Τα πρώτα του λόγια μέσα από το μονοθέσιο της Mercedes (από την ενδοεπικοινωνία του team radio) πνίγηκαν στους λυγμούς του: «Προς όλα τα παιδιά του Κόσμου, που ονειρεύονται το ακατόρθωτο: μπορείτε κι εσείς να τα καταφέρετε». Πήδησε έξω από το όχημά του, σκούπισε τα δάκρυά του και, μόλις ξαναβρήκε τη φωνή του, ολοκλήρωσε το μήνυμά του: «Το ονειρευόμουν από μικρός, όταν παρακολουθούσα τα γκραν-πρι. Αυτό που κατάφερα, ξεπερνά ακόμη και τα όνειρά μου. Να ονειρεύεστε. Αλλά να δουλεύετε σκληρά, να κυνηγάτε το όνειρό σας, να μην τα παρατάτε, ποτέ, και να μην αμφιβάλλετε για τους εαυτούς σας».

Στην πίστα της Κωνσταντινούπολης ο Λιούις Χάμιλτον έγραψε ιστορία. Με τρεις αγώνες να απομένουν στο καλεντάρι της χρονιάς, ξέφυγε από τους διώκτες του (τον Μπότας και τον Φερστάπεν) με βαθμολογική διαφορά που του εξασφάλισε τον έβδομο παγκόσμιο τίτλο του στη Φόρμουλα-1. Ισοφάρισε, έτσι, την επίδοση – ρεκόρ του Μίχαελ Σουμάχερ! Πλέον, όλοι βλέπουν στο πρόσωπό του ένα «αντίγραφο» του πιο επιτυχημένου πιλότου όλων των εποχών. Μοιάζει, άλλωστε, με τον θρυλικό «Σούμι» τόσο πολύ… Ακόμη και στον τρόπο οδήγησης, ή στις δηλώσεις του μετά τους θριάμβους του. Φάνηκε και στο βίντεο που είχε ετοιμαστεί από καιρό γι’ αυτή τη στιγμή.

Eπτά παγκόσμια πρωταθλήματα, 94 νίκες σε σύνολο 264 αγώνων, 97 pole positions… Ας μην κουράζουμε με αριθμούς. Ο Χάμιλτον έχει καταρρίψει (σχεδόν) όλα τα ρεκόρ του γερμανού υπερπρωταθλητή. Η στατιστική του δίνει κάθε δικαίωμα να συγκρίνεται μαζί του και να διεκδικεί τον τίτλο του GOAT (Greatest Of All Time). Επιπλέον, παρά τα χρονάκια του (στις 7 Ιανουαρίου θα κλείσει τα 36), για τον Βρετανό υπάρχει κι άλλη «σαμπάνια των Θεών» στο μπουκάλι. Κανείς από τους ανταγωνιστές του δεν δείχνει ικανός να του στερήσει, του χρόνου, τον όγδοο άθλο του. Αλλά, αυτό που τον έκανε να δακρύσει, δεν ήταν ο θριαμβευτικός τερματισμός της καριέρας του, που τον περιμένει. Ηταν η ανάμνηση της αφετηρίας της. Η περήφανη διαδρομή του.

Ενας σκουρόχρωμος που καταξιώθηκε στον κόσμο των λευκών. Ενα φτωχόπαιδο που έγινε θρύλος στο σπορ των γόνων πλουσίων οικογενειών. Αυτό είναι, πάνω απ’ όλα, ο Χάμιλτον. Τη δική του ιστορία διηγήθηκε «σε όλα τα παιδιά του Κόσμου, που ονειρεύονται το ακατόρθωτο». Το ράλι του με το ξεχαρβαλωμένο καρτ (που ο μεροκαματιάρης πατέρας του έκανε τρεις δουλειές για να του αγοράσει) από το χωριό του στο Στίβενεϊτζ μέχρι την πρώτη αναγνώριση του ταλέντου του: από τη ΜακΛάρεν, η οποία του πρόσφερε συμβόλαιο στα 13 του χρόνια, στο πλαίσιο ενός προγράμματος για νεαρούς οδηγούς. Οι νίκες του στα παιδικά βρετανικά πρωταθλήματα ταχύτητας είχαν εντυπωσιάσει τους πάντες.

