Επισήμως, τα θέατρα στο Παρίσι είναι κλειστά, εξαιτίας του νέου κύματος κρουσμάτων κορονοϊού. Ανεπισήμως, όμως, δίνονται ακόμα παραστάσεις πίσω από κλειστές πόρτες, στο όνομα του «πνεύματος της αντίστασης» α λα γαλλικά…

Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο, για παράδειγμα, μια παράσταση του σαιξπηρικού «Βασιλιά Λιρ» ανέβηκε  σε παρισινό θέατρο «στα κρυφά», παρόλο που ήταν εκεί και οι κάμερες της δημοφιλούς εκπομπής, «C à vous». Οι θεατές, «τακτικό κοινό του χώρου» όπως χαρακτηρίστηκαν, τηρούσαν το μέτρο της απόστασης, και κάποιος χωρίς μάσκα είπε στον δημοσιογράφο της εκπομπής ότι βρισκόταν εκεί για να διαμαρτυρηθεί για την «σταδιακή διάβρωση της ελευθερίας της ζωής».

Ο σκηνοθέτης του έργου, παρόλο ότι ήταν εύκολα αναγνωρίσιμος, θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του αργότερα, όταν υπερασπίστηκε την παραβίαση του κανονισμού στην οθόνη: «Εάν μια κοινωνία ξεχάσει ότι το θέατρο είναι απολύτως απαραίτητο, είναι νεκρή», είπε.

? Acte de résistance ou inconscience ?
Quand la culture entre en résistance, un reportage signé @NelsonGetten et @ChattourStephen pour #CàVous ⬇️ pic.twitter.com/lurhfePjIE

— C à vous (@cavousf5) January 11, 2021

Η παρουσίαση παράνομων δραστηριοτήτων στην τηλεόραση, όπως στην περίπτωση του «Βασιλιά Λιρ», δείχνει την συνεχώς διογκούμενη αγανάκτηση των συντελεστών του θεάτρου, αναφέρουν οι New York Times. Tο 2020, τα γαλλικά θέατρα στάθηκαν πιο τυχερά από τις περισσότερες θεατρικές σκηνές της Ευρώπης, καθώς μπόρεσαν να δουλέψουν επί μήνες ανάμεσα στα δύο lockdown. Από τον Νοέμβριο, όμως, που ξεκίνησε το δεύτερο κλείσιμο, οι παραστάσεις σταμάτησαν.

Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε αρχικά ότι τα θέατρα επρόκειτο να ανοίξουν ξανά στις 15 Δεκεμβρίου, τα πράγματα άλλαξαν όμως γιατί δεν επιτεύχθηκε ο στόχος της μείωσης των κρουσμάτων σε λιγότερα από 5.000 την ημέρα. Και μπορεί η κατάσταση να έχει βελτιωθεί σε σχέση με τα 50.000 νέα κρούσματα καθημερινά τον Οκτώβριο αλλά με δεδομένο ότι εξακολουθούν να έχουν 15.000 νέα κρούσματα και σχεδόν 2.500 εισαγωγές σε νοσοκομεία καθημερινά, η απαγόρευση της λειτουργίας των θεάτρων ανανεώθηκε και πάλι μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, αναφέρει το Variety.

Ως συνέπεια της κυβερνητικής απόφασης, οι θεατρικές παραγωγές, που ήταν έτοιμες να ανέβουν, είδαν τα εισιτήριά τους να ακυρώνονται την τελευταία στιγμή. Ωστόσο, ορισμένα θέατρα επέλεξαν μια πιο νόμιμη λύση από ό,τι έκανε ο «Βασιλιάς Λιρ». Και τώρα δίνονται ιδιωτικές πρωινές παραστάσεις για επαγγελματίες, κυρίως προγραμματιστές και δημοσιογράφους. Δεδομένου ότι η μετάβαση στον χώρο εργασίας εξακολουθεί να επιτρέπεται εφόσον μια δουλειά δεν μπορεί να γίνεται από το σπίτι, τεχνικά αυτές οι «κλειστές» παραστάσεις δεν παραβιάζουν τους κανονισμούς.

Κανένας λάτρης του θεάτρου δεν θα έχανε την ευκαιρία να επιστρέψει σε μια σκοτεινή αίθουσα, αν και τώρα είναι σαν να ανοίγει τα δώρα του μόνος του, χωρίς να μπορεί να μοιραστεί τον ενθουσιασμό της στιγμής με άλλους δίπλα του. Η κωμωδία υποφέρει περισσότερο. Ο μονόλογος «Incredible Incroyable 2.0», για παράδειγμα, -με τον Μπερτράν Μποσάρ να υποδύεται έναν καταθλιπτικό κωμικό, που πιστεύει ότι είναι υπεύθυνος για την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση- είναι ένα είδος παιχνιδιάρικης αλληλεπίδρασης με το κοινό, κάτι που οι επαγγελματίες παρατηρητές δεν είναι οι καλύτεροι για να το προσφέρουν.

