Υπάρχουν δύο τρόποι να διαχειριστεί κανείς τα σύμβολά του: είτε τα αφήνει στη γυάλα του μουσείου, προσκυνώντας τα από το πρωί έως το βράδυ, είτε σπάει το προστατευτικό, τα μουντζουρώνει, τα πατάει, τους αλλάζει σχήμα και τα τοποθετεί ξανά στη θέση τους, φροντίζοντας να μην έχουν χάσει το παραμικρό από την αρχική αξία τους.  

Κάποιοι αντιλήφθηκαν πολύ νωρίς ποιος τρόπος τούς ταιριάζει. Ο κουκουλωμένος Μπέρνι Σάντερς κόλλησε στην ιστορική φωτογραφία από τη Συμφωνία της Γιάλτας, σε διαφήμιση του ΙΚΕΑ, σε συναυλία της Μπιγιονσέ και αντικατέστησε τον Σίμπα στη θρυλική σκηνή με τον Ραφίκι στον «Βασιλιά των Λιονταριών».

Ο ίδιος, που όταν ρωτήθηκε είπε αυτοσαρκαστικά ότι «στο Βερμόντ ξέρουμε να προστατευόμαστε από το κρύο», έβγαλε μπλουζάκια με τη φωτογραφία του που έγιναν sold out μέσα σε λίγες ώρες, δωρίζοντας τα κέρδη σε φιλανθρωπικό σκοπό. Ούτε τον ενόχλησε καθόλου που γελούν μαζί του διαδικτυακά –γιατί αυτός ο 70χρονος πολιτικός, που αποσύρθηκε από την κούρσα του χρίσματος επειδή ήξερε ότι θα χάσει από τον Ντόναλντ Τραμπ, δεν φοβάται καθόλου πως η σοβαρότητα και η αξία του θα χαθούν. Ξέρει το παιχνίδι της επικοινωνίας, της πολιτικής επικοινωνίας πλέον, καλύτερα από μπόλικους millennials.

Γι’ αυτό, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς μαζί του ή όχι, ανεξαρτήτως της ουσίας της πολιτικής του, το κοινό που έχει κατακτήσει ανήκει περισσότερο στις γενιές που έρχονται, παρά σε αυτές που φεύγουν. 

Ομως, όταν το ΠΑΣΟΚ τον έβαλε στη Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου, κλείνοντας το μάτι στην ιστορία του, οι ψηφοφόροι του κόμματος ένιωσαν να θίγονται. Γιατί άραγε; Κυρίως επειδή το ΠΑΣΟΚ έχει μια αρρωστημένη σχέση με τα δικά του σύμβολα. Επιτρέπει στους άλλους, στο όνομα του χιούμορ και της ποπ διάστασης που έχουν πλέον λάβει, να τα μεταχειρίζονται όπως θέλουν: η φιγούρα του Παπανδρέου έχει μπει σε μπλουζάκια, το «νεύμα» μπήκε στο «MasterChef», οι πόρτες των μπαρ το καλοκαίρι έκλειναν με Carmina Burana και το «Με ΝΔ/Με ΣΥΡΙΖΑ/Με ΠΑΣΟΚ» είναι ένα από τα πιο πετυχημένα memes στο ελληνικό Internet. Oταν όμως έρχεται η ώρα να αποδείξει ότι το χιούμορ δεν του επιβάλλεται, ότι επιλέγει το ίδιο πότε και πώς θα σαρκαστεί, οι ίδιοι οι πασόκοι αντιδρούν λες και θίχτηκαν τα ιερά και τα όσια. 

Μην έχεις αμφιβολία που ήταν ο Μπέρνι στις 3/9/1974. #BernieSanders pic.twitter.com/3xGlouV754

— ΠΑΣΟΚ (@pasok) January 22, 2021

Παρότι, επισήμως, και την αυτοκριτική τους έχουν κάνει και την άλλη πλευρά της ιστορίας τους έχουν αποδεχτεί, την κρίσιμη στιγμή αποδεικνύουν ότι ούτε οι ίδιοι δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν στο βάθρο όπου έχουν τοποθετήσει το θρυλικό ΠΑΣΟΚ. Ξεχνώντας ίσως πως αν δεν γελάσεις εσύ ο ίδιος με τον εαυτό σου, αν δεν τον εξισώσεις με τους ανθρώπους που σε ψηφίζουν και με αυτούς που σε παρατηρούν, δεν θα ξεφύγεις ποτέ από την εικόνα που πασχίζεις να αλλάξεις, από την προσκόλληση στο vintage. Δεν μιλάμε πια για το πόσο ισχυρό είναι ένα brand, αλλά για το αν αυτό το brand σε καταπίνει. Οι ιερές αγελάδες, οι ήλιοι και τα απάτητα πράσινα λιβάδια ανήκουν στο παρελθόν. Ο Μπέρνι, από την άλλη, μπαίνει εύκολα (και, κυρίως, έξυπνα) δίπλα στον Ανδρέα, πίσω από τον Σημίτη στο συνέδριο του ’96, στο κάδρο του Καστελόριζου και στη συμφωνία συνεργασίας Σαμαρά – Βενιζέλου. Γιατί όχι; 

Ισως ζητάμε πολλά από ανθρώπους που είδαν το κόμμα τους να υποφέρει από τη χλεύη τα προηγούμενα χρόνια. Στην πραγματικότητα κανένα ελληνικό κόμμα δεν έχει χιούμορ, δεν έχει την απαιτούμενη ματιά που θα μπορούσε, με κάποιο τρόπο, να προσεγγίσει τη νέα γενιά με όρους που εκείνη καταλαβαίνει –γι’ αυτό αυξάνονται και οι απολιτίκ όσο οι ηλικίες κατεβαίνουν. Πώς απευθύνεσαι σε νεαρούς ανθρώπους που αγανάκτησαν, θύμωσαν, κουράστηκαν και στο τέλος έμαθαν να διακωμωδούν τη δική τους προσωπική ιστορία; Γίνεσαι ένας από αυτούς. Οσο πιο επίσημα, τόσο το καλύτερο. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News