Εάν δεν είναι η Μπαρτσελόνα, θα είναι η Ρεάλ. Και τανάπαλιν. Αυτόν τον κανόνα, που αφορά την πρωταθλήτρια Ισπανίας και κρατά από το 2004, μόνον η Ατλέτικο Μαδρίτης κατάφερε να τον σπάσει: το 2014 για πρώτη φορά, κι εφέτος για δεύτερη.

«Εργο Σιμεόνε». Και τότε, και τώρα. Το… αντιτουριστικό, φουλ αμυντικό ποδόσφαιρο που διδάσκει ο αργεντινός προπονητής έχει «πονέσει» εκατομμύρια μάτια, όμως ακόμη κι όσοι τον μισούν γι’ αυτό, κατανοούν το σκεπτικό του: είναι, σχεδόν, αδύνατο να ανταγωνιστείς δύο ομάδες που μπορούν να έχουν όποιον «αστέρα» των γηπέδων θελήσουν, παίζοντας όπως εκείνες.

Πριν ο Ντιέγκο -«Τσόλο»- Σιμεόνε πιάσει δουλειά στη Μαδρίτη, τον Δεκέμβριο του 2011, η Ατλέτικο συνήθιζε να κερνάει τους οπαδούς της ωραίο θέαμα, αλλά και μεγάλες αποτυχίες. Είχε στεφθεί πρωταθλήτρια, για τελευταία φορά, το 1996. Από διεθνή τρόπαια είχε να επιδείξει μόνο το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1962 και το Γιουρόπα Λιγκ του 2010. Επί των ημερών του, κατέκτησε δύο τρόπαια της La Liga σε επτά χρόνια (όσα είχε κερδίσει στα 37 προηγούμενα), δύο Γιουρόπα Λιγκ, δύο ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, κι ένα Κύπελλο Ισπανίας, ενώ εμφανίστηκε δύο φορές στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Την τελευταία δεκαετία η «Ατλέτι» μεγάλωσε, κι ας μην είναι τόσο συμπαθής, όσο παλιά.

Το 2014 ο «Τσόλο» ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής του θριάμβου. Η ομάδα του αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, έχοντας πετύχει μόλις 77 γκολ. Η Ρεάλ είχε σκοράρει 104, και η Μπαρτσελόνα 100! Εφέτος, όμως, η «αγία άμυνα» δεν θα ήταν αρκετή. Η Ατλέτικο οφείλει τον νέο της τίτλο, σε μεγάλο βαθμό, στον Λουίς Σουάρες. Τον παίκτη που, εντελώς απερίσκεπτα, της «χάρισε» πέρυσι η Μπαρτσελόνα.

Στο εφετινό πρωτάθλημα η Ατλέτικο σκόραρε 67 γκολ – ακριβώς όσα και η (δευτεραθλήτρια) Ρεάλ. Σχεδόν το 1/3 από αυτά, 21, πέτυχε ο ουρουγουανός «Killer». Γκολ καθοριστικά, που έκριναν αποτελέσματα, και «μεταφράστηκαν» σε 16 βαθμούς. Ο 34χρονος φορ ήταν ο ήρωας των «ερυθρόλευκων» της Μαδρίτης, από το πρώτο ματς στο οποίο αγωνίστηκε (δύο γκολ και μια ασίστ εναντίον της Γρανάδα σε 20 λεπτά συμμετοχής), μέχρι το τελευταίο και αποφασιστικό για τον τίτλο. Το Σάββατο η ομάδα του βρέθηκε πίσω στο σκορ, αγχώθηκε, όμως στο τέλος ο Σουάρες τη λύτρωσε, πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα. Ετσι, η Ατλέτικο έφτασε τους 86 βαθμούς, αφήνοντας τη συμπολίτισσά της δεύτερη με 84. Στην τρίτη θέση τερμάτισε η Μπαρτσελόνα (79), ενώ την πρώτη τετράδα συμπλήρωσε η Σεβίλλη (74).

