Η όγδοη νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα δέκα τελευταία της παιχνίδια για το αγγλικό πρωτάθλημα (8-2-0), με γκολ του Μαρσιάλ και του Φερνάντες (από την άσπρη βούλα του πέναλτι), ήταν αγχωτική. Αλλά και σημαδιακή, για τους οπαδούς της. Επειτα από επτά «μαύρες» Πρωτοχρονιές, η πρώτη μέρα του 2021… μύριζε πρωταθλητισμό. Ποτέ άλλοτε μετά τη «συνταξιοδότηση» του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον η ομάδα τους δεν είχε βρεθεί τόσο ψηλά στη βαθμολογία, σε αυτό το σημείο της σεζόν.

Ο προπονητής – θρύλος, ο οποίος την προηγούμενη μέρα έκλεισε τα 79, παρακολούθησε τον αγώνα εναντίον της Αστον Βίλα (2-1) από τα Επίσημα του (άδειου) «Ολντ Τράφορντ». Κι έδειχνε πολύ χαρούμενος, που ένας από τους πιο αγαπημένους του μαθητές, ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ, φαίνεται να απομακρύνεται από το χείλος του γκρεμού στο οποίο βάδιζε. Πάνω που τα media αράδιαζαν ονόματα υποψηφίων διαδόχων του στον πάγκο. Ο Φέργκιουσον δεν ξεχνά πως κάπως έτσι άρχισε να γράφεται, στα τέλη των ’80s, και η δική του ένδοξη ιστορία στον σύλλογο: αφού, προηγουμένως, είχε βρεθεί «μια ανάσα» μακριά από την απόλυση.

Η πρώτη μεγάλη κρίση για τον νορβηγό προπονητή ήρθε τον περασμένο Ιανουάριο, τότε που η Γιουνάιτεντ είχε βρεθεί έξι βαθμούς πίσω από την τελευταία θέση που οδηγούσε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η Daily Mail -και όχι μόνο- θεωρούσε την αντικατάστασή του βέβαιη, όμως ο Σόλσκιερ κατόρθωσε να «επιβιώσει», και η ομάδα του Μάντσεστερ πήρε το εισιτήριο για την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση την τελευταία στιγμή. Τον έσωσε η απόκτηση του Μπρούνο Φερνάντες, ενός μεσοεπιθετικού με ισχυρή προσωπικότητα και ηγετικές ικανότητες, που προσαρμόστηκε αμέσως στην ομάδα και αποδείχτηκε καθοριστικός για την πορεία της. Από το ντεμπούτο του, την 1η Φεβρουαρίου του 2020, μέχρι σήμερα ο πορτογάλος διεθνής, που κόστισε 60 εκατομμύρια ευρώ, έχει σκοράρει 27 γκολ και έχει μοιράσει 17 ασίστ (σε 46 αγώνες).

Μέσα σε λίγους μήνες οι οπαδοί τον αγάπησαν όσο, παλαιότερα, τον Καντονά, τον Γκιγκς, τον Μπέκαμ, τον Ρούνεΐ, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Κιν και τον Σκόουλς: όλους όσοι μπορούσαν με μια τους ενέργεια να αλλάξουν τη ροή του αγώνα. Ο ίδιος ο Σόλσκιερ δεν δίστασε να του αποδώσει το μερίδιο που του αναλογεί στη θεαματική βελτίωση της ομάδας μέσα στο 2020, συγκρίνοντάς τον ευθέως με τον Ρονάλντο: «Είναι εκπληκτικός. Επιδραστικός, όσο ο Κριστιάνο όταν έπαιζε εδώ. Αρκεί να ρίξτε μια ματιά στα αποτελέσματα, από την ημέρα που ήρθε, και θα καταλάβετε».

Η δεύτερη (κρίση) ξέσπασε τον περασμένο Οκτώβριο με αφορμή τις πρώτες, απογοητευτικές επιδόσεις της Γιουνάιτεντ στο πρωτάθλημα (ιδίως εκείνο το 1-6 από την Τότεναμ του Μουρίνιο στο «Ολντ Τράφορντ») και κορυφώθηκε μετά τον πρόωρο αποκλεισμό από το εφετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Σύμφωνα με τη Mirror η διοίκηση του συλλόγου βολιδοσκόπησε τουλάχιστον δύο τεχνικούς, τον Ποτσετίνο και τον Αλέγκρι, και ήταν έτοιμη να διώξει τον Σόλσκιερ. Αυτή τη φορά τον έσωσε ένα σερί καλών αποτελεσμάτων, αλλά και οι «γκέλες» των ανταγωνιστών. Ιδίως της Λίβερπουλ, που «πέταξε» τέσσερις βαθμούς στα παιχνίδια της με τη Γουέστ Μπρομ και τη Νιούκαστλ.

