Η Ζενίτ δεν βρήκε οκτώ υγιείς παίκτες να ταξιδέψουν στην Ισπανία, και έχασε, ήδη, δυο ματς (με την Μπασκόνια και τη Βαλένθια) «στα χαρτιά».

Η Βιλερμπάν αποδεκατίστηκε κι αυτή από τον κορονοϊό, με δέκα κρούσματα, και χθες (Τρίτη) δεν ήταν σε θέση να υποδεχθεί τον Παναθηναϊκό. Το παιχνίδι θα κατακυρωθεί υπέρ του «Εξάστερου» με 20-0.

Για να μην πάθει τα ίδια, η Χίμκι δήλωσε ως όγδοο παίκτη της έναν τραυματία.

Η Μπαρτσελόνα πορεύεται χωρίς τον προπονητή (Σαρούνας Γιασικεβίτσιους) και έναν από τους καλύτερους αθλητές της (Νίκολα Μίροτιτς), που μπήκαν σε καραντίνα.

Ο Παναθηναϊκός έμαθε ότι δεν θα παίξει με τη Βιλερμπάν, ενώ είχε, ήδη, ταλαιπωρηθεί να φτάσει στη Γαλλία, μέσω Ολλανδίας. Εχοντας πληρώσει και τα σχετικά έξοδα, βεβαίως. Λίγο πριν αναχωρήσει από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» (τη Δευτέρα στις 17:20) αξιωματούχος της Euroleague είχε διαβεβαιώσει την ελληνική ομάδα πως το ματς θα διεξαγόταν κανονικά…

Είδαμε και αναμέτρηση με δυο διαιτητές, αντί για τρεις. Ο ένας ήταν από τη χώρα των γηπεδούχων.

Τα περιμέναμε όλα αυτά. Ισως, όχι τόσο νωρίς – προτού, καν, συμπληρωθεί η τρίτη αγωνιστική της διοργάνωσης. Αλλά ήταν ζήτημα χρόνου να συμβούν, με αυτό το «και ο Θεός, βοηθός» πρωτόκολλο που τα «μεγάλα κεφάλια» της Ευρωλίγκας πίστευαν οτι αρκούσε για να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή της.

Από τις 11 Μαρτίου, που η πανδημία διέκοψε βιαίως την αγωνιστική δράση της προηγούμενης σεζόν, ο Τζόρντι Μπερτομέου και οι συνεργάτες του είχαν μπροστά τους ένα ολόκληρο εξάμηνο για να σκεφτούν κάτι πιο έξυπνο, από το να τιμωρούν τις ομάδες που η Covid-19 χτυπά, ή έχουν τις έδρες τους σε χώρες που λαμβάνουν πιο αυστηρά μέτρα από τις άλλες. Δεν ήταν εύκολο. Μιλάμε για μια διεθνή λίγκα, με τη συμμετοχή ομάδων από δέκα διαφορετικές χώρες, με ατελείωτα ταξίδια, με αλλεπάλληλους αγώνες που δεν απέχουν πολύ, ο ένας από τον άλλον, και με παιχνίδια των εθνικών πρωταθλημάτων να παρεμβάλλονται. Θα μπορούσαν, όμως, να αλλάξουν, κάπως, το φορμάτ της διοργάνωσης. Να ελαφρύνουν το καλεντάρι. Να περιορίσουν τις μετακινήσεις. Να παραδειγματιστούν από την προσαρμοστικότητα του ΝΒΑ, του Basketball Champions League, της ACB, της γερμανικής και της ισραηλινής λίγκας, ή της UEFA στο ποδόσφαιρο. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έκαναν.

