Ξεκίνησε στις 27 Δεκεμβρίου, με ένα τσίμπημα. Η βελόνα τρύπησε το μπράτσο της Ευσταθίας Καμπισιούλη, που χαμογελούσε μέσα από την μάσκα της. Με το ζόρι ο εμβολιασμός να κράτησε τρία δευτερόλεπτα. Αυτό ήταν: η Ελλάδα έγινε κομμάτι μιας μεγάλης ευρωπαϊκής αλυσίδας. Η Ευρώπη, που για χρόνια χλευάζαμε ως ανίκανη και βρίζαμε ως αναίσθητη, απέδειξε πως, στην μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας της (μεγαλύτερη και από την κρίση χρέους του 2010) δεν άφησε κανέναν πίσω. Η πρώτη (μικρή) δόση εμβολίων ήταν ίδια για όλους, ανεξαρτήτως πληθυσμού κάθε κράτους-μέλους. 

Η ευρωπαϊκή δυναμική, με όλα της τα κουσούρια και τις αδυναμίες, αποδείχτηκε την αυγή του Brexit, με την Βρετανία να αποχωρεί από την ΕΕ γιατί δεν ήθελε να παίρνει πια εντολές από τις Βρυξέλλες. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο χαστούκι για τους ευρωσκεπτικιστές από την ταυτόχρονη έναρξη των εμβολιασμών σε όλα τα κράτη-μέλη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για όσους πιστεύουν με πάθος στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση η επιλογή της Κομισιόν να μην χωρίσει τα μέλη της σε δύο ή τρεις ταχύτητες. Ούτε η Γαλλία, ούτε η Γερμανία, ούτε καν η Ιταλία των πολλών θυμάτων δεν παραπονέθηκε με τον συμβολισμό. 

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως εδώ καταλάβαμε τι έγινε. Ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά επιτεύγματα ευτελίστηκε και από την κυβέρνηση και από την αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρώτη του συμπεριφέρθηκε λες και ήταν ένα τυχαίο ρουσφέτι: η λίστα των κυβερνητικών αξιωματούχων που θα εμβολιάζονταν γιατί είναι απαραίτητοι και αναντικατάστατοι μετρούσε 45 άτομα, μετά 126 και, από τον σάλο που προκλήθηκε, «έκλεισε» στους 68. Είχαν τόσο βυθιστεί στον συμβολισμό, που ανέβαζαν φωτογραφίες στα social media πανηγυρίζοντας, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι πια δεν χαίρονται για το ίδιο το εμβόλιο, αλλά γιατί οι ίδιοι στάθηκαν πιο προνομιούχοι από κάποιους άλλους. Δεν ήταν μόνο οι πιο σημαντικοί υπουργοί ή κρατικοί λειτουργοί. Ήταν στελέχη 35 ετών, χωρίς κανένα υποκείμενο νόσημα, που θα μπορούσαν να περιμένουν με ευκολία την σειρά τους. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, από την άλλη, αρνήθηκε να έχει βιντεοκάμερες στον εμβολιασμό του, γιατί δεν ήθελε η διαδικασία να εξελιχθεί σε επικοινωνιακό σόου. Κι όμως, ο μόνος λόγος που ο ίδιος, ένας υγιέστατος και νεότατος πολιτικός, προηγήθηκε των πιο ευάλωτων και των υγειονομικών ήταν γιατί οι κάμερες θα ήταν μέσα στον εμβολιασμό του. Για να πείσει εκείνους που τον συμπαθούν και δεν εμπιστεύονται ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ούτε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου πως το εμβόλιο πρέπει να γίνει. Αν δεν ήθελε να συμμετάσχει στο σόου, το οποίο ήταν το ζητούμενο, αλλά ήθελε να περάσει το μήνυμα, θα μπορούσε στην θέση του να είχε στείλει ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη ηλικία ή με υποκείμενο νόσημα. Από την στιγμή που δέχτηκε να εμβολιαστεί ο ίδιος, η άρνηση της επικοινωνίας είναι κακή επικοινωνία. Είναι το δέντρο και όχι το δάσος. 

Σε μια άλλη χώρα, οι συμβολικοί εμβολιασμοί δεν θα συμπεριλάμβαναν πολιτικούς. Αυτό έγινε στη Δανία, αυτό έγινε και στην Γερμανία, όπου η Μέττε Φρεντέρικσεν και η Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσαν ήδη πως θα περιμένουν την σειρά της –πολύ πιθανόν το παράδειγμα των δύο γυναικών  να ακολουθήσουν κι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες. Στην Ελλάδα δεν μπορούσε να γίνει κάτι παρόμοιο. Η πόλωση που επικρατεί, αλλά και ο αυξημένος αριθμός των αρνητών τους έβαζε στην πρώτη γραμμή: η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, ένας εκπρόσωπος των Ενόπλων Δυνάμεων και ένας εκπρόσωπος της Εκκλησίας έπρεπε να δώσουν το παράδειγμα, όπως το έδωσαν ο Κλίντον, ο Μπους και ο Ομπάμα στις ΗΠΑ του Τραμπ. Για τα υπόλοιπα ευθύνεται η ελληνική παθογένεια που, λίγο πριν από την έναρξη της επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση, κατάφερε να κάνει και πάλι την εμφάνισή της.

Αυτό που ζούμε είναι μεγαλύτερο από την μικρή μας χώρα. Γι’ αυτό προσπαθούμε με κάθε τρόπο να το φέρουμε στα μέτρα μας.  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News