Για λίγες ημέρες ήταν ο πιο απομονωμένος άνθρωπος που υπήρξε ποτέ στον κόσμο: περιφερόταν με το «Απόλλων 11» γύρω από τη Σελήνη, ενώ ο Νιλ Αρμστρονγκ και ο Μπαζ Ολντριν έγραφαν ιστορία για την ανθρωπότητα, πατώντας πρώτοι στον φυσικό δορυφόρο μας.
Ο Μάικλ Κόλινς, ο «ξεχασμένος αστροναύτης», πιλότος του οχήματος διακυβέρνησης της αποστολής τον Ιούλιο του 1969, πέθανε την Τετάρτη από καρκίνο σε ηλικία 90 ετών, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του. Ηταν το τρίτο μέλος του πληρώματος, όμως δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στο έδαφος της Σελήνης.
Family Statement on Passing of Astronaut Michael Collins
We regret to share that our beloved father and grandfather…
Posted by Michael Collins on Wednesday, April 28, 2021
Στην ανακοίνωσή της, η οικογένειά του ελπίζει ότι ο κόσμος θα τον θυμάται «για το αγέραστο πνεύμα του, το σταθερό αίσθημα καθήκοντος και το σοφό βλέμμα που απέκτησε γυρίζοντας γύρω από τη Γη από το Διάστημα και παρατηρώντας τα γαλήνια νερά ψαρεύοντας στο σκάφος του».
Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο Μάικλ Κόλινς ήταν τα τελευταία χρόνια ο πιο δραστήριος από τους βετεράνους των αποστολών «Απόλλων» και ο πιο ποιητικός, όταν αναφερόταν στις αναμνήσεις του από τη Σελήνη. «Οταν φεύγαμε και την είδαμε, ωωω, τι επιβλητική σφαίρα», είπε χαρακτηριστικά το 2019. «Ο ήλιος βρισκόταν πίσω της και φωτιζόταν από έναν χρυσό κύκλο που έκανε τους κρατήρες της πραγματικά αλλόκοτους, λόγω της αντίθεσης μεταξύ του λευκότερου λευκού και του κατάμαυρου μαύρου. Όσο φαντασμαγορική και εντυπωσιακή κι αν ήταν, δεν συγκρινόταν με αυτό που βλέπαμε από το άλλο φινιστρίνι. Εκεί κάτω βρισκόταν αυτή η μικρή κουκκίδα, σε μέγεθος αντίχειρα, ένα μαγευτικό πραγματάκι φωλιασμένο στο μαύρο βελούδο του Σύμπαντος. Είπα στο κέντρο ελέγχου: Χιούστον, βλέπω τον κόσμο στο φινιστρίνι μου».
Ο Μάικλ Κόλινς γεννήθηκε το 1930 στη Ρώμη, όπου υπηρετούσε ο διπλωμάτης πατέρας του. Σπούδασε στη στρατιωτική ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, έγινε πιλότος μαχητικού και κατόπιν πιλότος δοκιμών του αμερικανικού στρατού. Το 1963 εντάχθηκε στη NASA και πέταξε πολλές φορές στο Διάστημα, με τις αποστολές Gemini. Τρία χρόνια αργότερα επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.
Αν και ήταν το μοναδικό μέλος της αποστολής του «Απόλλων 11» που δεν πάτησε στο φεγγάρι, έλεγε πάντα ότι δεν αισθανόταν καμία πίκρα. Υποστήριζε μάλιστα ότι ήταν «πολύ ευτυχής που έμεινε ολομόναχος» στο Διάστημα για 32 ώρες και σχολίαζε, με κάποια δόση χιούμορ, ότι «ήταν ένας από τους ελάχιστους Αμερικανούς που δεν παρακολούθησε την προσσελήνωση, αφού δεν είχε τηλεόραση στο διαστημόπλοιο».
Ακολουθώντας το παράδειγμα των Όλντριν και Άρμστρονγκ, ο Κόλινς αποχώρησε πολύ γρήγορα από τη NASA μετά τη θριαμβευτική επιστροφή τους στη Γη. Διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις δημόσιες σχέσεις από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και κατόπιν ανέλαβε υπεύθυνος της οικοδόμησης του Μουσείου Αεροπορίας της Ουάσινγκτον, για να γίνει τελικά πρόεδρός του (1971-1978).
Έγραψε επίσης πολλά βιβλία σχετικά με τις διαστημικές περιπέτειές του.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News