Χωρίς ένα ευέλικτο σχέδιο με εναλλακτικές λύσεις, η Ευρωλίγκα βγήκε στ’ ανοιχτά με βάρκα την ελπίδα. Και τώρα ο επικεφαλής της, κλεισμένος στο γραφείο του στη Βαρκελώνη, παρακολουθεί σιωπηλός (αν και λαλίστατος, συνήθως) το δημιούργημά του: ένα πρωτάθλημα που, εκτός από κυνικά αδιάφορο για την υγεία όσων εμπλέκονται σε αυτό, είναι και εντελώς αναξιόπιστο. Κάποιες ομάδες αγωνίζονται πλήρεις, κι άλλες με σύνθεση ανάγκης. Κάποιες χάνουν τα ματς χωρίς, καν, να παίξουν. Κάποιες κερδίζουν «στα χαρτιά» παιχνίδια στα οποία άλλες θα «φτύσουν αίμα». Κάποιες μάχονται στη σιωπή, κεκλεισμένων των θυρών, κι άλλες με τη συμπαράσταση του κοινού τους (π.χ. στη Ρωσία, ή τη Λιθουανία).

Κι όλες μαζί, υπό τον φόβο του κορονοϊού. «Πώς να κάνεις την ομάδα σου να σκεφτεί το μπάσκετ, όταν οι αντίπαλοι έχουν πέντε κρούσματα και οι παίκτες σου, πολύ λογικά, φοβούνται για τις οικογένειές τους και τους εαυτούς τους;», αναρωτήθηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στη συνέντευξη Τύπου εν όψει του (αποψινού) αγώνα του Ολυμπιακού με την Αρμάνι Μιλάνο στο άδειο από κόσμο ΣΕΦ. Τονίζοντας πως η αλλοίωση του πρωταθλήματος είναι ξεκάθαρη.

Ε, και; Το μόνο που νοιάζει τον Μπερτομέου είναι να ολοκληρωθεί η διοργάνωση «όπως, όπως», και η Euroleague να εισπράξει τα έσοδα που περιμένει από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τους χορηγούς. Για να επιβιώσει, μαζί με τον ίδιο στην ηγεσία της. Οσο για τους 18 συλλόγους που συμμετέχουν, δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται. Ευθύνονται κι εκείνοι γι’ αυτό το «φιάσκο», αφού προσυπέγραψαν το πρωτόκολλο του 61χρονου καταλανού παράγοντα, έχοντας την ίδια, ακριβώς, αγωνία για τα οικονομικά τους.

Ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, τα κρούσματα στην Ευρώπη αυξάνονται, και το εμβόλιο ή το φάρμακο για την Covid-19 αργούν, η Ευρωλίγκα θα ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί. Ο πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Τάκης Τριαντόπουλος, μιλώντας στην WEB TV του SDNA, εξέφρασε την αγωνία του για το μέλλον της σεζόν: «Αμφιβάλλω αν θα τελειώσει. Δεν νομίζω να βγάλουμε τα Χριστούγεννα, κάποια στιγμή η κατάσταση θα ξεφύγει». Και φώτισε μια άλλη διάσταση του προβλήματος: «Στην Ελλάδα το πρωτόκολλο είναι πιο αυστηρό. Στα τρία κρούσματα μπορεί να μας κλείσουν. Δεν θα μας αφήσουν να παίξουμε, θα τιμωρηθούμε και θα χάσουμε το παιχνίδι». Το έχουν πει στον Μπερτομέου; «Βεβαίως». Και τι τους απάντησε; «Να πιέσουν οι σύλλογοι τις κυβερνήσεις των χωρών τους»!

Οι προπονητές των 18 ομάδων ετοιμάζουν μια συντονισμένη αντίδραση. Αν και, μάλλον, είναι πολύ αργά. Οι λίγκες δεν θα διευκολύνουν οποιαδήποτε λύση θα μπορούσε να υπάρξει. Διότι ο Μπερτομέου έχει… φροντίσει να συγκρουστεί και με την ULEB, την ευρωπαϊκή τους Ενωση. Από το συνδικαλιστικό όργανο των παικτών, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Περίεργο, ε; Αλλά το μεγαλύτερο μυστήριο είναι η στάση των χορηγών. Που προτίμησαν να συνδέσουν τ’ όνομά τους με αγώνες λειψών ομάδων και ματς που κερδίζονται χωρίς να διεξάγονται, παρά να ενθαρρύνουν και να χρηματοδοτήσουν ένα πιο σύντομο, αλλά και πιο σοβαρό, πρωτάθλημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News