Τι και αν τα χρόνια περνούν;

Τι και αν πλησιάζει στην ένατη δεκαετία της ζωής της;

Η (σε λίγο καιρό και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο) 77χρονη Κατρίν Ντενέβ δεν ρίχνει με τίποτα τους (κινηματογραφικούς) ρυθμούς της, γυρίζοντας εδώ και χρόνια σταθερά 2-3 ταινίες ετησίως.

Δοκιμάζει τα πάντα: δράμα, ταινίες μικρού μήκους, αλλά και κωμωδίες αφού φημίζεται για την «εύκολη», όπως έχει πει και η ίδια, βαρεμάρα της.

Εδώ και λίγες εβδομάδες το ίνδαλμα του γαλλικού κινηματογράφου ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της νέας ταινίας της Εμανουέλ Μπερσό «De son vivant», παίζοντας μαζί με τον Μπενουά Μαζιμέλ και την Σεσίλ ντε Φρανς.

Στην δραματική ταινία, ο Μαζιμέλ υποδύεται έναν άνδρα που πάσχει από καρκίνο και η Ντενέβ υποδύεται τη μητέρα του.

Η τελευταία εμφάνιση της 76χρονης στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία «Αλήθεια», του Χιροκάζου Κόρε-έντα, στην οποία πρωταγωνιστούσε και η Ζιλιέτ Μπινός.

Λίγο μετά, τον Νοέμβριο του 2019, ξεκίνησε τα γυρίσματα του «De son vivant» και εκεί ήταν που την βρήκε το ισχαιμικό επεισόδιο, λίγες ημέρες μετά τα γενέθλιά της.

Για καλή της τύχη, ήταν ήδη σε νοσοκομείο, γυρίζοντας μια σκηνή για την ταινία, όταν αισθάνθηκε αδιαθεσία.

«Ηταν πολύ τυχερή γιατί αντιμετωπίστηκε πολύ γρήγορα, καθώς έκαναν γυρίσματα σε νοσοκομείο», είπε η εκπρόσωπος της ηθοποιού στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Η Ντενέβ «αντέδρασε καλά στη θεραπεία και ξεκουράστηκε πλήρως», τόνισε προ εβδομάδων η εκπρόσωπός της.

«Ευτυχώς η κινητική της λειτουργία δεν επηρεάστηκε καθόλου», επεσήμανε ο θεράπων γιατρός της, προσθέτοντας βέβαια ότι στο εγκεφαλικό επεισόδιο… έβαλε το χεράκι του και ο παράγων κούραση και το φορτωμένο επαγγελματικό πρόγραμμα της Ντενέβ.

Ο γάλλος γενικός ιατρός Φρανσουά Μπομόν, μιλώντας στο γαλλικό κανάλι CNews, εξήγησε πως το εγκεφαλικό επεισόδιο θα μπορούσε κάλλιστα να προκληθεί από την υπερκόπωση και το στρες.

«Το άγχος συμβάλει στη στένωση των αγγείων, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι συνθήκες εμφάνισης θρόμβου» εξήγησε.

Και όντως, το 2019 ήταν «βαρύ» έτος για την ίδια, από άποψη δουλειάς: πριν βρεθεί στο Παρίσι για τα γυρίσματα του «De Son Vivant», η Ντενέβ πραγματοποίησε γυρίσματα στο μικρό νησί της Ρεουνιόν, στον Ινδικό Ωκεανό, για την ταινία «Terrible Jungle».

Ήδη, από τις αρχές του 2019 και μέχρι που έπαθε το ισχαιμικό, κυκλοφόρησαν στους κινηματογράφους τρεις ταινίες της!

«Η μητέρα μου ήταν ένας άνθρωπος που κάπνιζε σαν φουγάρο και κοιμόταν μόλις τρεις ώρες ημερησίως», είπε μιλώντας στο Paris Match η κόρη της, Κιάρα Μαστρογιάνι, «και αυτό δεν ήταν λογικό».

Οπότε η συμβουλή των γιατρών (της) ήταν ξεκάθαρη: πάρε την ζωή σου πιο χαλαρά, γιατί δεν είσαι ούτε 30, ούτε 40 ετών.

Και όντως, η Ντενέβ το έπιασε το… υπονοούμενο: άρχισε να φροντίζει ξανά τον κήπο και το μποστάνι της, ενθυμούμενη το πόσο πολύ της άρεσε η κηπουρική.

Αρχισε να βλέπει ξανά τις κολλητές της φίλες και να κάνουν βόλτες μαζί στο Παρίσι για ψώνια ή για παγωτό.

Επίσης, συχνά πυκνά εθεάθη να τρώει το αγαπημένο της ασιατικό φαγητό σε εστιατόρια της γαλλικής πρωτεύουσας, ενώ πλέον αφιερώνει πολύ περισσότερο χρόνο προκειμένου να διαβάσει ένα βιβλίο ή την εφημερίδα Liberation -άλλο γνωστό της «κόλλημα».

Το σινεμά πάντως παραμένει σινεμά: «χωρίς αυτήν, η ταινία [μου] δεν θα ήταν η ίδια», παραδέχτηκε η Μπερσό.

Η Ντενέβ – πραγματικό όνομα Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ – γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1943, είναι από οικογένεια ηθοποιών και είναι η νεότερη αδελφή της ηθοποιού Φρανσουάζ Ντορλεάκ που βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο το 1967.

«Η κόρη του πάγου», όπως είναι το προσωνύμιο που της αποδόθηκε λόγω της υπέροχης, ευαίσθητης ομορφιάς και του αποστασιοποιημένου τρόπου παιξίματός της, έγινε η εξέχουσα ηθοποιός της γαλλικής μεγάλης οθόνης και μια από τις κορυφαίες διεθνείς σταρ στη δεκαετία του 1960.

Έπαιξε με τους γνωστότερους σκηνοθέτες, από τον Ρομάν Πολάνσκι και τον Λουίς Μπουνιουέλ έως τον Αντρέ Τεσινέ και τον Λαρς φον Τρίερ.

Η Ντενέβ ήρθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο το 1964 με την ταινία του Ζακ Ντεμί «Οι Ομπρέλες του Χερβούργου» (Les Parapluies de Cherbourg), πριν γίνει σταρ του Πολάνσκι στην ταινία «Αποστροφή» (Repulsion) (1965) και του Μπουνιουέλ στις ταινίες «Η Ωραία της Ημέρας» (Belle de Jour) (1967) και «Τριστάνα» (Tristana) (1970).

Ήταν δεκατέσσερις φορές υποψήφια για τα γαλλικά Οσκαρ, τα γνωστά Βραβεία Σεζάρ, κερδίζοντας τα δύο.

Ήταν, επίσης, υποψήφια για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία «Ινδοκίνα» και για το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την ταινία «Belle de Jour».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News