Η εικόνα είναι ίσως βγαλμένη από τηλεοπτικά ρεπορτάζ της δεκαετίας του ’90, αλλά και των πρώτων χρόνων του ’00. Η έννοια της ακρίβειας, μαζί με το περίφημο «καλάθι της νοικοκυράς», εκτός από ένα αντικειμενικό ζήτημα, ήταν και αγαπημένο θέμα κάθε αρχισυντάκτη δελτίου ειδήσεων και εφημερίδας που… σεβόταν τον εαυτό του. Οι εποχές των παχιών αγελάδων, όμως, πέρασαν και το επίκεντρο της προσοχής στράφηκε στις μνημονιακές περικοπές. Το πρόβλημα πλέον ήταν ευρύ και ξεπερνούσε τον πληθωρισμό.

Για καιρό, πάντως, το θέμα της ακρίβειας δεν ήταν στην αιχμή των ειδήσεων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωή δεν ήταν ακριβή-τουναντίον. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, όλα ακριβαίνουν, από τα ενοίκια που γίνονται απλησίαστα, έως το σούπερ μάρκετ και το κόστος των υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας, ιδίως εν συγκρίσει με την ποιότητα του παρεχόμενου προϊόντος. Πλέον, όμως, η κυβέρνηση, μετά από ένα καλοκαίρι που πέρασε από πάνω της με… σπασμένα φρένα, είναι αντιμέτωπη ξανά με το φάντασμα της ακρίβειας. Υπό αυτό το πρίσμα, στη Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αναμετράται μόνο με το «καλάθι της ΔΕΘ», αλλά και με το καλάθι της νοικοκυράς, που επανέρχεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Τα καμπανάκια στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν ηχήσει εδώ και ορισμένες εβδομάδες. Για διάφορους λόγους που, ως επί το πλείστον, είναι εξωγενείς, η κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια σειρά αυξήσεων σε είδη πρώτης ανάγκης, από το ψωμί και τα οπωροκηπευτικά, έως τα καύσιμα. Και αυτό μπορεί να έχει πολιτικό κόστος, καθώς ακουμπά τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας, τη (μικρο)μεσαία τάξη, η οποία δεν είναι άνετη και έχει πάντα το βλέμμα της στραμμένο στον Πρωθυπουργό για έτι περισσότερες κινήσεις ενίσχυσης του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος.

Στο Μέγαρο Μαξίμου βλέπουν τον σκόπελο. Γι’ αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιμένει τα στοιχεία από το β’ τρίμηνο του 2021 που θα βγουν την Τρίτη. Αν αυτά είναι θετικά και με δεδομένο ότι ο τουρισμός σε ορισμένες περιπτώσεις πηγαίνει ανέπλιστα καλά, προσεγγίζοντας ακόμα και τα επίπεδα του 2019, τότε η εμβέλεια των παροχών μεγαλώνει.

Κλειδωμένη θα πρέπει να θεωρείται η μείωση του ΕΝΦΙΑ, μεσοσταθμικά κατά 8%, ενώ η κυβέρνηση διερευνά αν μπορεί να επεκτείνει την αναστολή της εισφοράς αλληλεγγύης και σε δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους, πλην των ιδιωτικών υπαλλήλων. Μένει, δε, να φανεί αν οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ μπορούν να πάνε και πέρα από τον εισφορά αλληλεγγύης, αγγίζοντας και τον ΦΠΑ, την προκαταβολή φόρου ή ακόμα και τον φόρο εισοδήματος.

Για την κυβέρνηση είναι νευραλγικής σημασίας να μην εισπράξει πολιτική ζημία από τη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος. Και αυτό γιατί η βασική πολιτική δέσμευση Μητσοτάκη, στην οποία παραμένει συνεπής, είναι να μειώσει φόρους και να δημιουργήσει το περιβάλλον για νέες, καλά αμειβόμενες δουλειές. Αν αυτό διασαλευθεί, τότε η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με ένα πολιτικό πρόβλημα μακράν σημαντικότερο από φάλτσα στον ανασχηματισμό, με τα οποία σχεδόν κανείς δεν ασχολείται πραγματικά. Εξ ου και ο κ. Μητσοτάκης στο Υπουργικό της περασμένης Πέμπτης έθεσε το ζήτημα της προοπτικής αυξήσεων στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, κάτι που καθόλου δεν θέλει η κυβέρνηση. Η λύση αναζητείται και δεν έχει ακόμα κλειδώσει, μιας και πρέπει να είναι συμβατή και με τους κανόνες της ΕΕ που απαγορεύουν τις απευθείας ενισχύσεις. Η κεντρική εκτίμηση, όμως, είναι ότι, ως τη ΔΕΘ, η φόρμουλα θα έχει βρεθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News