Το ξέσπασμα

Αμέσως μετά τον αγώνα, ο Ουρουγουανός ξέσπασε σε λυγμούς. «Είναι ο τρόπος με τον οποίο μου φέρθηκαν (στην Μπαρτσελόνα)… Ευχαριστώ την Ατλέτικο Μαδρίτης, που μου άνοιξε την πόρτα, που μου έδωσε την ευκαιρία να αποδείξω τι αξίζω. Τους ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκαν. Πιστεύω ότι έχω πολλά χρόνια, ακόμη, στο ποδόσφαιρο…), έλεγε σαν να μονολογούσε. Είχε, μόλις, πάρει την εκδίκησή του για την αποπομπή του από την Μπαρτσελόνα. Μέχρι και ο Λιονέλ Μέσι, «κολλητός» του εδώ και χρόνια, είχε εξοργιστεί. Πριν από λίγες μέρες πήγε στη Μαδρίτη για να τον συναντήσει και να δειπνήσουν παρέα, με τις συζύγους τους. Τα ισπανικά media έγραψαν οτι του ευχήθηκε να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Οχι, μόνο, για να μην το πάρει η Ρεάλ, αλλά και για να τιμωρηθούν οι «δικοί του» για το «έγκλημά» τους.

Ηταν 24 Αυγούστου του 2020 όταν ο Ρόναλντ Κούμαν του τηλεφώνησε, στις διακοπές του, και τον ενημέρωσε οτι θα έπρεπε να αναζητήσει καινούργια ομάδα (αν και το συμβόλαιό του έληγε εφέτος το καλοκαίρι με option ανανέωσης). Η απόφαση ανήκε στον πρώην πρόεδρο της Μπαρτσελόνα, Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου, που ήθελε να τον ξεφορτωθεί επειδή οι αποδοχές του ήταν υψηλές (15 εκατ. ευρώ ετησίως), αλλά και γιατί πίστεψε οτι στα 34 ο παίκτης είχε «ξοφλήσει», πια. Ο ολλανδός προπονητής, όχι μόνο συμφώνησε, αλλά και μίλησε απαξιωτικά στον Σουάρες, που είχε υπηρετήσει τον καταλανικό σύλλογο επί έξι χρόνια, είχε κατακτήσει μαζί του 13 τρόπαια, και ήταν ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του (198 γκολ σε 283 ματς). Δεν τον άφησε, καν, να αρθρώσει λέξη – η συνομιλία τους διήρκεσε ένα δύο λεπτά.

Το αφεντικό τρελάθηκε…

Ο Ουρουγουανός βρέθηκε «μια ανάσα» από τη Γιουβέντους, όμως η αποκάλυψη οτι η εξέτασή του στην ιταλική γλώσσα (για να του χορηγηθεί ιταλικό διαβατήριο) ήταν «στημένη», προκάλεσε ένα σκάνδαλο που και οι δύο πλευρές προτίμησαν να αποφύγουν. Αφού έκανε άλλη μια (αποτυχημένη) προσπάθεια να πείσει την Μπαρτσελόνα να παραμείνει στην ομάδα, κατέληξε στην Ατλέτικο, αντί… έξι εκατομμυρίων ευρώ. Τόσο τον κοστολόγησε ο Μπαρτομέου. Υπέγραψε το νέο του (διετές) συμβόλαιο στις 25 Σεπτεμβρίου, και τέσσερις μήνες μετά ήταν ο πρώτος σκόρερ της La Liga (κάθε δύο προσπάθειες προς την αντίπαλη εστία πετύχαινε γκολ!), με την Ατλέτικο να φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογικής κατάταξης.

Ο «Λουισίτο» ήταν το… γκάζι που η Ατλέτικο πατούσε στον δρόμο προς τον τίτλο, την ώρα που η Μπαρτσελόνα προσπαθούσε να βρει τη συμπαράσταση που ζητούσε ο Μέσι, στο πρόσωπο του Γκριεζμάν και… του Μπρέιθγουεϊτ. «Η απόλυτη τρέλα», όπως είχε πει και ο Μέσι όταν είχε μάθει οτι άφηναν τον Σουάρες να φύγει, και μάλιστα για μια ανταγωνιστική ομάδα. Ο Ουρουγουανός που παρακολουθήσαμε με τη φανέλα της Ατλέτικο ήταν, ακριβώς, ό,τι έλειψε στην εφετινή «Μπάρτσα» για να τερματίσει πρώτη: κάποιος που θα «τελείωνε» το ματς, όταν για κάποιο λόγο δεν θα μπορούσε να το κάνει ο Αργεντινός.

Στο φινάλε της ιστορίας μας, ο Σουάρες κατέκτησε το πέμπτο του πρωτάθλημα στην Ισπανία, ο Μπαρτομέου έχασε τα γαλόνια του στη Βαρκελώνη, και ο Κούμαν μπορεί σύντομα να ψάχνει για δουλειά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News