορά έπειτα από την ένταξή της στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, το 2001. Είναι πράγματι αυτοδημιούργητος, μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα βέβαια. Γεννήθηκε από αγροτική οικογένεια και, φυσικά, δεν τον λένε Ρίτσαρντ. Κιανγκντόνγκ είναι το όνομά του – το Ρίτσαρντ το διάλεξε για τις διεθνείς συναλλαγές του. Ο ίδιος έχει ομολογήσει ότι η γονείς του ήταν τόσο φτωχοί που τον τάιζαν μόνο καλαμπόκι και πατάτες όλον τον χρόνο και ότι κρέας έτρωγαν όλοι τους μόνο μία φορά κάθε έτος. Για να σπουδάσει κοινωνιολογία, όλοι οι συγγενείς του έβαλαν πλάτες και του έδωσαν το πρώτο μάθημα της επιστήμης που διάλεξε. Και όταν πρωτοπάτησε το πόδι του στο Πεκίνο είχε λιγότερα από 100 ευρώ στην τσέπη και ένα καλάθι με 76 αυγά… Στο πάθος του για τα κομπιούτερ οφείλεται η πρώτη του επιχειρηματική δημιουργία, μία μικρή εταιρεία online πωλήσεων. Σήμερα η JD.com έχει 500 εκατομμύρια χρήστες και online πωλήσεις ύψους 114 δισ. δολαρίων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News