Οχι. Ούτε αυτή τη φορά. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, που κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο στο Τσάμπιονς Λιγκ σε ηλικία 38 ετών (ο νεαρότερος προπονητής που τα κατάφερε) και το δεύτερο δύο χρόνια μετά, με τους 31 τίτλους σε μόλις 12 σεζόν, εμφανίστηκε ξανά σε τελικό της διοργάνωσης έπειτα από μια δεκαετία οδυνηρών αποκλεισμών, 50αρης πλέον, όμως εκεί τον περίμενε άλλη μια δυσάρεστη έκπληξη: ένας δεδηλωμένος θαυμαστής του, του «άρπαξε» την πολυπόθητη Κούπα.

Ο Τόμας Τούχελ μεγάλωσε, ως προπονητής, με ένα όνειρο: να μοιάσει, κάποτε, στον Γκουαρντιόλα. Την εποχή που έκανε τα πρώτα του βήματα, το 2009 στη Μάιντς, η… διαστημική Μπαρτσελόνα του Πεπ ήταν η πηγή της έμπνευσής του. Μελετούσε τα παιχνίδια της, κρατούσε σημειώσεις, και προσπαθούσε να διδάξει στην ομάδα του μερικά από τα «κόλπα» του καταλανού τεχνικού. Το ίδιο έκαναν και πολλοί συνάδελφοί του, όμως ο 47χρονος Γερμανός είναι από τους λίγους που το παραδέχτηκαν: «Εκείνη η ομάδα μου έμαθε τα πάντα. Οτι μπορείς να κερδίζεις, παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Οτι μπορείς να επιτίθεσαι και, ταυτοχρόνως, να αμύνεσαι αποτελεσματικά με έντονο πρέσινγκ. Κι όλα αυτά, με παιδιά από τις ακαδημίες», είχε εξομολογηθεί σε μία από τις πρώτες συνεντεύξεις του στην Αγγλία.

Η εκτίμηση ήταν αμοιβαία. Το 2014, στο περιθώριο μιας εκδήλωσης για προπονητές που πραγματοποιήθηκε στη Βαυαρία, οι δύο άνδρες συναντήθηκαν σε εστιατόριο του Μονάχου με πρωτοβουλία του Γκουαρντιόλα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες πέρασαν πολλές ώρες στο τραπέζι, συζητώντας για ποδοσφαιρικές τακτικές και συστήματα, και χρησιμοποιώντας μαχαίρια, πηρούνια και αλατιέρες (που παρίσταναν τους παίκτες) για τις αναλύσεις τους. Οπως έγραψαν αγγλικά media, ο Τούχελ είχε συμβουλευθεί τον Πεπ προτού απαντήσει θετικά στην πρόταση του Αμπράμοβιτς να αναλάβει την Τσέλσι. Οταν εκείνος τον παρότρυνε να πει το «ναι», μάλλον δεν μπορούσε να φανταστεί οτι ο Γερμανός θα γινόταν «ο κακός του δαίμονας», σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Πριν πιάσει δουλειά στην Αγγλία, ο Τούχελ δεν είχε νικήσει τον Γκουαρντιόλα ούτε μια φορά. Ως προπονητής της Μάιντς, ή της Ντόρτμουντ, πάντα έχανε από την Μπάγερν του Καταλανού – εκτός από μια ισοπαλία χωρίς γκολ. Τώρα, όμως, τον κέρδισε τρεις φορές μέσα σε λίγους μήνες, στερώντας του δύο σπουδαία τρόπαια: του Κυπέλλου Αγγλίας και του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Τσέλσι είναι η ομάδα που έχει «πληγώσει» τον Πεπ όσο καμία άλλη στην καριέρα του. Η χθεσινή, υπ’ αριθμόν 8 ήττα του από τους «Μπλε», τον «πόνεσε» περισσότερο από κάθε προηγούμενη.

Οι κατά συρροήν αποτυχίες του Γκουαρντιόλα στο Τσάμπιονς Λιγκ μοιάζουν με κάποιου είδους «κατάρα». Από το 2013 κι έπειτα, ο Πεπ κατασκευάζει ποδοσφαιρικές μηχανές (την Μπάγερν του 2013-2016 και τη Μάντσεστερ Σίτι των τεσσάρων τελευταίων ετών) που σκορπίζουν τον τρόμο στα γήπεδα, καταρρίπτουν όλα τα ρεκόρ και «σαρώνουν» τα τρόπαια, αλλά όχι το συγκεκριμένο. Κι όμως, καθώς τα χρόνια περνούν και η ιστορία επαναλαμβάνεται, όλο και περισσότεροι αναλυτές καταλήγουν σε μια διόλου παραφυσική εξήγηση: οτι ο Καταλανός «πληρώνει» τη μανία του να υπεραναλύει τους σπουδαίους αγώνες, να δοκιμάζει τα όρια της εφευρετικότητάς του, να καινοτομεί, να «αγγίζει» την τελειότητα. Θέλοντας να αποδείξει στον εαυτό του οτι οι θεωρίες του είναι σωστές, ή στους άλλους οτι -πράγματι- είναι ο καλύτερος προπονητής του καιρού μας, εφαρμόζει ιδέες που, ακόμη κι αν είναι σωστές, είναι υπερβολικά περίπλοκες για τους παίκτες του.

