Πιο εντυπωσιακό «comeback» μετά την περιπέτειά του με τον τραυματισμένο του ώμο, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει. Παρά τη μακρά αποχή του από τους αγώνες, ο Λευτέρης Πετρούνιας κατατρόπωσε τους αντιπάλους του στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής στη Βασιλεία, και κάθισε ξανά στον θρόνο του «βασιλιά των κρίκων». Σαν να μην έλλειψε μια μέρα. Εκτέλεσε άψογα το πρόγραμμά του στον τελικό του αγωνίσματος, συγκεντρώνοντας 15.400 βαθμούς, και άφησε τους ανταγωνιστές του πολύ πίσω να παλεύουν για τη δεύτερη θέση, που κρίθηκε στους 15.033 βαθμούς (Νικίτα Ναγκόρνι).

Τέτοιο αθλητικό μπόι δεν διαθέτει κανένας άλλος γυμναστής την τελευταία εξαετία. Η νίκη του ήταν βέβαιη, όσο και… η ανατολή του ήλιου. Από τη στιγμή που διαπιστώθηκε οτι χαίρει άκρας υγείας, στον προκριματικό, όπου στο πιο δύσκολο πρόγραμμα (6,30) βαθμολογήθηκε με 15.333 πόντους (ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν κάτω από τους 15.000), κανείς δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία για το όνομα του νέου πρωταθλητή Ευρώπης. Μόλις ολοκλήρωσε την προσπάθειά του στον τελικό, χαμογέλασε στον τηλεοπτικό φακό και αφιέρωσε το μετάλλιο που ερχόταν στη σύζυγό του και στις δύο τους κόρες, φωνάζοντας τα ονόματά τους.

Με την κατάκτηση του πέμπτου του ευρωπαϊκού τίτλου, ο Πετρούνιας έγινε ο GOAT (Greatest Of All Time) των κρίκων, ξεπερνώντας τον ιταλό σούπερ-σταρ της δεκαετίας των ’90s, Γιούρι Κέκι, με τον οποίο μοιραζόταν μέχρι σήμερα το ρεκόρ των τεσσάρων, διαδοχικών, χρυσών μεταλλίων στο αγώνισμα. Πέντε χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια στο ίδιο όργανο, αλλά όχι στη σειρά, είχε κατακτήσει και ο Βλάσης Μάρας στο μονόζυγο (2002, 2004, 2006, 2009, 2010). Ο Λευτέρης τον ισοφάρισε, και τώρα απειλεί την απόλυτη επίδοση του ούγγρου σπεσιαλίστα του πλάγιου ίππου, Κρίστιαν Μπέρκι, ο οποίος μετρά έξι ευρωπαϊκούς τίτλους (2005, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012).

Οι λέξεις που μπορούν να αποδώσουν το μεγαλείο του 30χρονου αθλητή, έχουν εξαντληθεί. Ας μιλήσουν, λοιπόν, τα γεγονότα. Από το 2015 κι έπειτα, ο Πετρούνιας δεν χάνει, ποτέ, όταν αγωνίζεται… και με τα δυό του χέρια. Εχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο (2016), σε τρία διαδοχικά παγκόσμια πρωταθλήματα (2015, 2017, 2018) και στις πέντε εμφανίσεις του σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα: το 2015 στο Μονπελιέ, το 2016 στη Βέρνη, το 2017 στο Κλουζ, το 2018 στη Γλασκώβη και, τώρα, στη Βασιλεία. Μάλιστα, το 2018 αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής μέσα σε φρικτούς πόνους, λίγες μέρες προτού μπει στο χειρουργείο για την επέμβαση στον αριστερό του ώμο.

Δεν τα κατάφερε μόνο στο Παγκόσμιο του 2019 στην Στουτγάρδη, όπου δεν είχε προλάβει να αποθεραπευθεί (ήρθε 4ος). Στο Ευρωπαϊκό του 2019 δεν συμμετείχε, ενώ στο περυσινό, της Αττάλειας, η Ελλάδα δεν έλαβε μέρος -όπως και πολλές άλλες χώρες- λόγω της πανδημίας. Πριν τραυματιστεί, επί δυόμισι χρόνια νικούσε σε όλους τους αγώνες όλων των διοργανώσεων που εμφανιζόταν, όχι μόνο στους τελικούς, αλλά και στους προκριματικούς.

Ο Τούρκος Ιμπραΐμ Τσολάκ εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες και κατέκτησε τους δύο τελευταίους διεθνείς τίτλους, έναν παγκόσμιο (με κάτω από 15.000 βαθμούς) και έναν ευρωπαϊκό, όμως τώρα ο Πετρούνιας επέστρεψε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Και για να φωνάξει στους «φαν» του, αλλά και στους αντιπάλους του, ένα εκκωφαντικό «παρών» εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Για να προκριθεί, χωρίς να εξαρτάται από τα αποτελέσματα άλλων αθλητών, χρειάζεται ακόμη μια νίκη, με 15.333 βαθμούς και πάνω, στο τελευταίο προ-Ολυμπιακό τουρνουά της Ντόχα. Εχει αναβληθεί τρεις φορές, λόγω της πανδημίας, και ελπίζεται να γίνει τον προσεχή Ιούνιο (εκκρεμεί η ανακοίνωση της ακριβούς ημερομηνίας από τη FIG).

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν πιστέψει οτι ο σοβαρός τραυματισμός του -σε προχωρημένη για αθλητή ηλικία- θα σήμαινε το άδοξο τέλος της εκθαμβωτικής του καριέρας. Εκείνος, όμως, ήταν αποφασισμένος να γράψει τον επίλογο όποτε και όπως το θελήσει. Τον Μάρτιο του 2019 διαβεβαίωνε, μιλώντας στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ: «Φτιάχνω ένα νέο, βιονικό χέρι. Κι αν χρειαστεί να γίνω ακόμη καλύτερος για να φτάσω στο Τόκιο, θα γίνω».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News