Οτι οι κυβερνήσεις έχουν φθορά από την άσκηση της εξουσίας, το ξέρει και η κουτσή Μαρία. Η οποία ξέρει επίσης ότι τα εκλογικά σώματα, ειδικά τον καιρό των social media, δεν διακρίνονται για την λατρεία τους στον πολιτικό ορθολογισμό. Οταν κάποιος αρνείται την ύπαρξη του κορονοϊού ενώ βλέπει με τα μάτια του τα φέρετρα να βγαίνουν από τα νοσοκομεία, θα λειτουργήσει πιο ορθολογικά βαθμολογώντας μια κυβέρνηση; Από πού κι ως πού;

Είναι επίσης πασίγνωστο ότι ο λεγόμενος μήνας του μέλιτος για μια κυβέρνηση κρατά το πολύ έναν χρόνο. Μετά αρχίζουν οι μουρμούρες, οι συσσωρεύσεις προσωπικών και κλαδικών δυσαρεσκειών, οι αντιπάθειες σε πρόσωπα που εκπροσωπούν την εξουσία, οι απρόσμενες ατυχίες που κάθε κυβερνητικό σχήμα συναντά στον δρόμο του και η σταδιακή αποκάλυψη των ανίκανων ή των μετρίων που αντικειμενικά έχει κάθε σχήμα εξουσίας στις τάξεις του. Ολα αυτά είναι αναπόφευκτα, εξ ου και η σταδιακή αντικατάσταση του μέλιτος αρχικά με ανοχή, μετά με κριτική και τελικά με εμφανείς δόσεις δυσφορίας. Οι πιο ανίκανες από τις κυβερνήσεις, καταλήγουν να έρχονται αντιμέτωπες και με το όξος.

Οι δυσαρέσκειες και η πτώση της δημοτικότητας, αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις. Μετά τον πρώτο χρόνο, τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος αρχίζουν να πέφτουν, τα ποσοστά της αντιπολίτευσης αρχίζουν να ανεβαίνουν. Αυτό συμβαίνει στον δικομματισμό, ακόμα και αν υπάρχει ένα αναγκαίο ενδιάμεσο στάδιο στο οποίο κάποιοι ψηφοφόροι της κυβέρνησης δεν μεταφέρονται κατ’ ευθείαν στις τάξεις της αντιπολίτευσης, αλλά κάνουν μια ενδιάμεση στάση στην γκρίζα περιοχή των αναποφάσιστων.

Αν κοιτάξει κάποιος τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου μήνα, ενδέχεται να διακρίνει σε αυτές την έναρξη της πάγιας διαδικασίας που περιγράφεται παρά πάνω. Δεν είναι όμως έτσι. Η ΝΔ χάνει πράγματι 1,5 μονάδα στην έρευνα της Pulse και 1,1 μονάδα στην έρευνα της Metron Analysis. Με βάση τα νούμερα της πρόθεσης ψήφου, η ΝΔ βρίσκεται 1,8 μονάδες (κατά την Pulse) και 4,5 μονάδες (κατά την Metron Analysis) κάτω από το ποσοστό που πήρε στις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως βρίσκεται 8,5 μονάδες (κατά την Pulse) και 12,5 μονάδες (κατά την Metron Analysis) από το ποσοστό των εκλογών του 2019.

Τι καταλαβαίνουμε εδώ; Ότι η κυβέρνηση διαχειριζόμενη μια πρωτοφανή και πολυπλόκαμη κρίση έχει ελάχιστη έως και ανεπαίσθητη φθορά μετά από ενάμιση χρόνο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας απλώς άκοπη και δίχως κόστος αντιπολίτευση έχει πάθει μια τεράστια ζημιά στο ίδιο το σώμα των ανθρώπων που τον ψήφισαν. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, μεγαλύτερο πρόβλημα και από την αντοχή Μητσοτάκη είναι η δική του αδυναμία να επαναπροσεγγίσει τους δικούς του ψηφοφόρους. Για κάποιο λόγο έφυγαν την επομένη των εκλογών και έκτοτε δεν ξαναγύρισαν στις τάξεις του Αλέξη. Τους έχασε χωρίς να κάνει τίποτα, χωρίς να διαχειριστεί κάτι δύσκολο ή άσχημο. Απλώς τους έχασε.

Εκεί στην Κουμουνδούρου φαίνεται να είναι πεισμένοι ότι ο Κυριάκος θα στείλει πίσω στον Αλέξη τους χαμένους ψηφοφόρους του. Με τα λάθη του, τις παραλείψεις του ή τις αντικειμενικές δυσκολίες που βρίσκει στον δρόμο του. Πρόκειται για βολικό μεν, αλλά για παιδαριώδες λάθος. Βολικό γιατί δεν τους υποχρεώνει να επεξεργαστούν μια σοβαρή πολιτική πρόταση (την οποία ολοφάνερα δεν έχουν) και διότι τους κάνει να πιστεύουν πως με εύκολες και ανεπεξέργαστες φωνές, υστερίες και πλειοδοσίες, όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Λάθος.

Ο Κυριάκος συνεχίζει –παρά τις αντιξοότητες– να κρατά την μέγιστη μάζα των ψηφοφόρων του, αυτοί και μόνοι τους αρκούν για να ξανακερδίσει με άνεση αν στηθούν κάλπες. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ, για να φέρει το παιχνίδι στα ίσα πρέπει να ξαναβρεί όλους τους δικούς του (από το 2019) κι άλλους τόσους. Τότε θα πετύχει ισοπαλία και αν θέλει να κερδίσει, χρειάζεται κι ακόμα μια τρίτη παρτίδα που θα τον βγάλει μπροστά. Πόσο εύκολο το βλέπετε, με το εμβόλιο και την ανάκαμψη να πλησιάζουν;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News