Εφέτος είχε αποφύγει τους ακραίους πειραματισμούς, γι’ αυτό και έφτασε στον τελικό. Εκεί, όμως, στο «Ντραγκάο» του Οπόρτο, ενέδωσε στον πειρασμό. «Διαβάζοντας» (σωστά) το παιχνίδι της Τσέλσι, που δεν αφήνει σπιθαμή κενού χώρου στον άξονα, σκέφτηκε να παίξει με έναν, επιπλέον, επιθετικό. Για να «χωρέσει» τον Στέρλινγκ (που εφέτος έχει παροπλιστεί περισσότερο από ποτέ) δίπλα στον ντε Μπρόιν, τον Μαχρέζ και τον Φόντεν, «θυσίασε» τον καθαρό αμυντικό χαφ. Ο… φουκαράς ο Γκουντογκάν, που χρησιμοποιήθηκε ως «εξάρι», ήταν αδύνατο να συναγωνιστεί τον Ενγκολό Καντέ (που δεν σταματά να τρέχει ούτε στον ύπνο του), ο οποίος… οργίασε στη μεσαία γραμμή και αναδείχτηκε MVP της αναμέτρησης.

Την ώρα που ο Γκουαρντιόλα προκαλούσε σύγχυση στην ίδια του την ομάδα με τις ριζοσπαστικές του αλλαγές, ο Τούχελ εμπιστεύτηκε το σύστημα και τα πρόσωπα στα οποία στηρίχτηκε η αγωνιστική αναγέννηση της Τσέλσι τους τέσσερις τελευταίους μήνες. Στο 42′ ο Κάι Χάβερτς, που ο γερμανός τεχνικός επέμενε να επιλέγει παρά την παρατεταμένη «αφλογιστία» του, πέτυχε το «χρυσό» γκολ. Το πρώτο του σε 20 ματς στη διοργάνωση. Εγινε ο νεαρότερος Γερμανός που σκοράρει σε τελικό (21 ετών και 352 ημερών). Κι όταν, στο 52′, τραυματίστηκε ο ντε Μπρόιν, όλα τελείωσαν για τη Σίτι, που στο δεύτερο μέρος παρήγαγε μόνο μια καλή φάση: ένα σουτ του Μαχρέζ στο τέλος. Δεν ξανάγινε, ομάδα του Γκουαρντιόλα να έχει καταγράψει μόλις μια τελική προσπάθεια στην αντίπαλη εστία.

«Θα διεκδικήσουμε όλα τα τρόπαια», δήλωνε στα τέλη Ιανουαρίου ο Τούχελ, κατά την επίσημη παρουσίασή του στους ρεπόρτερ της Τσέλσι. «Και το Champions League;», τον ρώτησε -ειρωνικά- ένας από τους πολλούς που δεν έβλεπαν με καλό μάτι την απόλυση του Φρανκ Λάμπαρντ. «Ιδίως αυτό», αποκρίθηκε θυμωμένος ο Γερμανός. Ποιος να τον πιστέψει; Η ομάδα βρισκόταν στην ένατη θέση της βαθμολογικής κατάταξης στην Πρέμιερ Λιγκ, απογοητευμένη, και έπαιζε άθλια. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο πολύ, και πόσο γρήγορα, θα άλλαζαν τα πράγματα. Στους τέσσερις μήνες του Τούχελ η Τσέλσι κέρδισε τη συμμετοχή της στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ισπανίας, Ατλέτικο Μαδρίτης, και τη Ρεάλ των 13 τροπαίων, και στο τέλος στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για δεύτερη φορά στην ιστορία της.

Μεσάνυχτα Σαββάτου, στα επινίκια, ο Τούχελ συνάντησε για πρώτη φορά και το νέο του «αφεντικό», τον Ρομάν Αμπράμοβιτς. «Εδειχνε πολύ χαρούμενος, ελπίζω να μου προσφέρει ένα νέο συμβόλαιο», αστειεύτηκε ο γερμανός προπονητής, που θαυμάζει τον Γκουαρντιόλα, αλλά μοιάζει περισσότερο στον Γιούργκεν Κλοπ. Και ως τεχνικός, και ως χαρακτήρας. Φαίνεται πως ο ρώσος μεγιστάνας έκανε μια εξαιρετική επιλογή. Ο Νασέρ Αλ-Κελαΐφι, αντιθέτως, θα πρέπει να προβληματιστεί. Ο Τούχελ και ο Εμερι, οι δύο τελευταίοι προπονητές που απέλυσε από την Παρί, κατέκτησαν το Τσάμπιονς και το Γιουρόπα Λιγκ, αντιστοίχως, μέσα στην ίδια σεζόν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News