Karma is a bitch έγραψε στο twitter ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμενος στις πυρκαγιές. Και το έγραψε με απόλαυση, παραπέμποντας στις δύσκολες, πολιτικά, ώρες που πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τις πυρκαγιές στο Μάτι. Το tweet σήκωσε κύμα διαμαρτυρίας. Και σβήστηκε. Ναι, ήταν ένα κακό tweet στη χειρότερη ώρα. Όμως αν το δεις εντελώς κυνικά, ήταν ένα ειλικρινές tweet.

Είναι λογικό στον ΣΥΡΙΖΑ να προσδοκούν πολιτικά οφέλη από τις πυρκαγιές, όπως απεκόμισαν και οι άλλοι από το Μάτι. Μόνο που βγάζουν και μια χαιρεκακία. Σου λένε σχεδόν ωμά ότι παίρνουν πίσω το αίμα τους για το Μάτι. Τα τρολ βγάζουν λύσσα.

Τέλος πάντων, αυτή είναι και η βάση της πολιτικής. Μία καθημερινή σούμα στα κέρδη και στις ζημιές πάνω σε οτιδήποτε συμβαίνει στη χώρα. Αν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγε ό,τι και ο Χαρδαλιάς. Και αν η ΝΔ έκανε αντιπολίτευση, θα έπαιρνε το κείμενο του Σπίρτζη. Αυτό δεν είναι δα και καινούργιο, συμβαίνει εδώ και πενήντα χρόνια. Και δεν συμβαίνει μόνο εδώ.

Όμως στην επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής που παρακολουθούμε, υπάρχει μία ιδιαιτερότητα: το Μάτι. Επικοινωνιακά, ενδεχομένως και επιχειρησιακά, η κυβέρνηση επενδύει στη σύγκριση με το Μάτι. Για αυτό και εκκενώνει οικισμούς χωρίς δεύτερη σκέψη. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες, οι αρμόδιοι μόνο που δεν ανταλλάσσουν συγχαρητήρια. Ακόμα και η ενημέρωση που κάνει ο Νίκος Χαρδαλιάς, πρωτίστως στοχεύει στη λείανση της επικοινωνιακής φθοράς. Στέκεται εμφατικά στο μέγεθος των δυνάμεων που επιχειρούν, επισημαίνει, εμμέσως, ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα αν δεν είχαν ληφθεί μέτρα τα οποία και περιγράφει, προτάσσει τη λειτουργία του 112 και μας ενημερώνει ότι ο υπουργός βρίσκεται επιτόπου. Όταν τελειώσει όλο αυτό, θα μας πουν ότι τα έκαναν όλα άψογα. Αλλά τα ίδια δεν μας είπαν και οι άλλοι μετά το Μάτι; Και εκεί που δούλευαν τη Δούρου για την κλιματική αλλαγή, τώρα θα την επικαλεστούν και αυτοί. Αφήστε που ακούς και από κυβερνητικά χείλη, ανεπισήμως, ότι η εικόνα «φουσκώνεται» από τα συριζοτρόλ. Λες και δεν βλέπουμε τηλεόραση.

Και μετά αρχίζει η αντιπαράθεση για τις ευθύνες, την επιχειρησιακή και συντονιστική επάρκεια και πάει λέγοντας. Και πάντα στο επίκεντρο της συζήτησης, με κάθε, μα με κάθε κυβέρνηση, είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα που δεν αγοράζουμε, ενώ κανένας δεν λέει στον κόσμο ότι το μοντέλο που μας βολεύει δεν κατασκευάζεται πλέον και χρειάζονται να μαζευτούν παραγγελίες, ούτε εξηγεί γιατί το ρωσικό δεν κάνει για την Ελλάδα. Αυτό που αποσιωπάται από τη σχετική συζήτηση είναι η υστέρηση στην πρόληψη των πυρκαγιών. Οπως καταγγέλλει και το WWF, για κάθε 100 ευρώ που διαθέτουμε στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, στην πρόληψη καταλήγουν μόλις τα 18. Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά, που σε βάζει σε σκέψεις μήπως η κεντρική διοίκηση θέλει να ελέγξει το μεγαλύτερο ποσοστό των προμηθειών. Το WWF επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή αυξάνει δραματικά την ένταση των πυρκαγιών. Συνεπώς είναι καλύτερο να επενδύσεις στην πρόληψή τους, καθώς η καταστολή τους θα καθίσταται όλο και πιο δύσκολη. Εδώ όμως τα κόμματα συζητούν για τα πυροσβεστικά και όχι για τον δήμαρχο ή τον περιφερειάρχη που δεν έλαβε αντιπυρική πρόνοια. Η πρόληψη των πυρκαγιών εντάχθηκε στα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης. Αν όμως κρίνουμε από την απορροφητικότητα των σχετικών κονδυλίων, μέσω του ΕΣΠΑ, τότε θα ξεμείνουμε από δάση και θα μας μείνουν οι πόροι.

Ολα είναι απελπιστικά προβλέψιμα. Θα σβήσουν οι φωτιές και ο Πρωθυπουργός θα πετάξει από πάνω, ενώ ο αρχηγός της αντιπολίτευσης θα σπεύσει επιτόπου. Και μετά θα εξαγγελθεί γενναίο πρόγραμμα αναδασώσεων. Και θα βάλουμε πάλι πεύκα γιατί είναι όμορφο δέντρο που όμορφα καίγεται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News