Εντάξει, είπαμε, να ανησυχούμε για τη ζωή μας λόγω Covid, για την ύφεση που μας φτωχαίνει, για τον εξαναγκασμό μας να δουλεύουμε μέσω laptop από την κουζίνα μας, για τις ανεξέλεγκτες παγκόσμιες πλατφόρμες που κόβουν προέδρους ή στέλνουν μάζες ανεγκέφαλων κερασφόρων στα Καπιτώλια, για την κλιματική αλλαγή που μετατρέπει τους Γενάρηδες σε Ιούληδες. Αλλά να είμαστε very much χολοσκασμένοι επειδή η Φώφη έβγαλε τον Λοβέρδο από Κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ, ε όχι.

Να εξηγούμαστε. Καμία υποτίμηση, καμία περιφρόνηση προς αμφοτέρους. Φίλος ο Ανδρέας, φιλτάτη η Φώφη, συμπαθέστατο και το ΚΙΝΑΛ. Παρακολουθούμε τα εσωτερικά τους τζαρτζαρίσματα με το ενδιαφέρον που τους πρέπει και με τη συμπάθεια που οφείλουμε στην ιστορία τους και την εν γένει κομματική και προσωπική τους στάση τα τελευταία χρόνια. Αλλά πάει πολύ να φάει τα λυσσακά του το πολιτικό σκηνικό και να βουλιάξει στην ανάλυση, επειδή Φώφη φώναξε τον Ανδρέα στο γραφείο της, τον καθαίρεσε μέσα σε εξήντα δευτερόλεπτα και έβαλε τον Σκανδαλίδη στη θέση του.

Διότι η μετατροπή της τρίχας σε τριχιά είναι μέσα στο παιχνίδι, αλλά όταν η τρίχα γίνεται καραβόσκοινο για κρουαζιερόπλοιο, κάπου το χάνουμε το πράγμα. «Η Φώφη έδιωξε τον Λοβέρδο, άρα πάει να κάνει συμμαχία με τον Τσίπρα.» Πούθε προκύπτει αυτό, ρε παιδιά; Θα γίνουν εκλογές με απλή αναλογική το φθινόπωρο, θα πάρει ο Κυριάκος ένα 38%-42%, ο Τσίπρας ένα 25%-29%, η Φώφη ένα 6%-8%. (Είδατε, είμαι γαλαντόμος προς τον Αλέξη. Του δίνω σχεδόν 10 μονάδες πάνω από τα σημερινά του και στον Κυριάκο απλώς τα τωρινά δημοσκοπικά του.) Και λοιπόν;

Θα φτιάξουν κυβέρνηση ο Αλέξης με τη Φώφη; Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι όλοι οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν θέλουν να δουν ούτε ζωγραφιστό τον Αλέξη, ας πούμε ότι η Φώφη τους κοροϊδεύει προεκλογικά και μετεκλογικά πάει κόντρα στις διαθέσεις τους τακιμιάζοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και στα ανώτερά τους, οι δυο μαζί δεν ισοφαρίζουν τα ποσοστά του Κυριάκου. Ούτε βρίσκουν βέβαια αθροιστικά τους 151 βουλευτές που χρειάζονται για να φτιάξουν κυβέρνηση. Θα μου πείτε ότι μπορεί να εμφανιστεί και τρίτος σύμμαχος ή τέταρτος. Κανένας Βαρουφάκης ή κάτι παρόμοιο. Ναι, δεν αποκλείεται, όπως δεν αποκλείεται τώρα που λιώνουν οι πάγοι, να εμφανιστούν ξανά οι δεινόσαυροι.

Για να μην το ταλαιπωρούμε, το πράγμα είναι απλό. Στην Ελλάδα δεν γίνεται κυβέρνηση δίχως τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος. Ειδικά αν έχει δέκα μονάδες διαφορά απ’ το δεύτερο. Οπότε, θα πάμε αμέσως σε δεύτερες εκλογές βρέξει – χιονίσει, περιττό να πούμε ποιος θα ‘χει τον αέρα του νικητή (και μελλοντικού αυτοδύναμου) στα πανιά του. Οπότε, γιατί ταλαιπωρούμαστε με υπερβατικές αναλύσεις περί του τι σκέφτεται η Φώφη ή τι θα κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου (άλλη συμφορά κι εκεί); Και γιατί μας τρώει η αγωνία για την ερμηνεία της αποπομπής Λοβέρδου; Ελάτε τώρα, έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε απ’ αυτό. Εκαστος με το ειδικό βάρος του, παλικάρια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News