Εννέα χρόνια αργότερα, στην πρώτη του χρονιά στη Φόρμουλα-1, έκανε το μεγάλο άλμα. Ηταν η σεζόν που ο Μίχαελ Σουμάχερ ανακοίνωνε την (πρώτη) αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Ο -πιτσιρικάς, τότε- Χάμιλτον, team mate του σπουδαίου Φερνάντο Αλόνσο, έχασε τον παγκόσμιο τίτλο του 2007 (από τον Κίμι Ράικονεν) για μόλις έναν βαθμό. Αλλά το 2008, στα 23 του, άνοιξε τη σαμπάνια του νικητή. Και, μάλιστα, στη Βραζιλία, την πατρίδα του πιλότου που θαύμαζε περισσότερο από κάθε άλλον (Αϊρτον Σένα), στο τελευταίο γκραν-πρι της σεζόν.

Την επόμενη πενταετία βρέθηκε να παλεύει με τα μηχανικά προβλήματα της ΜακΛάρεν, αλλά και με τον αντιδραστικό του χαρακτήρα, που ήθελε να τα κάνει όλα με τον δικό του τρόπο. Ακόμη κι έτσι, τερμάτιζε στο Top-5 κάθε σεζόν. Ωσπου, η επιστροφή του Σουμάχερ στα σιρκουΐ (το 2010)… άναψε τις τουρμπίνες της καριέρας του. Στα 41 του, πια, ο Γερμανός δεν κατάφερε να επαναλάβει τους άθλους του, όμως η συμβολή του στην εξέλιξη του μονοθέσιου της Mercedes ήταν τεράστια. Οταν ο Χάμιλτον κάθισε μπροστά στο ίδιο τιμόνι που καθόταν ο «Σούμι», πάτησε γκάζι και… εξαφανίστηκε. Από το 2014 μέχρι σήμερα, σάρωσε όλους τους τίτλους εκτός από εκείνον του 2016. Οπως, ακριβώς, είχε κυριαρχήσει ο Γερμανός την περίοδο 2000-2004 με πέντε διαδοχικά τρόπαια.

Mercedes και Χάμιλτον συνέθεσαν ένα ακατανίκητο «δίδυμο». Είναι μαζί από το 2013, με τον βρετανό πιλότο να εισπράττει κάθε χρόνο 60,5 εκατ. ευρώ και να είναι -σύμφωνα με το Forbes- ο 13ος πιο ακριβοπληρωμένος αθλητής (σε όλα τα σπορ) για το 2019. Η συνεργασία τους επέκτάθηκε, εφέτος, με ένα νέο συμβόλαιο, αξίας 275 εκατ. ευρώ, που τον ανεβάζει στο Top-10 της λίστας. Η περιουσία του εκτιμάται, σήμερα, στα 300 εκατομμύρια ευρώ, ζει βασιλικά (στην Ελβετία), οι άντρες τον ζηλεύουν για τις κατακτήσεις του στις γυναίκες (Νικόλ Σέρζινγκερ, Ριάνα, Ρίτα Ορα, Γουίνι Χάρλοου και Τσεμρέ Μιρέλ – το τοπ μόντελ από την Τουρκία που τον είχε βαθμολογήσει στο σεξ με… 11 στα 10), όμως στις αντιλήψεις παραμένει ο γιος του μετανάστη σιδηροδρομικού από την Γρενάδα, που παλεύει για τα κοινωνικά δικαιώματα των μαύρων και όλων των αδυνάτων, φιλοδοξώντας να αλλάξει (τουλάχιστον) τον κόσμο της Φόρμουλα-1.

Πρώτος έσπευσε να τον συγχαρεί ο μεγάλος του αντίπαλος στις πίστες και τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής της F1, Σεμπάστιαν Φέτελ, προτού, καν, ο Χάμιλτον βγει από το μονοθέσιό του. «Είναι ο καλύτερος όλων των εποχών;», τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι. Και ο οδηγός της Φεράρι απάντησε: «Ο Λιούις είναι ο κορυφαίος πιλότος της εποχής μας. Πώς να συγκρίνεις τον Φάντζιο και τον Μος με εμάς; Καθόλου. Πιθανόν εμείς στην εποχή τους να… τα κάναμε πάνω μας μέσα στα αυτοκίνητά τους. Ισως κι εκείνοι να μην μπορούσαν να χειριστούν τα δικά μας αυτοκίνητα, που είναι πολύ γρήγορα. Κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες, και ο Λιούις είναι ο καλύτερος της δικής μας εποχής».

Δίκιο έχει. Αλλοι καιροί, άλλη τεχνολογία, άλλες πίστες, άλλος ανταγωνισμός. Το μόνο σίγουρο είναι οτι οι σπουδαίοι αθλητές, αυτοί που γράφουν ιστορία, δεν είναι μόνον εκείνοι που καταρρίπτουν τα ρεκόρ των προηγούμενων, όπως ο Σουμάχερ του Φάντζιο, και ο Χάμιλτον του Σουμάχερ. Είναι ξεχωριστοί και ως προσωπικότητες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News