Στη Γερμανία κάνουν ρεκόρ θανάτων και τους χρεώνουν στη Μέρκελ. Στην Ολλανδία γκρινιάζουν επειδή αργούν οι εμβολιασμοί. Ο Μακρόν αντιμετωπίζει μουρμούρα ότι καθυστερεί τους εμβολιασμούς προκειμένου να ευνοηθεί η γαλλική φαρμακοβιομηχανία. Στη Βρετανία έχουν φρακάρει οι ΜΕΘ και τα νοσοκομεία υιοθετούν πρωτόκολλα για την επιλογή ασθενών.

Αντίστοιχα ακούγονται και εδώ. Γιατί άνοιξαν τα σχολεία; Αν έμεναν κλειστά, θα γκρινιάζαμε για τα μαθήματα που χάνονται και τους γονείς που δεν ξέρουν τι να κάνουν τα παιδιά τους. Είναι δυνατόν να ζητούν κουβερτούλα από τα παιδιά για να έχουν ανοιχτά παράθυρα; Αν δεν άνοιγαν τα παράθυρα, θα λέγαμε ότι οι τάξεις δεν αερίζονται επαρκώς. Αλλά βέβαια για την ελληνίδα μάνα το σημαντικό είναι μην κρυώσει το παιδί. «Εγώ δεν έχω χρήματα για να πάρω κουβέρτα στο παιδί μου. Τι κάνει το κράτος;» έγραψε μία κυρία στο twitter. Είναι και αυτά.

Και μετά είναι τα εμβόλια. Έκλεψε, τελικά, η Γερμανία από την υπόλοιπη Ευρώπη; Οχι. Η Γερμανία χρηματοδότησε την έρευνα με αντάλλαγμα να παραλάβει εμβόλια μετά την πρώτη διανομή στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας είναι οι Γερμανοί να κατηγορούν τη Μέρκελ επειδή έδωσε προτεραιότητα στους Ευρωπαίους και οι Ευρωπαίοι να εγκαλούν τη Μέρκελ επειδή έβαλε μπροστά τη χώρα της. «Οι θάνατοι των Γερμανών έχουν την υπογραφή της καγκελαρίου» λέει η αντιπολίτευση. Δεν σας θυμίζει κάτι;

Επίσης λείπουν οι σύριγγες. Υπάρχει ζήτηση για δισεκατομμύρια κομμάτια παγκοσμίως και τα εργοστάσια δεν προλαβαίνουν. Γιατί δεν έγιναν νωρίτερα οι παραγγελίες; Είναι και άλλα. Θα έχουμε εμβολιαστεί όλοι ως το καλοκαίρι για να κάνουμε ανέμελες διακοπές και να είμαστε ασφαλείς απέναντι στους μολυσμένους τουρίστες; Πότε θα χτιστεί επιτέλους αυτή η ανοσία; Η γιαγιά που δεν έχει κινητό και mail πώς θα ενημερωθεί για τον εμβολιασμό; Η σειρά μου θα έρθει το καλοκαίρι, όταν θα δουλεύω στο νησί. Θα μου φέρουν εμβόλιο εκεί; Οι Κύπριοι, δηλαδή, είναι πιο έξυπνοι που αγοράζουν εμβόλιο από το Ισραήλ;

Ακόμα και αν κάποια από αυτά σας φαίνονται παράλογα, είναι απολύτως φυσιολογικά. Και όλα μαζί μπαίνουν κάτω από την αγωνία για τα οικονομικά και την ψυχολογική πίεση που φέρνει το lockdown. Ακούς ότι κάποιος θέλει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο να πιει ένα ποτό στο μπαρ και πλέον το αντιμετωπίζεις με κατανόηση, είναι κάτι βαθιά ανθρώπινο.

Τα περισσότερα, βέβαια, είναι προβλήματα του Πρώτου Κόσμου. Όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάνει ανακοινώσεις για τα νυχάδικα, είσαι στη φωτεινή πλευρά του πλανήτη. Οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν πάντα το ακραίο των συνθηκών, το πρωτόγνωρο της κατάστασης. Απαιτούν ακόμα και αυτό, το ακραίο, να πάρει τα μέτρα της κανονικής ζωής, να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις μας. Με ιστορικούς όρους, εξαιρώντας τα οικονομικά, θα μπορούσες να τους χαρακτηρίσεις ως και κακομαθημένους. Αν αυτό συνέβαινε πριν από μία δεκαετία θα είχαμε μπροστά μας χρόνια και εκατομμύρια νεκρούς για να μετρήσουμε. Τώρα συζητάμε για εβδομάδες καθυστέρησης στο πρόγραμμα εμβολιασμού. Και μιλάμε για εμβόλια που παρασκευάστηκαν σε λίγους μήνες. Θα μας βλέπουν από το παρελθόν και θα γελάνε. Θα γελάνε και όσοι μας βλέπουν από το μέλλον. Για την αδυναμία μας.

Από την άλλη, όμως, αυτή η γκρίνια είναι μία κατάκτηση του ανθρώπινου είδους και του τεχνολογικού πολιτισμού μας. Η αδυναμία για την άμεση επίλυση ενός τόσο σημαντικού προβλήματος εκλαμβάνεται ως κάτι το μη φυσιολογικό. Το πόδι χτυπάει με ανυπομονησία στο πάτωμα, απαιτεί λύση εδώ και τώρα. Συνθήκες όπως η άγνοια, η αστοχία πρόβλεψης και οι λάθος χειρισμοί κινούνται στη σφαίρα του αδιανόητου. Κατά βάθος αυτή η στάση είναι συστατικό στοιχείο της προόδου, μία διαδικασία εκμάθησης για την επόμενη πανδημία. Όπως βέβαια και την επόμενη φορά οι άνθρωποι θα γνωρίζουν ότι η μαζική έξοδος με λιακάδα ανήκει στην παθογένεια του ιού και στα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της πανδημίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News