Η υπόθεση Λιγνάδη και οι χειρισμοί του υπουργείου Πολιτισμού ανέδειξαν πολλά για το πολιτικό σύστημα. Και ένα από αυτά, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από το Κίνημα Αλλαγής. Και αξίζει να την υπογραμμίσει κανείς, όχι τόσο για να αποδοθούν εύσημα και τα του Κάισαρος τω Καίσαρι, αλλά επειδή ο εξισωτισμός, η ισοπέδωση και το τσουβάλιασμα, εύκολα και πρόθυμα κυριαρχούν, υπονομεύοντας εν τέλει τη λειτουργία της δημοκρατίας. Διότι φτάσαμε πάλι στο σημείο να πρέπει να είσαι ή με τον έναν ή με τον άλλον, αδυνατώντας να ψελλίσεις δυο λόγια.

Λοιπόν, στην υπόθεση Λιγνάδη ο ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί σε πολιτικά κέρδη λασπολογώντας. Απλά πράγματα. Το Κίνημα Αλλαγής δεν το κάνει. Πολύ απλά τα πράγματα.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι παράγοντες στα προσκείμενα ΜΜΕ, με διαρροές, υπονοούμενα , υπαινιγμούς, χυδαία tweets και περισσή αμετροέπεια ανακυκλώνουν φρικαλεότητες κατά του Πρωθυπουργού της χώρας. Συμπεριφέρονται με συνωμοσιολογικούς όρους φτάνοντας στο σημείο να τους συγκρίνουν ευλόγως κάποιοι με τους επικίνδυνους QAnon των ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα η Κουμουνδούρου επιχειρεί με κάθε τρόπο να καπελώσει το ελληνικό #MeToo για λόγους προφανείς ή και όχι τόσο: γοητεύει μεν το λαϊκό θυμικό, αλλά θυμίζει και τον χαμένο αντισυστημικό εαυτό του ΣΥΡΙΖΑ, υπό προϋποθέσεις μπορεί και να το πουλήσει ως κίνημα κατά της ΝΔ. Ενα κοινωνικό ζήτημα ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να το καθοδηγήσει μετατρέποντας το σε απλό εργαλείο αντιπολίτευσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει απροκάλυπτα να πολιτικοποιήσει τα όσα καταγγέλλονται και συμβαίνουν σε δικαστικό επίπεδο με επίκεντρο τον τέως καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Θεωρεί πως έτσι θα πλήξει τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση και ίσως κερδίσει –αν κερδίσει– μια ή δυό μονάδες παραπάνω στις δημοσκοπήσεις. Υπό αυτό το πρίσμα επαναλαμβάνει τα περί παραίτησης της Λίνας Μενδώνη ώστε να υποστεί πλήγμα η κυβέρνηση. Είναι μια στάση με κοντά ποδάρια. Και θα φανεί σύντομα.

Στον αντίποδα το Κίνημα Αλλαγής διαχωρίζει πλήρως τη θέση του από τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και αντικρούει κάθε προσπάθεια ταύτισης μαζί του. Η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά προσδιόρισε τη γραμμή και έδωσε το στίγμα στο οποίο αναμένεται να κινηθεί στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή. Το Κίνημα Αλλαγής επικρίνει την αντιπαράθεση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για τα καταγγελλόμενα και ζητά την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από την υπουργό Πολιτισμού, καθώς βρίσκεται εκτεθειμένη από την επιλογή του κ. Λιγνάδη. Καταλογίζει στην υπουργό Πολιτισμού τρία βασικά σφάλματα::

-Πρώτον, το γεγονός ότι δήλωσε εξαπατημένη από τον τέως καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, όταν δουλειά του κάθε υπουργού είναι ακριβώς να μην εξαπατάται.
-Δεύτερον, ότι αντιφάσκει καθώς τον αποκάλεσε «επικίνδυνο άνθρωπο», άρα προέβη σε ετυμηγορία όταν ζητάει από  όλους να μην κάνουν το ίδιο αφού έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη και
-Τρίτον, γιατί η διόρισε τον κ. Λιγνάδη χωρίς να έχει κατοχυρώσει διαφανείς θεσμικές διαδικασίες.

Επιπλέον το ΚΙΝΑΛ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ για κομματική μικρότητα καθώς τους καταλογίζει πως προχωρούν σε πολιτική σύγκρουση αποδυναμώνοντας τις καταγγελίες που έρχονται στο προσκήνιο και έτσι αποθαρρύνονται τα θύματα να μιλήσουν.

ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Αλλαγής μπορεί να είναι στην αντιπολίτευση αλλά δεν είναι το ίδιο. Διαφέρουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News