Ο λόγος για το «εμπρός – πίσω» με το εμβόλιο της AstraZeneca, του οποίου η φήμη απεκατεστάθη –όσο ήταν εφικτό αυτό– από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκων την περασμένη Πέμπτη. Και όσον αφορά το βρετανικό εμβόλιο αυτό καθαυτό, μικρό το κακό μπορεί να πει κάποιος, αφού την όποια ζημία σε επίπεδο κύρους την υπέστη μία φαρμακευτική εταιρεία – πρόβλημά της, των μετόχων της, όχι πάντως δημόσιο. Ομως ζήτημα γεννάται για τις λειτουργίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στο πλαίσιο αυτό, δύο στόχους εξυπηρετεί το κείμενο του υποδιευθυντή της Corriere della Sera Αντόνιο Πολίτο το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας και τιτλοφορείται «Η πρόκληση του ρίσκου και της ασφάλειας καθιστά τα εμβόλια ένα δίλημμα»: πρώτον, να υποστηρίξει την άποψη ότι όταν αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει ανάγκη (οποιαδήποτε), τότε δίνουμε τη μάχη και ταυτόχρονα αναλαμβάνουμε και τους κινδύνους που μας αναλογούν και, δεύτερον, ότι το ευρωπαϊκό σύστημα κοινών αποφάσεων πάσχει, άρα πρέπει να λειτουργήσει καλύτερα.

Τι λέει, λοιπόν, ο αρθρογράφος;

Σχετικά με το πρώτο, η ανάληψη του ρίσκου της μάχης που εγκυμονεί κινδύνους δεν αναιρεί την υποχρέωση αυτούς τους κινδύνους να τους μειώσουμε στο ελάχιστο, ωστόσο είναι απαιτητό να τους αποδεχθούμε ως δεδομένο του προβλήματος – οι μάχες, ξέρετε, δεν είναι ακίνδυνες.

Σχετικά με το δεύτερο, Γερμανία και Γαλλία πρέπει στο εξής να προσέξουν, επειδή α) οι υπόλοιπες χώρες της Ενωσης «αναγκαστικώς συμμορφώνονται με τις αποφάσεις τους» και β) οι αποφάσεις τους για αναστολή χορήγησης του εμβολίου της AstraZeneca συνιστούν «επάνοδο στα εθνικά κράτη, επιστροφή στα σύνορα», κάτι που αναιρεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και την προοπτική του.

Δυστυχώς, ο Πολίτο δεν διαφωτίζει τον αναγνώστη του περισσότερο ως προς το «αναγκαστικόν» της «συμμορφώσεως» όλων των Ευρωπαίων στις αποφάσεις και στις υποδείξεις των Γαλλογερμανών – και δεν το κάνει ο δημοσιογράφος, μάλλον επειδή το θέμα εκφεύγει του τρέχοντος πρότζεκτ των εμβολιασμών, επειδή είναι πολύ ευρύτερο και δομικό, ιδίως στην Ευρωζώνη.

Ο Πολίτο μπορεί να αποφεύγει τον σχολιασμό της εσωτερικής ισχύος του γαλλογερμανικού άξονα, όμως τοποθετείται για τη… μυρουδιά που άφησαν στον αέρα οι αποφάσεις αναστολής των εμβολιασμών με το βρετανικό σκεύασμα: «Δημιουργούν  αμφιβολίες όσον αφορά την αμεροληψία τους, αλλά και συνειρμούς με την πολιτική αφού η Γερμανία διανύει προεκλογική περίοδο». Ο Πολίτο μιλάει και για «εμπορικά συμφέροντα», καθώς «οι ανταγωνιστές της AstraZeneca βρίσκονται στη Γερμανία και στη Γαλλία».

Ισως για να μετριάσει την ένταση, ο αρθρογράφος αποδίδει τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας και στη διαφορά νοοτροπίας που ξεχωρίζει τους Βρετανούς από τους Γερμανούς: «Η Βρετανία επέλεξε τη χρηστική προσέγγιση στα εμβόλια, βάσει υπολογισμών κόστους-οφέλους. Η Γερμανία ανέστειλε τη διανομή της AstraZeneca βάσει της αρχής της προφύλαξης. Στον αγγλοσαξονικό κόσμο επιτρέπεται κάτι μέχρι να αποδειχθεί βλαπτικό, ενώ στην Ευρώπη απαγορεύεται έως ότου αποδειχθεί αβλαβές».

Ευφυολόγημα; Πιθανώς. Πάντως τη δική του θέση στον χάρτη την προσδιορίζει στο ενδιάμεσο των ακραίων στάσεων: η μία είναι το δόγμα «δράση με οποιοδήποτε κόστος», λέει, και η άλλη το δόγμα «η δράση δεν έχει κόστος». Λογικό. Το επιχείρημά του υπέρ του εμβολιασμού (ναι, με τους κινδύνους του) είναι το εξής: «Κανείς δεν μπορεί να προτείνει κατάργηση των αυτοκινητοδρόμων ισχυριζόμενος ότι σε αυτούς συμβαίνουν τροχαία δυστυχήματα». Και θεωρεί ότι όλοι μας είμαστε πιο τυχεροί από όσους βίωσαν την εμπειρία της πανδημίας στο παρελθόν, ακριβώς επειδή έχουμε τα εμβόλια (ναι, με τα προβλήματά τους).

Ο Πολίτο, τέλος, πιστεύει ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ Αρχών και πολιτών στην Ευρώπη είναι απαραίτητη για τη συνέχεια. «Ενημέρωση, διαφάνεια, ταχύτητα στη διάθεση των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Είναι επιτακτική ανάγκη να εξηγηθεί με κάθε ειλικρίνεια στον κόσμο τι συμβαίνει». Επειδή «χωρίς κλίμα εμπιστοσύνης, η εκστρατεία του εμβολιασμού θα καταστραφεί». Πειθώ, λοιπόν, και αξιοπιστία στην επικοινωνία λέει στην Ευρώπη η ιταλική εφημερίδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News