«Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης», τραγουδούσαν o Πασχάλης και οι Οlympians, στα 60s. Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να το επιβεβαιώνει με όσα ενδιαφέροντα είπε στη συνέντευξή του στην Ολγα Τρέμη (φωτογραφία επάνω). Χρησιμοποιώντας την αμφίσημη γλώσσα της κομμουνιστογενούς Αριστεράς –η οποία, ας μη γελιόμαστε, είναι και παραμένει η βάση της πολιτικής του συγκρότησης–, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διατύπωσε τις σκέψεις του για τη στρατηγική που θέλει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και βεβαίως επιβεβαίωσε ότι ο τακτικισμός είναι το υπερεργαλείο του.

Αξίζει να αποκρυπτογραφηθούν μερικά βασικά σημεία της συνέντευξης, αφού προηγουμένως φροντίσουμε να κρατάμε στα υπ’ όψιν ότι όσα ανέφερε ο κ. Τσίπρας έχουν ως κεντρικό στρατηγικό στόχο να μην επωμισθεί ο ίδιος προσωπικά πολιτικό κόστος. Να μην «τσαλακωθεί» το ηγετικό του προφίλ και βρεθεί έκθετος όταν κάποια στιγμή ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος με τις αναμενόμενες διπλές εκλογές, όπου διαφαίνεται επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον οποίο θα προσφερθεί μια νέα κυβερνητική θητεία. Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να χρεωθεί ο ίδιος την επόμενη τετραετία του κ. Μητσοτάκη –γιατί τότε θα του ζητηθεί ο λογαριασμός της ηγεμονίας της Δεξιάς και αναγκαστικά θα αμφισβητηθεί το πολιτικό του μέλλον.

Τι είπε λοιπόν ο Αλέξης, πίσω από τις λέξεις;

Πρώτον, παρενέβη ωμά, άκομψα αλλά κυρίως προβοκατόρικα στις εσωτερικές διεργασίες στο Κίνημα Αλλαγής επιχειρώντας να επηρεάσει τις διαδικασίες ανάδειξης νέας ηγεσίας. Γιατί; Για αν εκλεγεί ο Ανδρέας Λοβέρδος θα του προσάψει ότι είναι συνομιλητής της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη και άρα θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ελεύθερο το πεδίο στην αντιπολίτευση. Το υπαινίχθηκε ήδη.

Από την άλλη, στην περίπτωση επανεκλογής της Φώφης Γεννηματά ή εκλογής του Νίκου Ανδρουλάκη, μετά τα αποτελέσματα των πρώτων εκλογών (με απλή αναλογική), είναι προφανές πώς θα προτείνει στο ΚΙΝΑΛ τη συγκρότηση μιας αντιδεξιάς, «αντιμητσοτακικής» κυβερνητικής συμμαχίας: Την πολυσυζητημένη προοδευτική διακυβέρνηση, στην οποία βεβαίως ο ίδιος θέλει να είναι επικεφαλής. Και αν το ΚΙΝΑΛ αρνηθεί θα σπεύσει να του χρεώσει την προσφυγή σε δεύτερες εκλογές, με το νέο εκλογικό νόμο που δίνει bonus στο πρώτο κόμμα, και θα το κατηγορήσει ότι «φέρνει ξανά αυτοδύναμο τον Μητσοτάκη», οπότε πάλι στην αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν ελεύθερο πεδίο.

Βέβαια, από τη Χαριλάου Τρικούπη αμέσως του απάντησαν πως αν προκύψει η προοπτική για προοδευτική διακυβέρνηση σε αυτήν θα ηγηθεί το Κίνημα Αλλαγής και ο ίδιος θα είναι ηττημένος κομπάρσος. Διαφορετικά δεν θα υπάρξει. Ο δε Ανδρέας Λοβέρδος μίλησε για «πανικό του Αλέξη Τσίπρα που δεν κρύβεται και όταν ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ ο ίδιος θα περάσει στα αζήτητα της Ιστορίας».

Αλλά η προσπάθεια του κ. Τσίπρα παραμένει: αν βγει ο κ. Λοβέρδος θα φταίει που είναι «ουρά» της ΝΔ, αν βγει η Φώφη ή ο Νίκος θα φταίνε που δεν με ξαναθέλουν πρωθυπουργό.

Δεύτερον, η απάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ρωτήθηκε για τον ρόλο σήμερα του Νίκου Παππά, ότι «μας κρίνει όλους ο ελληνικός λαός στις εκλογές. Κανένας μας δεν διαθέτει εισιτήριο διαρκείας, ούτε εγώ, ούτε τα στελέχη», μάλλον βιαστικά κρίθηκε ότι παίρνει αποστάσεις από τον στενό του φίλο και συνεργάτη. Σιγά τις αποστάσεις!

Περισσότερο αποτελεί ένα προληπτικό μήνυμα για όσους στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιφυλάξεις με τη στρατηγική του. Λέει δηλαδή στα «στελέχη», τι θα συμβεί αν τον αμφισβητήσουν –μην βγουν αυτοί οι υπεύθυνοι για την επόμενη ήττα κιόλας!

Υπάρχει κι ένα τρίτο ενδιαφέρον σημείο απ’ όσα είπε ο κ. Τσίπρας. Η επιμονή του στη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διατυπωμένες αντιρρήσεις από σημαντική μερίδα στελεχών επειδή αυτή γίνεται χωρίς ιδεολογικούς και προγραμματικούς όρους. Ο κ. Τσιπρας υπέδειξε σαφώς ότι επιθυμεί ένα «υβριδικό» κόμμα, ολίγον αριστερό, ολίγον σοσιαλδημοκρατικό, ολίγον κινηματικό, γιατί γνωρίζει ότι ως «καθαρό» αριστερό κόμμα η επαφή με τον δυναμικό ενδιάμεσο χώρο του Κέντρου είναι ανέφικτη.

Ομως οι «λέξεις» δεν αρκούν για τον Αλέξη. Χρειάζεται και πολιτική πρόταση. Η οποία όμως προσκρούει στην κάκιστη διακυβέρνηση της Πρώτης Φοράς Αριστερά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News