Παρά τις πληροφορίες περί σημαντικού προβαδίσματος των Γάλλων με τις Belh@rra, από το Πολεμικό Ναυτικό αξιολογούνται συνολικά έξι προτάσεις για την προμήθεια νέων φρεγατών που είχαν κατατεθεί έως και τις 17 Φεβρουαρίου, από Γαλλία, ΗΠΑ, Ολλανδία, Γερμανία, Βρετανία και Ισπανία.

Στην πρώτη αυτή λίστα δεν βρίσκεται η Ιταλία, καθώς, όπως γράφει ο Βασίλης Νέδος στο ρεπορτάζ του για την «Καθημερινή», η σχετική επιστολή έφθασε στην Αθήνα μετά την πρώτη αυτή αξιολόγηση των αρμόδιων τεχνοκρατών του Πολεμικού Ναυτικού.

Με βάση την επιχειρησιακή αξιολόγηση του Π.Ν., η οποία πλέον βρίσκεται στη διάθεση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και παρουσιάζεται από την «Καθημερινή», στην πρώτη θέση κατατάσσονται οι δύο εκδοχές της γαλλικής FDI (γαλλικής και «ελληνικής» διαμόρφωσης Belh@rra), ακολουθούν οι αμερικανικές MMSC, οι ολλανδικές SIGMA 115, οι δύο γερμανικές A200 και A300, η αγγλική Type 31 (Arrowhead 140) και, τέλος, η ισπανική F110. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται και η αποστολή των σχετικών επιστολών (LOR) από την Αθήνα προς τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Η κατάταξη έχει γίνει με βάση έξι επιμέρους χαρακτηριστικά. Το πρώτο και καθοριστικής σημασίας είναι ο τρόπος υλοποίησης, αν δηλαδή η προμήθεια θα πραγματοποιηθεί με βάση διακρατική ή απευθείας εμπορική συμφωνία με τις κατασκευάστριες εταιρείες. Το γεγονός ότι Γαλλία και ΗΠΑ δίνουν τη δυνατότητα διακρατικής συμφωνίας έχει συμβάλει σημαντικά στην κατάταξη των φρεγατών που προσφέρουν στην πρώτη θέση. Υπό προϋποθέσεις διακρατική συμφωνία προσφέρει και η αγγλική πρόταση. Ως προς το κόστος, και στις έξι περιπτώσεις το συνολικό ενδεικτικό τίμημα δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί. Είναι, ωστόσο, γνωστό το κόστος των μονάδων που προσφέρονται. Στην περίπτωση των Γάλλων, το κόστος για δύο Belh@rra διαμόρφωσης ίδιας με αυτή που θα παραλάβει και το γαλλικό Ναυτικό αγγίζει τα 3,3 δισ. ευρώ, δίχως κατ’ ανάγκη αντιαεροπορική άμυνα περιοχής. Οι τέσσερις «ελληνικές» Belh@rra, με αντιαεροπορική άμυνα περιοχής, κοστολογούνται στα 3 δισ. ευρώ, δίχως ωστόσο να υπολογίζονται στην τιμή η εν συνεχεία υποστήριξη και τα όπλα.

Οι τέσσερις αμερικανικές MMSC κοστολογούνται στα 4 δισ. ευρώ με όπλα και εν συνεχεία υποστήριξη. Οι τέσσερις ολλανδικές SIGMA 115 κοστολογούνται σε περίπου 2,2 δισ. ευρώ, δίχως στην τιμή να περιλαμβάνονται η εν συνεχεία υποστήριξη και τα όπλα. Στην περίπτωση των Γερμανών, οι τέσσερις Α200 και η αναβάθμιση των ΜΕΚΟ του Π.Ν. κοστολογούνται στα 2,8 δισ. ευρώ, χωρίς εν συνεχεία υποστήριξη και όπλα. Αν το Π.Ν. επιλέξει τις γερμανικές Α300 (πάντα μαζί με την αναβάθμιση των τεσσάρων ΜΕΚΟ), τότε το κόστος προσεγγίζει τα 3,7 δισ. ευρώ, χωρίς εν συνεχεία υποστήριξη και όπλα. Στην περίπτωση των βρετανικών Type 31 δεν υπάρχει τιμολόγηση. Ως προς την ισπανική πρόταση, οι τέσσερις F-110 μαζί με την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ κοστολογείται περί τα 4,6 δισ. ευρώ.

Από το Πολεμικό Ναυτικό έχει αξιολογηθεί και η ενδιάμεση λύση. Στην περίπτωση των Γάλλων και των Αμερικανών διερευνάται ακόμα ο τύπος πλοίου που προτίθενται να παραχωρήσουν ως ενδιάμεση λύση. Πρέπει να σημειωθεί ότι, για την περίπτωση των ΗΠΑ, η υπόθεση των αντιτορπιλικών «Arleigh Burke» είναι ακόμα ανοιχτή, σε συνδυασμό μάλιστα με το ναυπηγικό σκέλος του προγράμματος που αφορά το Π.Ν. Οι Γερμανοί δεν έχουν διατυπώσει πρόταση για ενδιάμεση λύση. Οι Ολλανδοί προτείνουν είτε δύο νέες φρεγάτες τύπου SIGMA 105 είτε μεταχειρισμένες τύπου «Μ». Οι Βρετανοί προτείνουν φρεγάτες Type 23, ενώ οι Ισπανοί προτίθενται να παραχωρήσουν δύο νέες Α3000. Και οι έξι προτάσεις που αξιολογήθηκαν περιλαμβάνουν συμμετοχή της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας, η οποία βεβαίως απομένει ακόμα να προσδιοριστεί.

Η ιταλική πρόταση

Το επόμενο διάστημα θα αξιολογηθεί και η ιταλική πρόταση, η επιστολή για την οποία έφθασε στους αρμόδιους μετά τις 17 Φεβρουαρίου. Υπενθυμίζεται ότι οι Ιταλοί προτείνουν τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών τύπου FREMM και μπορεί να παρέχουν ως ενδιάμεση λύση είτε δύο παλαιότερες τύπου Maestrale είτε, αν προχωρήσουν οι συζητήσεις, δύο τύπου FREMM που υπηρετούν στο ιταλικό Ναυτικό. To ακριβές οικονομικό σκέλος της πρότασης δεν είναι ακόμη γνωστό.

Με βάση τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, το Π.Ν. θα πρέπει να καταθέσει τις οριστικές προτάσεις του στα μέσα Απριλίου. Είναι απολύτως σαφές ότι το τελικό αποτέλεσμα θα κριθεί από μια σειρά παραμέτρων, με τη διακρατική συμφωνία (G to G) να είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την εξοικονόμηση χρόνου.

Για το Π.Ν. βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αγώνας δρόμου, καθώς η περαιτέρω επιμήκυνση της προτεραιότητας θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο έναν ήδη πολύ παλιό στόλο. Αν υπολογιστεί ότι, με βάση τα υφιστάμενα χρονοδιαγράμματα, οποιαδήποτε χώρα και αν επιτύχει στον διαγωνισμό, δεν μπορεί να παραδοθεί νέο πλοίο πριν από το 2025, τότε είναι σαφές πως η ενδιάμεση λύση θα αποτελέσει παράγοντα καθοριστικής σημασίας για την επιλογή προγράμματος. Επίσης, με βάση την ηλικία του στόλου, είναι απολύτως σαφές πως όποιος πάρει το πρόγραμμα, πιθανότατα θέτει υποψηφιότητα και για περισσότερα των τεσσάρων πλοίων στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News