Ειδικά οι παραστάσεις με μονολόγους είναι περιζήτητες την εποχή της πανδημίας καθώς στα πολυπρόσωπα έργα είναι δύσκολο να τηρούνται οι απαραίτητες αποστάσεις πάνω στη σκηνή, γράφει η ανταποκρίτρια των New York Times στο Παρίσι και κριτικός θεάτρου Λόρα Κάπελ. Εντυπωσιακό παράδειγμα, αναφέρει, ήταν η πρεμιέρα του «Kolik»: ο Αντουάν Ματιέ μόνος του πάνω στη σκηνή του «Théâtre 14» με μια καρέκλα και ένα μπουκάλι, από το οποίο έπινε συνεχώς, ερμήνευσε τον μονόλογο του γερμανού συγγραφέα Ράιναλντ Γκετζ, για το μοναχικό, συχνά σκοτεινό ταξίδι στο μυαλό ενός ετοιμοθάνατου αλκοολικού.

Στο πλαίσιο αυτό, το Festival Impatience, γαλλικός διαγωνισμός κύρους για νέους σκηνοθέτες, φαίνεται να έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία φέτος. Οι διοργανωτές επέλεξαν να διοργανώσουν το 12ο φεστιβάλ με κάθε κόστος, και ενώ τα βραβεία του κοινού θα πρέπει να περιμένουν, μια κριτική επιτροπή επαγγελματιών με επικεφαλής την ηθοποιό Ρασιντά Μπρακνί θα προσφέρει στην καλύτερη παραγωγή την ευκαιρία να περιοδεύσει στη Γαλλία, μόλις αρθούν οι περιορισμοί.

Το πρώτο Σαββατοκύριακο του φεστιβάλ, που πραγματοποιήθηκε στο Théâtre de Chelles, η παράσταση «Murs-Murs» της Καρόλε Ουμουλίνγκα Καρεμέρα ακυρώθηκε, καθώς η σκηνοθέτρια δεν μπόρεσε να ταξιδέψει από τη Ρουάντα. Ωστόσο, η δημιουργός του θεατρικού ντοκιμαντέρ «Home» κατάφερε να έρθει από το Βέλγιο. Η Κουλόν έζησε ένα διάστημα σε ένα γηροκομείο στις Βρυξέλλες παρατηρώντας τους ενοίκους του, και με οδηγό την εμπειρία της ζήτησε από τρεις νέους ηθοποιούς να υποδυθούν στη σκηνή μερικούς γέρους με κουρασμένο σώμα και τρεμάμενα χέρια, χωρίς μακιγιάζ ή ειδικά κοστούμια.

Το «Home» (με 70 θεατές σε ένα αμφιθέατρο 230 θέσεων) και άλλη μια κλειστή παράσταση, το «Que faut-il dire aux hommes?» («Τι πρέπει να πούμε στους ανθρώπους;») του Ντιντιέ Ρουίζ  στο θέατρο «MC93», προσέλκυσαν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό προσκεκλημένων.

Από τις παραγωγές για λίγους προς το παρόν, το έργο του Ντιντιέ Ρουίζ αξίζει να παρουσιαστεί επειγόντως στο ευρύ κοινό, γράφει στους New York Times η αμερικανίδα θεατρική κριτικός. Στο νέο έργο του Ρουίζ, ο οποίος εδώ και δύο δεκαετίες συνεργάζεται κυρίως με μη επαγγελματίες ηθοποιούς, συμμετέχουν επτά θρησκευόμενοι άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι μιλούν για το πώς η πνευματικότητα έχει διαμορφώσει τη ζωή τους, εκπροσωπώντας αρκετές θρησκείες, από το Ισλάμ και τον Καθολικισμό μέχρι τον σαμανισμό.

Θέματα πίστης σπάνια εμφανίζονται στο σύγχρονο γαλλικό θέατρο, και το «Que faut-il dire aux hommes?» είναι ένα έργο φρέσκο ​​που δεν κάνει κήρυγμα, με τους συμμετέχοντες να μιλούν για την πίστη τους ήρεμα και στοχαστικά.

Σε καιρούς, λοιπόν, που οι ματαιώσεις είναι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες, μια θεατρική εμπειρία, που είναι απλώς καταπραϋντική, μπορεί  να είναι ήδη μια πράξη αντίστασης, γράφει η Λόρα Κάπελ. Αρκεί να μπορούσε το κοινό να δει την παράσταση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News