Πρωτάθλημα 2020-2021, τέλος. Δύο αγωνιστικές πριν λήξει και τυπικά (την Κυριακή 16/5), όλες οι σημαντικές απαντήσεις έχουν, ήδη, δοθεί.

Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός – αυτό το γνωρίζαμε προτού, καν, αρχίσουν τα πλέι-οφ. Θα είναι ο μόνος εκπρόσωπος της Ελλάδας στο προσεχές Τσάμπιονς Λιγκ.

Στην Ευρώπη θα βγουν, επίσης, ο ΠΑΟΚ, ο Αρης και η ΑΕΚ. Το ποιος θα τερματίσει δεύτερος, τρίτος, ή τέταρτος, δεν έχει καμία πρακτική αξία. Για το Κόνφερενς Λιγκ, τη νέα διοργάνωση της UEFA που σε λίγους μήνες θα μπει στη ζωή μας, όλα τα «εισιτήρια» είναι ίδια, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο Γιουρόπα Λιγκ. Οι τρεις ελληνικές ομάδες θα εκκινήσουν από τον 2ο προκριματικό γύρο (όπως και ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς).

Ο Παναθηναϊκός και ο Αστέρας Τρίπολης έμειναν με άδεια χέρια. Για τον Αστέρα, όμως, η συμμετοχή στα πλέι-οφ ήταν, από μόνη της, μια θαυμάσια υπέρβαση.

Στην «ουρά» της βαθμολογίας, η ΑΕΛ υποβιβάζεται απευθείας στη Σούπερ Λιγκ 2, εφόσον δεν γίνει, πάλι, αναδιάρθρωση των κατηγοριών. Ο Παναιτωλικός θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία να διεκδικήσει την παραμονή του στη Σούπερ Λιγκ 1, στα μπαράζ.

Ο Παναθηναϊκός ήταν ο «μεγάλος χαμένος» της σεζόν, καταγράφοντας ένα, ακόμη, αρνητικό ρεκόρ: για πρώτη φορά μετά το 1997 απέτυχε να τερματίσει σε μια θέση που οδηγεί στα Κύπελλα Ευρώπης. Μεγάλο πλήγμα για το πρεστίζ του, αλλά και για το ταμείο του. Αλλες τρεις χρονιές τον κράτησε μακριά από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις η τιμωρία του από την UEFA, λόγω ανεξόφλητων οφειλών. Εκείνο το παιχνίδι του με την Αθλέτικ για τα πλέι-οφ του Γιουρόπα Λιγκ στο «Σαν Μαμές» του Μπιλμπάο, στις 24 Αυγούστου 2017, έμελλε να είναι το τελευταίο του στην Ευρώπη, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2022.

Είκοσι ολόκληρα χρόνια (από τον Μάιο του 2001) είχε να ηττηθεί από την ΑΕΚ στη Λεωφόρο (1-0 με γκολ του Ντέμη Νικολαΐδη), όμως… το κατάφερε κι αυτό, το βράδυ της Κυριακής, χάνοντας κάθε ελπίδα να επιστρέψει εφέτος στους διεθνείς αγώνες, που κάποτε ήταν τα πεδία των πιο μεγάλων θριάμβων του. Πλήρωσε μια σειρά από τραγικά λάθη. Πρώτα, την τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξε ο Γιάννης Αλαφούζος στο πρόσωπο του τεχνικού διευθυντή, Τσάβι Ρόκα, που… του φόρτωσε, μεταξύ άλλων, έναν προπονητή – «ανέκδοτο»: τον Ντάνι Πογιάτος. Και, στη συνέχεια, την επιλογή του να πορευτεί με τον Λάζλο Μπόλονι ώς το τέλος της σεζόν, αν και η ομάδα είχε υποστεί τρεις διαδοχικές ήττες από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Μόλις μια νίκη σε οκτώ ματς ήταν η πανηγυρική δικαίωση όσων επέμεναν στην άμεση αποπομπή του.

