Καθώς πλησιάζουμε στην ημερομηνία της 3ης Νοεμβρίου, ολοένα και σφίγγει ο κλοιός γύρω από τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος βλέπει τον εαυτό του να υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις έναντι του Τζο Μπάιντεν.

Αυτό οφείλεται, έστω εν μέρει, στο γεγονός ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν έχει καταφέρει να πάρει με το μέρος του μια συγκεκριμένη κατηγορία ψηφοφόρων: τις λευκές γυναίκες, που στις εκλογές του 2016 αποτέλεσαν τη θεμελιώδη δεξαμενή των ψηφοφόρων του.

Τέσσερα χρόνια πριν, το 44% των λευκών γυναικών τον ψήφισε σε εθνικό επίπεδο, ενώ τώρα μόνο το 30% δηλώνει πιστό σε αυτόν σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Είναι σαφές ότι αυτές οι 14 μονάδες αποτελούν «χρυσάφι» για τον Τραμπ, ο οποίος σε μια απέλπιδα προσπάθεια να επανακάμψει στη συγκεκριμένη κατηγορία ψηφοφόρων (τις προάλλες σε προεκλογική του συγκέντρωση είχε αναρωτηθεί ενώπιον του γυναικείου κοινού του «μα γιατί δεν σας αρέσω;») επιστράτευσε τον τελευταίο άσο στο μανίκι του: την κόρη του.

Η Ιβάνκα έχει μεγάλο «γκελ» στις λευκές γυναίκες, ειδικά δε σε αυτές της swing state της Πενσιλβάνια, την ψήφο των οποίων διεκδικεί ο Τραμπ, ευρισκόμενος, στην κατηγορία αυτή, 23 μονάδες πίσω από τον Μπάιντεν.

Οι γυναίκες αυτές, που δήλωσαν ότι δεν εμπιστεύονται τον Τραμπ στη διαχείριση της πανδημίας, αποτελούν τον στόχο της Ιβάνκα, σε μια σειρά από ομιλίες που πραγματοποίησε στην πολιτεία αυτή, αλλά και στη Φλόριντα, προς άγραν της θηλυκής ψήφου.

«Η τελευταία προσπάθεια της εκστρατείας του Τραμπ για να κερδίσει πίσω τις γυναίκες των εύπορων προαστίων έγκειται σε ένα και μόνο άτομο: την Iβάνκα», γράφει η Ανίτα Κουμάρ στο Politico.

Γιά του λόγου το αληθές, η Πρώτη Θυγατέρα πέρασε τις τελευταίες εβδομάδες ποζάροντας με παιδιά, κάνοντας εθιμοτυπικές επισκέψεις σε τοπικές επιχειρήσεις της Πενσιλβάνια και της Φλόριντα και πίνοντας… λίτρα μηλίτη.

«Η πραγματικότητα είναι ότι οι γυναίκες ψηφοφόροι εξετάζουν την ουσία τού τι συνέβη (με την πανδημία)», δήλωσε η Ντέμπι Γουόλς, διευθύντρια του Κέντρου Γυναικών και Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers της Νέας Υόρκης.

«Η έλευσή της στην εκστρατεία του πατέρα της ωστόσο ήρθε καθυστερημένα, πριν από μόλις τρεις εβδομάδες, και δεν γίνεται ξαφνικά μια ολόκληρη προεκλογική καμπάνια να αποκτήσει διαφορετικό τόνο και χροιά (από αυτόν του Τραμπ). Δεν νομίζω ότι από μόνη της η Ιβάνκα μπορεί να αντισταθμίσει θετικά αυτό που βλέπουν οι γυναίκες τα τελευταία τέσσερα χρόνια από τον Τραμπ», προσθέτει η Γουόλς.

Είναι λοιπόν… μια mission impossible η επιχείρηση «ρίξτε την Ιβάνκα στο ρινγκ» εκ μέρους του προέδρου;

Με την Ιβάνκα να έχει δώσει περί τις 20 ομιλίες μέσα σε 25 ημέρες, η κατάσταση φαίνεται βελτιωμένη για τον πρόεδρο, καθώς η θυγατέρα «μιλάει» στις καρδιές των εύπορων γυναικών των προαστίων.

Είναι προσεκτική στις ομιλίες της και ο τόνος της είναι πιο συγκαταβατικός και λιγότερο ακραίος από εκείνον τον πατέρα της.

Δεν αποκαλεί τους επιστήμονες «ηλίθιους» και την επιστολική ψηφοφορία «απάτη».

Ποζάρει με παιδιά ντυμένα για το Χάλογουιν, με μαμάδες και λίγους πατεράδες, προσπαθώντας να κινητοποιήσει τις λεγόμενες «Ivanka Voters», δηλαδή τις ψηφοφόρους που ταυτίζονται μαζί της περισσότερο από ό,τι με τον Τραμπ.

«Είμαι μια λευκή γυναίκα με πτυχίο και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο πρόεδρος δεν έχει χάσει την ψήφο μου», λέει στην απεσταλμένη της Repubblica η 51χρονη Πατρίσια Φρίμαν, μια οδοντίατρος από το Μαϊάμι.

«Η Ιβάνκα είναι χαριτωμένη, κομψή, εύγλωττη, είναι και καλή επιχειρηματίας: είναι αυτό που πρέπει να είναι κάθε γυναίκα σήμερα», επισημαίνει η Φρίμαν.

Μήπως λοιπόν και ο Τραμπ, με τον τρόπο του, προλειαίνει το έδαφος για να παραδώσει τα σκήπτρα στην Ιβάνκα;

Αλλωστε, είναι η πιο συμπαθής από όλους μέσα στην αχώνευτη οικογένεια Τραμπ.

Στο Μίσιγκαν, τις προάλλες, όταν ο Τραμπ είπε ότι η Κάμαλα Χάρις δεν πρέπει να γίνει πρόεδρος, το πλήθος φώναξε: «Η Ιβάνκα (να γίνει)!», σαν να την προετοιμάζει για τις προεδρικές εκλογές του 2024.

Και εκείνη φροντίζει, έστω για λίγο, να αποκτήσει ξανά τον αυστηρό και ακραίο τόνο της ρητορικής του πατέρα της, ώστε κανείς να μην αμφιβάλλει ως προς το ότι… το μήλο όντως έπεσε κάτω από τη μηλιά:

«Σας έχω ένα μήνυμα από τον πατέρα μου: η Αμερική δεν θα γίνει ποτέ μια σοσιαλιστική χώρα», λέει και αποχωρεί από τη σκηνή καταχειροκροτούμενη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News