Οι Ουόριορς, οι Ράπτορς, οι Χιτ, οι Μάβερικς, οι Μπλέιζερς… Η αναζήτηση του επόμενου σταθμού στην καριέρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν κράτησε πολύ. Ο ίδιος ο σούπερ-σταρ του ΝΒΑ έβαλε τέλος στα σενάρια, αμέσως μετά τον αποκλεισμό των «Ελαφιών» από τους Χιτ, συνομιλώντας με δημοσιογράφους σε session μέσω του Zoom: «Ελπίζω πως θα μάθουμε από τη φετινή σεζόν και θα βελτιωθούμε ως ομάδα, θα γυρίσουμε την επόμενη σεζόν για να χτίσουμε κουλτούρα νικητή στο Μιλγουόκι και θα διεκδικούμε πρωταθλήματα τα επόμενα πολλά χρόνια».

Αργότερα, σε συνέντευξή του στο Yahoo! Sports, απάντησε ακόμη πιο ξεκάθαρα στο ερώτημα αν θα ζητήσει από τους Μπακς ανταλλαγή, ώστε να συνεχίσει σε άλλη ομάδα: «Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Κάποιοι βλέπουν έναν τοίχο και αλλάζουν κατεύθυνση. Εγώ περνάω από μέσα του. Πρέπει, απλώς, να βελτιωθούμε ως ομάδα, αλλά και ατομικά, ώστε να επιστρέψουμε τη νέα σεζόν. Αν ήταν εύκολο να κατακτήσει κάποιος ένα πρωτάθλημα, όλοι θα είχαν από ένα. Χάσαμε. Ολοι είδαν ότι χάσαμε. Είναι απογοητευτικό, αλλά τι να κάνουμε; Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε, έχω εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες μου».

Απέφυγε, όμως, να μιλήσει για τη super max extension, την επέκταση του συμβολαίου του για πέντε χρόνια (με συνολικές αποδοχές άνω των 220 εκατομμυρίων ευρώ), που ετοιμάζεται να του προτείνει η ομάδα του. Μάλλον, όχι τυχαία. Ο Γιάννης (φαίνεται να) λέει στους Μπακς: Σας δίνω άλλη μια ευκαιρία να ενισχύσετε το ρόστερ, έτσι ώστε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί στη διεκδίκηση του τίτλου. Διαφορετικά, εξαντλώ τη χρονική διάρκεια της σύμβασής μας (λήγει το καλοκαίρι του 2021) και πηγαίνω σε μια ομάδα με υψηλές φιλοδοξίες, όπως οι δικές μου.

Επειτα από μισό αιώνα στη μετριότητα και την αφάνεια, το Μιλγουόκι μπορεί να είναι πολύ ικανοποιημένο, που τα δυο τελευταία χρόνια μετράει τις περισσότερες νίκες στη regular season, σε ολόκληρο το ΝΒΑ, και που φτάνει μέχρι τους τελικούς (πέρυσι), ή τους ημιτελικούς (εφέτος) της Ανατολής, απολαμβάνοντας τον σόουμαν Αντετοκούνμπο σε ένα νεότευκτο, υπερσύγχρονο γήπεδο. Για τον «Greek Freak», όμως, τίποτε λιγότερο από το δαχτυλίδι του πρωταθλητή δεν είναι αρκετό. Ακόμη κι αν δεν το κερδίσει ποτέ, θέλει (τουλάχιστον) να αγωνίζεται με την προοπτική ότι μπορεί να τα καταφέρει.

Οπως αποδείχτηκε κι εφέτος, αυτή τη δυναμική -του υποψήφιου πρωταθλητή- οι Μπακς δεν μπορούν να του την προσφέρουν. Οσο καλύτερος κι αν γίνεται ο ίδιος, χρόνο με το χρόνο, όσο κι αν θεραπεύει τις αδυναμίες του, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Το γιατί, το εξηγούν κορυφαίοι αναλυτές του αμερικανικού μπάσκετ: Ακόμη και οι σούπερ-σταρ, οι πιο εκπληκτικοί παίκτες, έχουν κάποιες «κακές βραδιές». Στους 82 αγώνες της κανονικής περιόδου, αυτές δεν έχουν καμία ουσιαστική συνέπεια για μια ομάδα. Διότι μερικές ήττες είναι ανώδυνες. Αλλά στα πλέι-οφ, κάθε ματς, ακόμη και κάθε ημίχρονο, «μετράει». Σε αυτά τα κρίσιμα παιχνίδια, λοιπόν, χρειάζεται να βγει μπροστά κάποιος άλλος για να καλύψει την αδυναμία του ηγέτη. Το κάνει ο Αντονι Ντέιβις για τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο Πολ Τζορτζ για τον Καγουάι Λέοναρντ, κ.λπ. Ο Αντετοκούνμπο, όμως, δεν έχει έναν τέτοιο συμπαραστάτη.

Στην «κακή βραδιά» του Γιάννη εναντίον των Χιτ, ο Μίντλετον και ο Λόπεζ ήταν «άφαντοι» (ενώ οι Χιτ πήραν την πρόκριση στους τελικούς της Ανατολής με έξι παίκτες τους να σκοράρουν διψήφιους αριθμούς πόντων). Το ίδιο συνέβη πέρυσι, στη σειρά με τους Ράπτορς. Οι Μπακς διαθέτουν αρκετούς καλούς παίκτες για δεύτερους ρόλους, όμως κανέναν συμπρωταγωνιστή. Ο κορυφαίος του cast είναι… μοναχικός καβαλάρης. Κι αυτό αποδεικνύεται από μια πολύ απλή παρατήρηση: σχεδόν σε κάθε τους αγώνα, το χειρότερο διάστημα για τον Αντετοκούνμπο είναι το τελευταίο δωδεκάλεπτο, στο οποίο εμφανίζεται κουρασμένος και αγχωμένος. Στα παιχνίδια ρουτίνας, δεν πειράζει. Αλλά τα μεγάλα ματς, αυτά που δίνουν προκρίσεις και τίτλους, κρίνονται, συνήθως, στα τελευταία λεπτά.

