Οι εντάσεις στις σχέσεις των κρατών της Δύσης με την Κίνα του Σι Τζινπίνγκ και τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν έφτασαν έως την Ματέρα της Μπαζιλικάτα, στη Νότια Ιταλία, όπου πραγματοποιήθηκε προσφάτως η σύνοδος κορυφής των υπουργών Εξωτερικών των G20, δηλαδή των είκοσι μεγαλύτερων οικονομιών (19 χώρες συν η ΕΕ) του πλανήτη, στις οποίες αντιστοιχεί τουλάχιστον το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 75% του παγκόσμιου εμπορίου και το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού. 

Επρόκειτο για την πρώτη φορά που οι επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής των κρατών – μελών της Ομάδας των Είκοσι συναντήθηκαν και αντάλλαξαν τις απόψεις τους από κοντά εδώ και μία διετία. Ωστόσο, τόσο το Πεκίνο όσο και η Μόσχα, επέλεξαν να παραμείνουν σε απόσταση. Επίσημα ο Γουάνγκ Γι, ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας δεν παραβρέθηκε (λόγω των εορτασμών για την 100η επέτειο της ίδρυσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας) ενώ ο ρώσος ομόλογός του Σεργκέï Λαβρόφ επέλεξε να στείλει στην Ιταλία τον αναπληρωτή του. 

«Η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη διεθνούς αντίδρασης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που υπερβαίνουν τα εθνικά σύνορα», επισήμανε ο Λουίτζι ντι Μάιο, υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, κατά την έναρξη των εργασιών της συνόδου. Επίσημα η συνάντηση αποτέλεσε μία σημαντική ευκαιρία για να καταστεί εκ νέου η πολυμέρεια σημείο αναφοράς στη διεθνή σκηνή με στόχο την αντιμετώπιση των κοινών απειλών που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στο σύνολό της, από την πανδημία έως την κλιματική κρίση. 

Ωστόσο κατά την εξ αποστάσεως παρέμβασή του ο Γουάνγκ Γι απηύθυνε έκκληση στην Ομάδα των Είκοσι να ταχθεί υπέρ της «ουσιαστικής πολυμέρειας», η οποία «δεν είναι ένα πομπώδες σλόγκαν και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί ένα εργαλείο για την επιτέλεση μονομερών ενεργειών», αναφέρει η La Repubblica στο ρεπορτάζ της. Το Πεκίνο υποστηρίζει πως πρέπει να δημιουργηθεί «μία ανοιχτή παγκόσμια οικονομία» και να αποτραπεί «ο διεθνής κατακερματισμός και η πολιτικοποίηση των μηχανισμών συνεργασίας».  

Από την πλευρά της Δύσης κατά της Κίνας αλλά και της Ρωσίας έβαλε καταρχάς ο Χάικο Μάας, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κατηγορώντας το Πεκίνο και τη Μόσχα ότι μοιράζοντας εμβόλια ανά τον κόσμο, επιδιώκουν περισσότερο να κερδίσουν «βραχυπρόθεσμα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα», παρά να θωρακίσουν την παγκόσμια δημόσια υγεία. 

Μπλίνκεν: «Περίπλοκη σχέση»

«Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως η Κίνα είναι το πιο πολύπλοκο έθνος με το οποίο καλούμαστε να έχουμε σχέσεις. Υπάρχουν τομείς στους οποίους είναι αντίπαλος, άλλοι στους οποίους είναι ανταγωνίστρια και άλλοι όπου αντιθέτως είναι εταίρος. Δεν υπάρχει μία λέξη που να ορίζει αυτόν τον τύπο σχέσεων. Οι ΗΠΑ σέβονται το γεγονός πως άλλες χώρες έχουν διαφορετικές σχέσεις με την Κίνα. Δεν ζητάμε από κανέναν να επιλέξει ανάμεσα σε εμάς και στην Κίνα. Είναι αλήθεια, ωστόσο, πως όταν έχουμε να κάνουμε με την Κίνα – ως αντίπαλο, ως ανταγωνίστρια, ως εταίρο – είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί όταν ενεργούμε από κοινού», επισήμανε από την πλευρά του ο Αντονι Μπλίνκεν, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, όχι στη σύνοδο αλλά σε συνέντευξη που παραχώρησε στην La Repubblica με αφορμή την επίσημη επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Ρώμη. Οι σχέσεις με την Κίνα ήταν το θέμα που κυριάρχησε και στις συναντήσεις του  Μπλίνκεν με τον ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Ντάγκι και τον πρόεδρο της Ιταλίας Σέρτζο Ματαρέλα. 

Ζήτημα, αποτελούν, φυσικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα (τα οποία παραβιάζει συστηματικά το Πεκίνο) και η εμπορική συνεργασία ανάμεσα στην Κίνα και στα κράτη της Δύσης, ωστόσο οι ΗΠΑ ανησυχούν πρωτίστως για τις άνισες οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών, «για την υπερβολική κινεζική οικονομική ισχύ που θέτει όλο και περισσότερο σε κίνδυνο τις δυτικές οικονομίες», εξηγεί σε κείμενο του ο Μάρκο Γκαλούτσο της Corriere della Sera. 

Δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση, οπότε, ότι κατά τις συναντήσεις του με το πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Ιταλίας ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε εκτενώς και στο Recovery Plan, το σχέδιο που κατάστρωσαν οι Βρυξέλλες για την ανάκαμψη των ευρωπαϊκών οικονομιών μέσω της έκδοσης κοινού χρέους.

Ηλεκτροκίνηση μέσω… Κίνας

«Ο κίνδυνος, ξεκάθαρος και στους Αμερικανούς και στους Ευρωπαίους, είναι μέρος των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης να καταλήξουν στην Κίνα αντί σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Η Ουάσιγκτον επέστησεκαι σε αυτό την προσοχή της Ρώμης, όπως και του Παρισιού, και προσφέρει τη συνεργασία της, ούτως ώστε να μην συμβεί αυτό», αναφέρει ο δημοσιογράφος της Corriere. Αλλά ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος όσον αφορά το σχέδιο ή μάλλον τα σχέδια ανάκαμψης των οικονομιών των κρατών – μελών της ΕΕ και πώς εμπλέκονται οι Κινέζοι; «Εμπλέκονται από τη στιγμή σημαντικό μέρος των σχεδίων ανάκαμψης προορίζεται για τον πράσινο μετασχηματισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών». 

Δεδομένου ότι η Ευρώπη δεν είναι σε θέση, τόσο τεχνολογικά όσο και σε επίπεδο μαζικής παραγωγής, να παράσχει «όλα τα ηλεκτρικά λεωφορεία, τα ηλιακά πάνελ, τις πράσινες μπαταρίες» που θα χρειαστεί να αποκτηθούν σε τεράστιες ποσότητες από τα κράτη μέλη της ΕΕ, «υφίσταται ο πάρα πολύ συγκεκριμένος κίνδυνος πολλές από τις επιταγές που οι Βρυξέλλες θα αποστείλουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να εισπραχθούν τελικά από το Πεκίνο», γράφει ο Μάρκο Γκαλούτσο, σημειώνοντας πως «δεν αποτελεί μυστικό ότι η Κίνα σχεδόν κατέχει το παγκόσμιο μονοπώλιο των τεχνολογιών και της προσφοράς των υποδομών που σχετίζονται με τον ενεργειακό μετασχηματισμό».