Τρεις μέρες μετά την -από κάθε άποψη- ιστορική συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου για την οριοθέτηση ΑΟΖ, το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων φωτίζεται και οι τεχνικές λεπτομέρειες των όσων περιγράφουν οι χάρτες αποκαλύπτονται.

Ένα ερώτημα είναι γιατί η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να «τρέξει» τόσο γρήγορα τις διαδικασίες και να υπάρξει τόσο σύντομα μια συμφωνία, με συνέπεια μεταξύ άλλων να δέχεται τις επικρίσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «άρον-άρον» συμφωνία και τα σχετικά (εδώ).

Την απάντηση δίνει το ρεπορτάζ του Αγγελου Αθανασόπουλου στο «Βήμα της Κυριακής» όπου περιγράφεται η ανάγκη της Ελλάδας να προλάβει τις νέες κινήσεις της Άγκυρας ως προς το παράνομο πλην όμως υπαρκτό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ολα επιταχύνθηκαν από το ταξίδι του Νίκου Δένδια στην Αίγυπτο τον περασμένο Ιούνιο, όταν και συνάντησε όχι μόνο τον αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι, αλλά και τον πρόεδρο της χώρας Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι (εδώ). Στην αντίληψη της ελληνικής πλευράς ήταν ότι από τον Σεπτέμβριο η Τουρκία θα προχωρούσε με επισημοποίηση του μνημονίου Ερντογάν -Σαράζ στα Ηνωμένα Έθνη.

Γράφει συγκεκριμένα «Το Βήμα της Κυριακής»:

«Από τις 18 Ιουνίου και μετά, όταν ο Νίκος Δένδιας επισκέφθηκε το Κάιρο και συναντήθηκε τόσο με τον αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ αλ Σούκρι όσο και με τον πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, η Αθήνα έδειξε ότι επιθυμούσε την επιτάχυνση των συνομιλιών με σκοπό την επίτευξη μιας συμφωνίας εντός του Αυγούστου. Υπήρχε λόγος για αυτό. Το σκεπτικό του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν ότι από τον Σεπτέμβριο και μετά θα ήταν πλέον εξαιρετικά δύσκολο να αποτραπούν η ανάρτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου στο αρμόδιο Τμήμα Ωκεάνιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea – DOALOS) των Ηνωμένων Εθνών και, το πιο σημαντικό, η πρωτοκόλλησή του στη Γενική Γραμματεία του Οργανισμού. Η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, η πρέσβης Μαρία Θεοφίλη, έχει ξεπεράσει εαυτόν στη διαμόρφωση των κατάλληλων συμμαχιών προς αποτροπή της πρωτοκόλλησης κυρίως, αλλά θεωρείται δεδομένο ότι η Τουρκία θα ασκήσει πολύ ισχυρή πίεση μετά και την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ από τον έμπειρο διπλωμάτη Βολκάν Μποζκίρ».

Ωστόσο ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον σημείο είναι το γιατί η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε ως ανατολικό όριο της οριοθέτησης ΑΟΖ με τους Αιγύπτιους τον 28ο μεσημβρινό, με συνέπεια να «τέμνεται» η Ρόδος.

Στο ρεπορτάζ του κ. Αθανασόπουλου αναφέρεται ότι όταν η Αθήνα ζήτησε να μετακινηθεί η γραμμή στον μεσημβρινό 28ο 15’ ώστε να καλύπτεται όλη η Ρόδος, συνάντησε την άρνηση της αιγυπτιακής πλευράς που επικαλέστηκε προηγούμενη συμφωνία της με τον πρώην υπ. Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.

Γράφει χαρακτηριστικά το ρεπορτάζ:

«Οι γνώστες της ιστορίας των ελληνοαιγυπτιακών διαπραγματεύσεων επισημαίνουν ότι σε αρκετές φάσεις των συζητήσεων στο παρελθόν η αιγυπτιακή πλευρά δεν αποδεχόταν καν ως όριο τον 28ο μεσημβρινό. Εθετε, αντιθέτως, ως όριο περίπου τον μεσημβρινό 27ο 22’, σε μία νοητή γραμμή που εκκινούσε κάθετα από το ακρωτήριο της Κνίδας στα τουρκικά παράλια προς νότια. Διόλου τυχαία, το ακρωτήριο της Κνίδας είναι το πρώτο σημείο βάσης, στη βόρεια πλευρά, το οποίο χρησιμοποίησε η Αγκυρα για το Μνημόνιο Συναντίληψης Θαλασσίων Ζωνών που υπέγραψε με την Τρίπολη τον περασμένο Νοέμβριο. Μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου, η Αθήνα επεδίωξε να κλείσει συμφωνία με την Αίγυπτο και «να σπάσει» το όριο του 28ου μεσημβρινού, ο οποίος «τέμνει» τη Ρόδο στη μέση. Είχε προταθεί η μετακίνηση της γραμμής στον 28ο 15’ ώστε να καλύπτεται ολόκληρη η Ρόδος. Ωστόσο, οι Αιγύπτιοι δεν το δέχονταν και επικαλούνταν μάλιστα προηγούμενη συμφωνία τους κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που είχαν με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά»…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News