Το Freedom Pass δεν είναι καμιά πρωτότυπη ιδέα. Το δίνουν και οι Γάλλοι στους νέους και μάλιστα φορτωμένο με 300 ευρώ, απλώς εκεί περιορίζεται μόνο σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και δεν προβλέπεται χρήση στις μετακινήσεις. Στις ΗΠΑ, ας πούμε, κληρώνουν δώρα και μετρητά. Η στόχευση απευθύνεται κυρίως στους νέους καθώς είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη κινητικότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που καλεί τους πολίτες σε εμβολιασμό, χαρακτηρίζει τη μέθοδο εξευτελιστική. Θα μπορούσε να δώσει γραμμή στη νεολαία να μην αποδέχεται το voucher, γιατί δεν το κάνει; Τώρα αν στο πίσω μέρος του κυβερνητικού μυαλού είναι να τσιμπήσουν και κάτι από τη νεολαία, όπου και υστερούν, ας θυμηθούν το χρήμα που μοίραζε ο Τσίπρας σε επιδόματα – δεν κάνει τη δουλειά που νομίζουν. Εδώ που τα λέμε, σκέφτονται και κάτι τέτοιο. Αλλιώς δεν θα έδιναν το pass και σε όσους έχουν ήδη εμβολιαστεί.

Συνεπώς για το voucher δεν μπορούμε να πούμε και πολλά. Μένει μόνο να δούμε αν θα είναι επιτυχημένο ως εργαλείο εμβολιαστικού μάρκετινγκ. Εκεί που η κουβέντα θα γίνει σοβαρή και με ένταση είναι όταν, λίαν προσεχώς, ανακοινωθούν οι διευκολύνσεις προς εμβολιασμένους. Το πιθανότερο είναι ότι θα ανατεθεί στην ίδια την κοινωνία η άσκηση πίεσης προς όσους αρνούνται να υπακούσουν στις συμβουλές της επιστήμης. Και η εστίαση, δηλαδή το δημοφιλέστερο πεδίο κοινωνικής ζωής, θα αποτελέσει την αιχμή. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επιχειρηματίες του κλάδου θα κληθούν να διαλέξουν αν θα δουλεύουν με κανονική πληρότητα και μόνο εμβολιασμένους ή θα συνεχίσουν να λειτουργούν με περιοριστικά μέτρα, δεχόμενοι και ανεμβολίαστους.

Εκ των πραγμάτων η κοινωνία διαχωρίζεται σε δύο ομάδες: εμβολιασμένοι και μη εμβολιασμένοι. Το ερώτημα είναι αν αυτός ο διαχωρισμός επιδέχεται βάσιμο αντίλογο περί διακρίσεων και οδηγεί σε κοινωνική αντιπαλότητα. Οι ανεμβολίαστοι διαμαρτύρονται επειδή η υιοθέτηση διευκολύνσεων προς εμβολιασμένους δημιουργεί διακρίσεις, συνεπώς εγείρεται θέμα ισότητας μεταξύ των πολιτών. Ωστόσο αν δεν υπήρχαν οι διευκολύνσεις, οι εμβολιασμένοι θα είχαν κάθε λόγο να διαμαρτυρηθούν, υφιστάμενοι οριζόντιους περιορισμούς προκειμένου να προστατευθούν όσοι επέλεξαν να απέχουν από τον εμβολιασμό.

Συνεπώς ο διαχωρισμός έχει βάση: από τη μία προστατεύεται το δικαίωμα των εμβολιασμένων στην κανονική ζωή και από την άλλη επιβάλλει τους υγειονομικούς περιορισμούς που απαιτεί η προστασία των ανεμβολίαστων και του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Οι εμβολιασμένοι δεν αποκτούν προνόμια. Οι ανεμβολίαστοι υφίστανται αναπόφευκτους περιορισμούς λόγω της επιλογής τους.

Επίσης ο ανεμβολίαστος πολίτης δύναται να ισχυριστεί ότι καταργείται το ιατρικό απόρρητο και περιορίζονται τα δικαιώματα του λόγω μίας επιλογής που αναφέρεται σε θέμα υγείας. Όμως σε συνθήκες πανδημίας, προτάσσεται η προστασία του συνόλου με την οικοδόμηση τείχους ανοσίας. Είναι και το δικαίωμα μίας επιχείρησης για να λειτουργήσει χωρίς περιορισμούς. Με οριζόντια μέτρα, όλες οι επιχειρήσεις θα υφίστανται την επιβολή μέτρου στη χωρητικότητα. Αν όμως μία επιχείρηση επιλέξει να δουλέψει μόνο με εμβολιασμένους, τότε δύναται να διεκδικήσει επιστροφή του τζίρου της σε κανονικά επίπεδα.

Τον χειμώνα δε, τα πράγματα ενδέχεται να γίνουν πιο πιεστικά για τους ανεμβολίαστους. Όχι επειδή θα αντιμετωπίζουν περιορισμούς κατά την πρόσβαση τους σε ορισμένες κοινωνικές δραστηριότητες, αλλά και επειδή ενδέχεται το πλαίσιο των μέτρων να είναι πολύ πιο χαλαρό από αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Χωρίς τηλεργασία και περιορισμούς στην κίνηση των ανθρώπων, οι ανεμβολίαστοι θα είναι πλέον πολύ πιο εκτεθειμένοι στον ιό. Θα μπορούν, αλήθεια, να ισχυριστούν ότι το κράτος δεν λαμβάνει τις απαραίτητες πρόνοιες για την προστασία της υγείας τους; Δύσκολο. Το κράτος τους προσφέρει το εμβόλιο για να θωρακιστούν έναντι του ιού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News