Δύο χρόνια μετά την πρόσληψή του (Δεκέμβριος 2018) ο Νορβηγός καταφέρνει να πείσει τη μεγάλη οικογένεια της Γιουνάιτεντ οτι μπορεί να γίνει ο πρώτος τεχνικός στη μετά-Φέργκιουσον εποχή που θα καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Οτι είναι ικανός να πετύχει εκεί που ο Ντέιβιντ Μόιζ, ο Λουίς φαν Χάαλ και ο «πολύς» Ζοσέ Μουρίνιο, απέτυχαν.

Ο Μόιζ δεν ολοκλήρωσε, καν, μια σεζόν. Απολύθηκε στις 22 Απριλίου του 2014, για να αναλάβει ως υπηρεσιακός ο Ράιν Γκιγκς. Ο φαν Χάαλ κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας στη δεύτερη χρονιά του στο Μάντσεστερ, όμως στην Πρέμιερ Λιγκ δεν τα πήγε το ίδιο καλά. Εφυγε το 2016, για να έρθει ο Μουρίνιο. Ο ενθουσιασμός από την κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας και του Γιουρόπα Λιγκ «ξεφούσκωσε» την επόμενη σεζόν. Απολύθηκε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2018, έπειτα από μια ήττα (3-1) από τη Λίβερπουλ στο «Ανφιλντ».

Η επιλογή του Σόλσκιερ, που διαδέχθηκε τον Πορτογάλο, είχε προκαλέσει έκπληξη. Εστω κι αν, στην αρχή, είχε αναλάβει ως προσωρινός προπονητής (μονιμοποιήθηκε τρεις μήνες αργότερα, Μάρτιο του 2019, με συμβολαιο τριών ετών). Κοτζάμ Γιουνάιτεντ εμπιστεύτηκε το μέλλον της σε έναν τεχνικό που, μέχρι τότε, είχε κοουτσάρει μόνο τη Μόλντε και την Κάρντιφ! Αλλά, ο σύλλογος είχε… καεί από «μεγάλα ονόματα». Επιπλέον, είχε ζηλέψει τις επιτυχίες άλλων τεράστιων club που είχαν τολμήσει να παραδώσουν το τιμόνι σε εμβληματικούς πρώην παίκτες τους. Γιατί όχι ο Σόλσκιερ, λοιπόν, που με δικό του γκολ είχε χαρίσει στη Γιουνάιτεντ το Τσάμπιονς Λιγκ του 1999;

Ηταν και ιδιαιτέρως αγαπητός στις τάξεις των οπαδών. Στον αγώνα που οι «Κόκκινοι Διάβολοι» είχαν διοργανώσει για να τον τιμήσουν μετά την αποχώρησή του από τη δράση (εναντίον της Εσπανιόλ στις 2 Αυγούστου 2008), ο αριθμός των θεατών που συγκεντρώθηκαν στο «Ολντ Τράφορντ» ήταν εντυπωσιακός: 69.000. Το δεύτερο μεγαλύτερο κοινό που έχει καταγραφεί σε τέτοιο ματς στα χρονικά του βρετανικού ποδοσφαίρου. Αυτή η αγάπη προς το πρόσωπό του τον βοήθησε πολύ και στις δύσκολες στιγμές που έζησε ως προπονητής της ομάδας.

Είναι πολύ νωρίς, για να πει κανείς με σιγουριά οτι η Γιουνάιτεντ θα διεκδικήσει τον τίτλο στην Αγγλία μέχρι τέλους. Αλλά και μόνο που συζητείται αυτή η προοπτική, αποτελεί θρίαμβο για τον Νορβηγό, που κατόρθωσε να διαλύσει τα σύννεφα της αμφισβήτησης. Το ντέρμπι Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στις 17 Ιανουαρίου στο «Ανφιλντ», απέκτησε ξαφνικά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News