Οι πρωταγωνιστές του τηλεοπτικού έτους που πέρασε έχουν ξεχωρίσει και μπορούμε να τους συνοψίσουμε σε δύο βασικές κατηγορίες: μυθοπλασία και ριάλιτι.
Η μεν μυθοπλασία έκανε θριαμβευτική επιστροφή, βάζοντάς μας στο τριπάκι να παρακολουθήσουμε ξανά ελληνική σειρά, μετά από χρόνια. Φυσικά, ο πιο δυνατός παίκτης για τη σεζόν που πέρασε, αλλά και γι’ αυτήν που μόλις μπήκε, είναι οι «Αγριες Μέλισσες». Εκαναν τη διαφορά ποντάροντας στις μνήμες του παρελθόντος μιας συντηρητικής ελληνικής επαρχίας, σ’ ένα καστ το οποίο έδωσε ερμηνείες που σπάνια βλέπουμε σε ελληνικές σειρές, αλλά και σε μια σεναριακή πλοκή και σκηνοθεσία που στάθηκαν ικανές να κρατούν το ενδιαφέρον και να κάνουν αίσθηση. Είχαμε πολλά χρόνια να δούμε τηλεοπτική σειρά να γίνεται viral, και να ταυτίζονται τόσο πολύ οι ηθοποιοί της με τα ονόματα των χαρακτήρων που υποδύονται.
Οι «Αγριες Μέλισσες» είναι σίγουρα το σουξέ της τηλεοπτικής μυθοπλασίας, αλλά εντάσσονται σ’ ένα πλαίσιο αναγέννησης της τελευταίας κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Και δεν είναι μόνο η ιδιωτική τηλεόραση που βλέπουμε να επενδύει ξανά σ’ αυτήν, πιο γενναιόδωρα και πιο προσεκτικά, έχοντας πάρει μαθήματα από τις υπέροχες ξένες, τηλεοπτικές σειρές. Στη μυθοπλασία επένδυσε και η κρατική τηλεόραση, πράγμα που αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Κανείς δεν περίμενε ότι η ΕΡΤ μπορούσε να μπει δυναμικά στο παιχνίδι της τηλεθέασης με ελληνικές σειρές. Να, όμως, που τα κατάφερε. «Η τούρτα της μαμάς», «Τα καλύτερά μας χρόνια» και το «Χαιρέτα μας τον πλάτανο» απέκτησαν κοινό και αγαπήθηκαν.
Στον αντίποδα της μυθοπλασίας, είναι, βέβαια, τα ριάλιτι. Τα οποία έρχονται το ένα μετά το άλλο να καλύψουν τηλεοπτικό χρόνο και να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον. Δεν θυμάμαι να είχαμε τόσες επιλογές σε ριάλιτι στο τηλεοκοντρόλ, όσες την περσινή και κυρίως, τη φετινή χρονιά. Ριάλιτι επιβίωσης, εγκλεισμού, σχέσεων, μοντέλων, ζευγαριών, μαγειρικής, μόνο ριάλιτι συμμαζέματος ντουλάπας δεν έχουμε δει να ετοιμάζουν ακόμα (είμαι σίγουρη ότι θα το κάνουν κι αυτό!).
Το μενού των ριάλιτι έχει κυριολεκτικά τα πάντα, σε μια συνταγή διασκέδασης που μπορεί να κατεβάσει το IQ σου υπό το μηδέν και να ξυπνήσει τα πιο ποταπά σου ένστικτα, με όσα βλέπεις και ακούς από τους παίκτες. Ρατσισμός, σεξισμός και αναχρονιστικές αντιλήψεις για το γυναικείο φύλο από «μάτσο» αρσενικά, εθνικιστικές εξάρσεις από ξανθιές Μπάρμπι, μικρότητες, ηλιθιότητες, χυδαίες αντιπαραθέσεις και μια διαφορετικότητα που μπαίνει στο παιχνίδι για να γίνει προϊόν εκμετάλλευσης στον βωμό της τηλεθέασης, είναι τα μόνιμα συστατικά της συνταγής.
Η τηλεόραση της νέας εποχής, που οριοθετείται με το ξεκίνημα μιας δεκαετίας, έχει δύο πρωταγωνιστές, με εκ διαμέτρου αντίθετο προφίλ, που πασχίζουν να κυριαρχήσουν στο κοινό, ο καθένας με τον τρόπο του. Από τη μία, προσπαθούν να σε πάρουν μαζί τους δημιουργικά μυαλά, από την άλλη ένα συνονθύλευμα τυχάρπαστων χωρίς αξία σε καλεί να τους ακολουθήσεις. Η μυθοπλασία χτίζει ατμόσφαιρα για αληθινή ψυχαγωγία, τα ριάλιτι χτίζουν ατμόσφαιρα για αποχαύνωση. Κι εκεί που σου προσφέρεται φαντασία, ιδέες, γνώση και τέχνη, την ίδια στιγμή σε μπουκώνουν κοινοτοπία, ανουσιότητα, ευτέλεια και trash.
Το 2021 βρίσκει την τηλεόραση να παλαντζάρει ανάμεσα σε δύο κόσμους, που δεν ταιριάζουν καθόλου μεταξύ τους. Ο ένας την κάνει καλύτερη, ο άλλος την κάνει χειρότερη. Κανένας δεν έχει κυριαρχήσει ακόμα έναντι του άλλου. Και προς το παρόν, το κοινό μπαινοβγαίνει και στους δύο κόσμους με το ίδιο ενδιαφέρον.
ΥΓ. Οι «Αγριες Μέλισσες», πάντως, κατάφεραν να νικήσουν τα ριάλιτι. Για ένα διάστημα έμπαιναν συστηματικά απέναντι από το «GNTM» και το ξεπερνούσαν σε τηλεθέαση. Ισως υπάρχει ελπίδα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News