Επέστρεψε ο Μπρους Σπρίνγκστιν για να μας μιλήσει ή, μάλλον, για να μας τραγουδήσει για τους «ανήσυχους καιρούς» που περνάει η Αμερική. Επέστρεψε κρατώντας στα χέρια του έναν νέο δίσκο  –«Letter to you»– που θα κυκλοφορήσει την 23η Οκτωβρίου, μαζί με μια ταινία μικρού μήκους του Τομ Ζίμνι. Πρόκειται για μια συλλογή από αναμνήσεις και ελπίδες, τις οποίες το μεγάλο «Αφεντικό» της αμερικανικής ροκ μουσικής θέλησε να εκφράσει μέσω τραγουδιών καινούργιων, αλλά και παλιών, τα οποία, ωστόσο, δεν είχε ποτέ ξανά ηχογραφήσει.

Στην πραγματικότητα, ο κορυφαίος αμερικανός τροβαδούρος δεν έφυγε ποτέ, δεν σταμάτησε ούτε να συνθέτει ούτε να τραγουδά ζωντανά, ξεσηκώνοντας τα πλήθη. Αλλά είχε από το 2014 να ηχογραφήσει έναν καινούργιο δίσκο με την E Street Band, την κύρια μπάντα του από το μακρινό 1972 έως και σήμερα.

Κατά τη διάρκεια αυτών των έντεκα χρόνων άλλαξαν πολλά, ο ίδιος ο Σπρίνγκστιν κατ’ αρχάς, αλλά κυρίως ο κόσμος γύρω του και ειδικά η πατρίδα του, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. «Η χώρα ως λαμπρό φως της δημοκρατίας ρημάχτηκε από αυτήν την κυβέρνηση, εγκαταλείψαμε τους φίλους μας, γίναμε φίλοι με τους δικτάτορες και αρνηθήκαμε την επιστήμη όσον αφορά την κλιματική αλλαγή», εξήγησε ο ίδιος, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε διαδικτυακά, στον Ερνέστο Ασάντε της La Repubblica.

Ο νέος δίσκος του δεν είναι ούτε πολιτικός ούτε οργισμένος, αλλά δεν θα μπορούσε η πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια να άφηνε αδιάφορο τον γνωστό για τις κοινωνικές ευαισθησίες του δημιουργό. Και πράγματι, στον δίσκο εμπεριέχεται ένα κομμάτι ονόματι «Rainmaker» που αναφέρεται στους «ανήσυχους καιρούς» –όπως τους ορίζει ο Σπρίνγκστιν– που ζει η Αμερική.

«Νομίζω ότι το έγραψα όταν πρόεδρος ήταν ο Μπους. Ξεκίνησα να το γράφω εκείνη την περίοδο, αλλά ταιριάζει πολύ περισσότερο στον Τραμπ. Το πιστεύω αυτό γιατί μιλάει για έναν δημαγωγό, είναι ένα τραγούδι στο οποίο προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει, ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον δημαγωγό και τους οπαδούς του, ποια είναι η δυναμική της ισχύος μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα και ένα πολύ ωραίο ροκ τραγούδι κι έτσι αποφάσισα να το συμπεριλάβω στον δίσκο. Το είχα στο συρτάρι για καιρό, το χρησιμοποίησα γιατί πιστεύω ότι σχετίζεται άμεσα με την παρούσα κατάσταση», σημείωσε ο Σπρίνγκστιν και αναπόφευκτα ο ιταλός δημοσιογράφος έστρεψε την κουβέντα στην εξαιρετικά κρίσιμη –ίσως την κρισιμότερη στην ιστορία της Αμερικής– εκλογική αναμέτρηση της 3ης Νοεμβρίου.

«Εντάξει, ας μιλήσουμε για τον Ντόναλντ Τραμπ», συναίνεσε εκείνος για να υποστηρίξει κατ’ αρχάς ότι «ο Ντόναλντ Τραμπ θα χάσει, το δηλώνω πρώτα σε εσάς εδώ. Ο Τζο Μπάιντεν θα επικρατήσει και ο μακροχρόνιος εθνικός εφιάλτης θα… δεν ξέρω εάν θα τελειώσει, αλλά εκείνος θα έχει φύγει».

O 71χρονος μουσουργός εμφανίζεται σίγουρος ότι ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα επανεκλεγεί. Ανησυχεί για το ενδεχόμενο να επικρατήσει μια κάποια σύγχυση έως ότου να ανακοινωθεί επισήμως ο νικητής της εκλογικής αναμέτρησης –«ο Τζο Μπάιντεν προφανώς»– αλλά συγχρόνως ευελπιστεί ότι «μια χιονοστιβάδα» θα σαρώσει τον Ντόναλντ Τραμπ, ούτως ώστε να μη χρειαστεί να περιμένουν οι Αμερικανοί και ολόκληρος ο κόσμος έναν ή δύο μήνες για να μάθουν ποιος θα κρατάει τα ηνία των ΗΠΑ κατά την επόμενη τετραετία.

