Με έναν τρόπο υπήρξε το πρόσωπο της εβδομάδας, όχι απαραίτητα για καλό λόγο. Ο Γκίκας Μαγιορκίνης, επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Σωτήρη Τσιόδρα στις ενημερώσεις, αλλά οι θέσεις του, ιδίως για το πλήθος των μαθητών στα σχολεία (εδώ), έγιναν αντικείμενο κριτικής —την Παρασκευή τη θέση του στις ενημερώσεις πήρε ο καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Χαράλαμπος Γώγος (εδώ).

Μία μέρα μετά, ο κ. Μαγιορκίνης παραχώρησε συνέντευξη στα «Νέα Σαββατοκύριακο» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στο θέμα των μαθητών στα σχολεία.

Η ερώτηση της δημοσιογράφου Μάρθας Καϊτανίδη χαρακτηριστική: Η άποψή σας ότι οι τάξεις λειτουργούν ως «φούσκες», με αποτέλεσμα η αριθμητική τους σύνθεση να μην αποτελεί σημαντική παράμετρο ακόμη κι αν δεν τηρούνται οι φυσικές αποστάσεις, προκάλεσε αντιδράσεις. Ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι… στρογγυλεύετε τις γωνίες.

Η απάντηση του κ. Μαγιορκίνη ήταν η ακόλουθη:

«Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν υποστήριξα ότι η μείωση του αριθμού των μαθητών στις αίθουσες θα οδηγήσει σε αύξηση της μετάδοσης εντός των σχολικών αιθουσών ή ότι όσο περισσότεροι μαθητές στις τάξεις τόσο το καλύτερο. Στην ανάλυσή μου, εξάλλου, είπα ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να προσπαθούμε να κρατάμε τις αποστάσεις στο όριο του εφικτού και λειτουργικού.

» Από την άλλη, οφείλω να τονίσω ότι δεν εξέφρασα μια δική μου ριζοσπαστική θεωρία. Οπως προκύπτει από τη διεθνή βιβλιογραφία η δυναμική της μετάδοσης του κορονοϊού στα σχολεία και ο ρόλος των σχολείων στην επιδημία έχει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που γνωρίζαμε για τη γρίπη. Ισως, η πιο αξιόλογη μελέτη που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι αυτή του Imperial στο Nature από την ομάδα του Samir Bhat όπου ποσοτικοποίησε την επίδραση του πλήρους κλεισίματος των σχολείων σε 11 ευρωπαϊκές χώρες στο πρώτο κύμα και βρίσκει μόλις 5%-10% μείωση του δείκτη μετάδοσης αποκλειστικά και μόνο από τα σχολεία κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος. Μια μετα-ανάλυση στο Lancet Child and Adolescent Health ανέλυσε 16 σχετικές μελέτες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στη γρίπη το πλήρες κλείσιμο των σχολείων έχει μεγάλη σημασία, σε σχετική αντίθεση με τους κορωνοϊούς. Η ίδια μετα-ανάλυση καταλήγει ότι το πλήρες κλείσιμο των σχολείων περιορίζει μόλις το 2%-4% των θανάτων από COVID-19. Στην Ιαπωνία ανεξάρτητη μελέτη έδειξε ότι το κλείσιμο των σχολείων δεν οδήγησε σε μείωση της επιδημίας. Ο καθηγητής Neil Ferguson του Imperial ερμηνεύοντας τα ευρήματα αυτών των μελετών εξηγεί στο BBC ότι οι εντός των σχολείων παρεμβάσεις μάλλον έχουν νόημα όταν συνδέονται με παρεμβάσεις στην ευρύτερη κοινότητα διότι είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

» Από αυτά τα δεδομένα φαίνεται ότι η μετάδοση εντός των σχολείων από μόνη της πιθανόν να μη συνεισφέρει σημαντικά κυρίως διότι τα παιδιά εμπλέκονται σε άλλες δραστηριότητες επίσης υψηλού κινδύνου. Συνεπώς αναδεικνύεται ότι η σημαντικότερη παράμετρος όσον αφορά το σχολείο θα είναι να προσφέρει την υγειονομική παιδεία ώστε τα παιδιά να κρατούν τις κοινωνικές αποστάσεις και την υγιεινή όχι μόνο μέσα στο σχολείο αλλά και σε όλες τις δραστηριότητές τους, να δημιουργήσουν φούσκες εντός και εκτός του σχολείου. Τα δεδομένα από το πρώτο κύμα συγκλίνουν ότι λογικά με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News