Μπορεί αυτό να αλλάξει, και του χρόνου οι Μπακς να μπουν πιο δυναμικά στη μάχη για το πρωτάθλημα; Είναι, μάλλον, απίθανο. Οι λανθασμένες επιλογές του περασμένου καλοκαιριού δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για θεαματικές διορθώσεις στο ρόστερ, εκτός κι αν ο ιδιοκτήτης της ομάδας, Μαρκ Λάσρι, αποφασίσει να προχωρήσει σε μια σημαντική οικονομική υπέρβαση, καταβάλλοντας και τον αντίστοιχο «φόρο πολυτελείας». Αλλιώς, ο Μπλέντσο θα είναι, πάλι, ο Μπλέντσο, και ο Λόπεζ, ο Λόπεζ. Ή, μήπως, ο κόουτς Μπουντενχόλζερ θα ανακαλύψει νέα αγωνιστικά συστήματα; Πρόκειται για έναν εξαιρετικό προπονητή -το μαρτυρά το βιογραφικό του-, όμως τα πλέι-οφ ήταν, ανέκαθεν, το αδύνατο σημείο του, σε όποια ομάδα κι αν εργάστηκε. Διότι δυσκολεύεται να βρει εναλλακτικό σχέδιο, όταν το Plan A «στραβώσει».

Τότε, γιατί ο Γιάννης αποφάσισε να παραμείνει στο Μιλγουόκι; Επειδή είναι αισθηματίας. Δένεται με τους ανθρώπους του και το περιβάλλον του. Προτίμησε να ακούσει την καρδιά, κι όχι τη λογική του. Πριν από 10 χρόνια ο ΛεΜπρόν Τζέιμς είχε κάνει το αντίθετο, όταν βρέθηκε στην ίδια, περίπου, θέση – και δεν του βγήκε σε κακό. Οι ομοιότητες ανάμεσα στις δυο περιπτώσεις είναι εκπληκτικές: Ο ΛεΜπρόν γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1984, ο Αντετοκούνμπο τον Δεκέμβριο του 1994. Ο ΛεΜπρόν επελέγη στο draft τον Ιούνιο του 2003, ο Γιάννης τον Ιούνιο του 2013. Η πρώτη σεζόν του ΛεΜπρόν ως MVP ήταν το 2009 και η ομάδα του είχε το καλύτερο ρεκόρ νικών στη λίγκα. Το ίδιο συνέβη με τον Γιάννη και τους Μπακς το 2019. Ο ΛεΜπρόν αποκλείστηκε στους τελικούς της Περιφέρειας στην πρώτη του χρονιά ως MVP, το 2009. Το ίδιο συνέβη με τον Γιάννη το 2019. Ο ΛεΜπρόν αποκλείστηκε στους ημιτελικούς της Περιφέρειας όταν πήρε το δεύτερο MVP βραβείο του, το 2010. Το ίδιο συνέβη με τον Γιάννη, που αναμένεται να αναδειχθεί σε MVP και το 2020. Απίστευτο;

Η διαφορά είναι ότι ο ΛεΜπρόν στα 26 του, στην ηλικία που βρίσκεται σήμερα ο Γιάννης, εγκατέλειψε το Κλίβελαντ (Καβαλίερς) για το Μαϊάμι (Χιτ), όπου θα είχε περισσότερες πιθανότητες να κατακτήσει τον τίτλο με συμπαίκτες όπως ο Ντουέιν Ουέιντ και ο Κρις Μπος. Και τα κατάφερε δυο χρόνια αργότερα (2012). Ενώ ο Γιάννης, δυσκολεύεται να αποχωριστεί το Μιλγουόκι, στο οποίο έγινε διάσημος και πλούσιος.

Οσοι ασκούν κριτική στον Αντετοκούνμπο, επειδή απέτυχε κι εφέτος να οδηγήσει την ομάδα του στην κατάκτηση του τίτλου, κάνουν ένα σοβαρό -μάλλον ηθελημένο- λάθος: ξεχνούν ποιοί ήταν οι Μπακς προτού τον συναντήσουν. Ο έλληνας «σούπερμαν» ανέβασε στα πλέι-οφ ένα μικρομεσαίο brandname του αμερικανικού μπάσκετ, και αυτό είναι μεγαλύτερος άθλος από το να κέρδιζε το δαχτυλίδι δίπλα σε άλλες «φίρμες» του ΝΒΑ.

Οι Μπακς έχουν μια (τελευταία) ευκαιρία να στηρίξουν το project Αντετοκούνμπο. Αν δεν τα καταφέρουν, κινδυνεύουν να τον χάσουν του χρόνου χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Θα είναι λάθος τους, αν υποτιμήσουν τη φιλοδοξία του και πιστέψουν αυτό που είπε ο ιδιοκτήτης τους: ότι ο Γιάννης δεν θα πάει πουθενά, επειδή στο Μιλγουόκι είναι «βασιλιάς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News