Ισως δεν υπάρχει πιο αποκαλυπτική αλήθεια από αυτή που θα μπορούσε να προσφέρει μια ειλικρινής, χωρίς ένταση και βία, στιχομυθία ανάμεσα στον θύτη και το θύμα. Στον όποιον θύτη, στο όποιο θύμα, μετά την αποτρόπαια πράξη. Σε μια φανταστική συνθήκη προσπάθειας κατανόησης, με φόντο το μαύρο και τις στάχτες της καταστροφής, την αφόρητη μυρωδιά που σου κατακαίει το λαιμό. 

Δεν είναι όλες οι φωτιές από χέρι εμπρηστή. Η φωτιά, αναπόσπαστο κομμάτι του κύκλου της διαδοχής των οικοσυστημάτων, προϋπήρχε της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτά. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες, η ανθρώπινη αμέλεια-αναμμένο τσιγάρο, η αδράνεια κάθε είδους αρμοδίων, φταίνε κι αυτές για τη θλίψη και τον πόνο κάθε καλοκαίρι. Κι ο μεγεθυντικός φακός στα ξερόχορτα λίγο πάνω από το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης, 100 μέτρα από τα πεύκα στον Υμηττό; Εκείνοι οι τύποι με τα μπιτόνια της βενζίνης στον Αγιο Στέφανο; 

Τι άνθρωπος είσαι συ; Τον κάνεις πάνω από 45, όπως τον θέλουν τα επίσημα στοιχεία του παρελθόντος. Με οικογένεια, λέει, «τακτοποιημένος». Ξέρει πέντε κολυβογράμματα, κι είναι αυτοαπασχολούμενος, ίσως να εκτρέφει ζώα, ή να βγάζει τα προς το ζην από τη φύση. Τόσες αντιφάσεις σε μια πρόταση. Ένας πατέρας που υποσκάπτει το μέλλον των παιδιών του αφαιρώντας το δάσος από την χάρτη, ένας επαγγελματίας που καταστρέψει πράσινο καταφύγιο ζώων και βάφει μαύρη την ίδια του τη γη. Μπορεί να μην είναι καν η πρώτη του φορά. Δεσμώτης του ίδιου αμαρτήματος, ξανά και ξανά. 

Μπορείς να τον φανταστείς με προσωπείο εθελοντή δασοπυροσβέστη; Να αμολάει το σπίρτο κι έπειτα να αμολιέται στην κατάσβεση; Κι όμως… Ηρωικός, κινηματογραφικά ασύλληπτος στη διπλή υπόστασή του. Σαν τον οδηγό λεωφορείου που πιάσανε προχθές στο Κρυονέρι: στο πέρασμα του «εθελοντή», κουστωδία στα 50 μέτρα πίσω του, μικρές εστίες συμφοράς. 

Γιατί το ‘κανες; Δεν βλέπεις καν τα χαρακτηριστικά του. Νοιώθεις ότι έχεις απέναντι σου στην καρέκλα ένα πλάσμα αποκρουστικό που αποζητά λεφτά, εξυπηρετώντας απόκρυφα «σχέδια». Που ίσως ρουφά ηδονή και αίσθημα εξουσίας από το «αίμα» των άλλων. Από τις φλόγες που μετατρέπουν σε παρανάλωμα κόπους μιας ζωής, αν όχι και την ίδια τη ζωή τους. 

Μην πιστεύεις βολικούς μύθους. Φαντάζουν λιγοστές οι πιθανότητες ενός πυρομανούς, διαταραγμένου, με ακατανίκητη παρόρμηση για φλόγες. Που διεγείρεται συγκινησιακά προτού βρέξει με βενζίνη λόφους από πευκοβελόνες και λυτρώνεται μόλις βλέπει το κόκκινο της καταστροφής. Η συχνότητα εμφάνισης πυρομανούς στον γενικό πληθυσμό κατακρημνίζεται, κάτω από το 1%. 

Καλύτερα να αποζητάς ένα Κτηματολόγιο, ένα Δασολόγιο της προκοπής. Τα μόνα που μπορούν να θέσουν φραγμό σε διατάγματα και νόμους δεκαετιών που χαϊδεύουν οικοπεδοφάγους και καταπατητές. Να βάλουν τέλος στο κεφάλαιο «Φωτιές από χέρι ανθρώπου». 

Είσαι μόνος σου; Βάλε καρέκλες δίπλα του. 

Πράξη προμελετημένη και οργανωμένη είναι ο εμπρησμός. Όλα είναι ανοιχτά. Μακάρι να «δεθεί» η δικογραφία, λιγοστοί είναι αυτοί που φτάνουν ως την καταδίκη. 

Θα θέλουν σίγουρα να κάτσουν κι εκείνοι που έκοψαν τα καλώδια στις γεννήτριες των ψυγείων του εμβολιαστικού Κέντρου στο Περιστέρι. Περίπου 6.500 εμβόλια κινδύνεψαν να καταστραφούν, στην πιο δύσκολη στιγμή του θέρους. 

Και πιο πίσω τους, οι «φαρσέρ», «αυτοί που παίζουν με την Πυροσβεστική»— τους έδειξε ο Δημήτρης Σταθόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πυροσβεστικού Σώματος. Στο λεκανοπέδιο, 50 ψευδείς αναγγελίες για πυρκαγιές μετρήθηκαν στις 2.00, 3.00 και 5.00 τα ξημερώματα της 6^ης Αυγούστου. Φάρσα στη λογική και το ήθος. 

Μην τρέφεις προσδοκίες για πολλές απαντήσεις. Συνήθως οι δράστες είναι σιωπηλοί και τα θύματα έχουν να παλέψουν με τα αποκαΐδια, το σκηνικό της Αποκάλυψης. Οργίζονται στη θέα και τις τρομακτικές συνέπειες του, ευγνωμονούν την Τύχη, τον Θεό, που δεν αποτελούν μέρος του. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News