Ο Σπρίνγκστιν πιστεύει επίσης ότι την επομένη των εκλογών οι ΗΠΑ δεν θα είναι διχασμένες, ότι το έθνος των Αμερικανών θα είναι ενωμένο, «ανεξάρτητα από τις εντάσεις και τις αποκλίσεις που παρατηρούνται σήμερα σε ένα κομμάτι του πληθυσμού. Πιστεύω ότι πολλά από αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση οφείλονται σε μια μειοψηφία που επιδιώκει να αυξήσει την υστερία. Αντιθέτως, εγώ πιστεύω ότι υπάρχει πάρα πολλή θετικότητα ολόγυρα».

Αισιοδοξεί, οπότε, για το μέλλον της Αμερικής ο Σπρίνγκστιν, γιατί πέρα από τους οπαδούς του Ντόναλντ Τραμπ, υπάρχουν και οι Αμερικανοί που αντιμάχονται με όλες τις δυνάμεις τους τον συστημικό ρατσισμό και τη ρητορική του μίσους.

«Νομίζω ότι το κίνημα Black Lives Matter είναι ένα κίνημα πολύ θετικό, ειρηνικό κατά κύριο λόγο, ενώ όποτε τείνει προς τη βία, δεν ωφελείται κανένας. Ηταν υγιές που εμφανίστηκε τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, γιατί αναζωπύρωσε τη μάχη για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ και την έστρεψε προς μια πιο ανθρώπινη κατεύθυνση, προς μια κατεύθυνση που απαιτεί η Ιστορία. Δεν γίνεται να ζούμε σε μια κοινωνία εντός της οποίας εάν είσαι έγχρωμος διατρέχεις τον κίνδυνο να σε πυροβολήσει κάποιος, οποτεδήποτε, για μια μικρή παράβαση ή επειδή βρίσκεσαι στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Ηρθε η ώρα να σταματήσει να συμβαίνει αυτό στην Αμερική. Για αυτόν τον λόγο είναι πολύ σημαντικό το κίνημα Black Lives Matter. Τα κινήματα της Δεξιάς αναδείχτηκαν επειδή ο Τραμπ δημιούργησε ένα κλίμα το οποίο τα ενθάρρυνε, αλλά θα επιστρέψουν κάτω από τον βράχο από τον οποίο σύρθηκαν έξω όταν εκείνος φύγει. Εμπιστεύομαι ακόμα τον αμερικανικό λαό, την αμερικανική ιδέα. Συνταραχτήκαμε και αυτό ήταν οδυνηρό, αλλά απέχουμε ακόμα από το να ηττηθούμε. Οπότε, να έχετε πίστη αδελφοί και αδελφές μου που με ακούτε, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα», επισήμανε με λόγο χειμαρρώδη.

Και αποκάλυψε ότι στον νέο δίσκο του εμπεριέχεται ένα τραγούδι που εκφράζει όλες αυτές τις ελπίδες. Πρόκειται για το «House of a Thousand Guitars», το αγαπημένο τραγούδι του Σπρίνγκστιν από τη νέα δουλειά του, το οποίο αποτελεί σύμφωνα με τον ίδιο «μια απόπειρα να εξηγήσω τον κόσμο που προσπάθησα να δημιουργήσω με το κοινό μου, με όποιον με ακούει, από την αρχή. Είναι ένας κόσμος κοινών αξιών, με έναν κώδικα τιμής, ψυχαγωγίας, χαράς, ο οποίος έχει επίσης –δεν ξέρω εάν είναι σωστή η λέξη– μια ηθικότητα. Εχει αξίες και ιδανικά. Είναι ένας κόσμος που δημιουργείται όταν ανεβαίνω στη σκηνή και το κοινό εισέρχεται για τη συναυλία: ζούμε σε εκείνον τον κόσμο για δύο ή τρεις ώρες και όταν τελειώνει η συναυλία, παίρνουμε αυτόν τον κόσμο μαζί μας, ευελπιστώντας να μας στηρίξει όσο περισσότερο γίνεται στον πραγματικό κόσμο. Το “Σπίτι με τις χίλιες κιθάρες” είναι το σπίτι που χτίσαμε και στο οποίο αυτά τα πράγματα μετράνε πραγματικά. Και η κύρια ευθύνη μας είναι να δίνουμε ζωή και φως σε αυτό το σπίτι», εξήγησε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News