Πλέον, ο Παναθηναϊκός γνωρίζει τι πρέπει να κάνει με τον Μπόλονι. Η ΑΕΚ, όμως, δεν είναι τόσο σίγουρη αν θα πρέπει να συνεχίσει τη συνεργασία της με τον Μανόλο Χιμένεθ, ή όχι. Σε μια σεζόν όπου όλα πήγαν στραβά από τον σχεδιασμό της, τουλάχιστον πέτυχε τον μίνιμουμ στόχο. Για να νικήσει χθες -για πρώτη φορά έπειτα από 16 πικρά ντέρμπι, σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο- χρειάστηκε να «λάμψουν» δύο από τους πιο παρεξηγημένους της παίκτες: ο αρχηγός, Πέτρος Μάνταλος, που σκόραρε το «χρυσό» γκολ (το πρώτο του εναντίον του Παναθηναϊκού στα έξι χρόνια που βρίσκεται στην ΑΕΚ!), και ο τερματοφύλακας, Παναγιώτης Τσιντώτας, που πραγματοποίησε την «απόκρουση της χρονιάς». Η καταστροφή (του ευρωπαϊκού της αποκλεισμού) αποφεύχθηκε, την τελευταία στιγμή, όμως η μεγάλη εικόνα δεν αλλάζει: αυτή ήταν η χειρότερη σεζόν της από το 2015 που επέστρεψε στη Σούπερ Λιγκ.

Δίλημμα προπονητή θα έχει και ο ΠΑΟΚ. Προτού καταλήξει στο σύστημα (3-5-2), για το οποίο είχε απολυθεί ο προκάτοχός του (!), ο Πάμπλο Γκαρσία πειραματίστηκε επί μήνες. «Πέταξε» ένα σωρό βαθμούς και, όταν η ομάδα άρχισε να συνέρχεται, ήταν, πια, πολύ αργά. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» θα τερματίσει καμιά εικοσαριά βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό. Ακόμη κι αν έρθει δεύτερος στην τελική κατάταξη, έμεινε πολύ μακριά από την ταπεινότερη των εφετινών του φιλοδοξιών: να διεκδικήσει τον τίτλο με αξιώσεις, μέχρι τέλους. Μόνο το δικό του μπάτζετ πλησίαζε εκείνο των «ερυθρόλευκων», όμως στην κανονική περίοδο είδε τον Αρη και την ΑΕΚ να τον προσπερνούν.

Στους 26 αγώνες της κανονικής περιόδου ο Αρης είχε γνωρίσει μόλις πέντε ήττες. Στους οκτώ των πλέι-οφ, μέτρησε τέσσερις (απομένουν δύο ματς). Επί πολλούς μήνες ξεπερνούσε τον εαυτό του, με το ρόστερ του να μην επιτρέπει το rotation που θα επιθυμούσε ο προπονητής του. Ετσι, μοιραία, «λαχάνιασε», σε μια κούρσα που ούτε οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί του δεν τον περίμεναν τόσο ανταγωνιστικό. Ηταν η πιο περήφανη σεζόν του εδώ και πολλά χρόνια, η οποία ανταμείφθηκε με ένα ευρωπαϊκό «εισιτήριο» – δεν είναι λίγο.

Την πρώτη εξάδα της βαθμολογίας πολλοί θα την είχαν προβλέψει, και με αυτή τη σειρά. Αλλά στην «ουρά», το δυστύχημα της Λάρισας λίγοι το περίμεναν. Πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, ο Απόλλων Σμύρνης ήταν το γκραν φαβορί για υποβιβασμό. Υστερα, η Λαμία και ο Παναιτωλικός. Ακόμη κι όταν η ΑΕΛ συμπλήρωσε έναν ολόκληρο γύρο χωρίς νίκη, ήταν αρκετοί αυτοί που πίστευαν οτι στο τέλος θα σωθεί. Οπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, που έπαιζε με τη φωτιά αλλά δεν καιγόταν.

Στις τρεις πρώτες αγωνιστικές των πλέι-άουτ πέτυχε δύο σπουδαίες εκτός έδρας νίκες, επί του Απόλλωνα και του Ατρόμητου, όμως αυτή τη φορά το «έργο» είχε διαφορετικό φινάλε: αυτό που, ουσιαστικά, γράφτηκε στο παιχνίδι της 24ης Απριλίου (ΑΕΛ – ΟΦΗ 0-1). Μια ιστορική ομάδα είχε σωθεί. Και μια άλλη, η μόνη από την περιφέρεια που έχει κατακτήσει τίτλο στην Α’ Εθνική, αλλά και δύο Κύπελλα Ελλάδας, έμπαινε σε περιπέτειες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News