Ακόμα και όσοι είναι αρχάριοι στον κόσμο του πολιτικού ρεπορτάζ, μετά από μερικά χρόνια το μαθαίνουν: στην πολιτική αναβροχιά, ένα σενάριο ανασχηματισμού είναι πάντα ένα πιασάρικο θέμα, για να γεμίσει ένα δισέλιδο ή μερικές οθόνες. Κάπως έτσι και τώρα που, υπό το κράτος της ευφορίας από το άνοιγμα των δραστηριοτήτων και την πρόοδο των εμβολιασμών, οι πολιτικοί συντάκτες βλέπουν την ύλη τους να συρρικνώνεται απότομα.

Ποιο είναι το κοινό μοτίβο; Ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα θελήσει να κάνει ένα πολιτικό restart, είτε εν μέσω θέρους είτε αμέσως μετά, ενόψει της ΔΕΘ, προκειμένου να δώσει και πολιτικές προεκτάσεις στο σχέδιο Ελλάδα 2.0 που παρουσιάστηκε για το Ταμείο Ανάκαμψης και αποτελεί, με την ευρεία του έννοια, ένα ολιστικό σχέδιο επανεκκίνησης της χώρας. Μια επανεκκίνηση, λοιπόν, που με βάση τη συλλογιστική αυτή, θα πρέπει να συνοδευτεί και με αλλαγές σε πρόσωπα, στα υπουργεία που σήκωσαν το βάρος της διαχείρισης της κρίσης του κορονοϊού, αλλά ίσως και στο Μαξίμου. Εκεί υπάρχουν, άλλωστε, στελέχη που είναι δυνητικά υπουργοποιήσιμα.

Όλα τα παραπάνω ανήκουν στη σφαίρα του μύθου, αλλά τώρα που άνοιξε η εστίαση και το πολιτικό κουτσομπολιό εξελίσσεται και πάλι σε τραπέζια και όχι με καφέ στο πόδι ή στα… παγκάκια του Εθνικού Κήπου, όπου γίνονταν συνεχώς ραντεβού το προηγούμενο διάστημα, τα σενάρια πυροδοτούνται.

Ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα; Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει μπει σε καμία συζήτηση για ανασχηματισμό. Δεν είναι ότι κάποια στιγμή, αναπόδραστα, δεν θα μπει. Άλλωστε, ο τελευταίος ανασχηματισμός που έγινε, αν εξαιρέσει κανείς την αποχώρηση του Τάκη Θεοδωρικάκου από το Εσωτερικών, του Γιάννη Βρούτση από το Εργασίας και την ενίσχυση του Μαξίμου με τον Θεόδωρο Λιβάνιο, δεν είχε ιδιαίτερες αιχμές. Συνεπώς, αυτό δίνει χώρο, θεωρητικά, στον Πρωθυπουργό, όταν ο κύκλος του κορονοϊού κλείσει, να κάνει ευρείες, δομικές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, με το βλέμμα και στις εκλογές που θα γίνουν κάποια στιγμή ως το 2023.

Κανείς, βεβαίως, δεν μπορεί να ξέρει πότε και τι θα σκεφτεί ο κ. Μητσοτάκης, ούτε ποιες αποφάσεις θα πάρει. Για παράδειγμα, ένα σενάριο που συζητείται στην πολιτική πιάτσα είναι ότι εν ενεργεία υπουργοί θα μπορούν να μετακινηθούν αλλού ως επιτυχημένοι, ενώ τον ίδιο δρόμο θα μπορέσουν να ακολουθήσουν και στελέχη του Μαξίμου, με κατεύθυνση υπουργεία. Σενάρια! Πόση βάση έχουν, θα το δείξει ο χρόνος, αλλά η προτεραιότητα δεν είναι αυτή. Άλλωστε, το καλοκαίρι μόλις ξεκινά και πρόκειται για μια ακόμα μεγάλη άσκηση για το κυβερνητικό επιτελείο.

Προς το τέλος του θέρους, όμως, όταν οι τουρίστες θα φεύγουν και η όποια επανάληψη στο σχήμα του εμβολιασμού θα είναι ένα απλό πάτημα κουμπιού, τα πράγματα θα είναι πολιτικά διαφορετικά. Παράλληλα, η κυβέρνηση θα έχει συμπληρώσει δύο χρόνια βίου και, αναπόδραστα, ο παράγοντας «εκλογές» θα εντάσσεται στην πολιτική συλλογιστική αρκετών. Με απλά λόγια, και οι υπουργοί θα σκέφτονται τον σταυρό ή την παράταση της ύπαρξής τους, ίσως σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα, σε μια δεύτερη θητεία της κυβέρνησης.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει έναν δικό του τρόπο να παίρνει αποφάσεις, τις οποίες ελάχιστοι γνωρίζουν, κατά τον χρόνο λήψης τους. Η ώρα του ανασχηματισμού δεν έχει έρθει ακόμα. Όταν –υποθετικά– έρθει, όμως, θα συνιστά ένα διττό μήνυμα: από τη μία το restart και από την άλλη η κάλπη, ακόμα και αν αυτή προγραμματίζεται νοερά για το 2023.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News