Το ημερολόγιο δείχνει 24 Νοεμβρίου 1971.

Ενας νεαρός άνδρας με κοντά μαλλιά, γυαλιά και μαύρο κοστούμι, γύρω στα 45, πληρώνει με μετρητά, χρησιμοποιώντας το όνομα Νταν (ή Ντι Μπι) Κούπερ, το εισιτήριό του για την πτήση τής NorthWest Airlines από το Πόρτλαντ του Ορεγκον για το Σιάτλ της Ουάσιγκτον.

Τα μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια είναι ακόμη χαλαρά. Πολύ χαλαρά.

Λίγο μετά την απογείωση, ο Ντι Μπι Κούπερ (προφανώς όχι το πραγματικό του όνομα…) άναψε ένα τσιγάρο και παρήγγειλε ένα ουίσκι με σόδα.

Κατόπιν, καλεί μια αεροσυνοδό και της δίνει ένα σημείωμα.

Εκείνη το αγνοεί, νομίζοντας ότι της κάνει «καμάκι».

«Δεσποινίς, πρέπει να ρίξετε μια ματιά στο σημείωμα που σας έδωσα… Εχω βόμβα», της ψιθυρίζει μισανοίγοντάς τον σάκο του.

Η Φλόρενς Σάφνερ διακρίνει καλώδια, μια μπαταρία και κόκκινους πλαστικούς κυλίνδρους.

Ο Κούπερ απαιτεί να τον περιμένουν στο αεροδρόμιο του Σιάτλ 200.000 δολάρια και τέσσερα αλεξίπτωτα.

Οταν προσγειωθεί το αεροσκάφος, θα αφήσει να κατέβουν οι 36 (ανυποψίαστοι) επιβάτες και δύο μέλη του πληρώματος.

Το FBI έκανε αγώνα δρόμου προκειμένου να συγκεντρώσει τα 200.000 δολάρια.

Πράκτορες του FBI κυριολεκτικά σάρωσαν τις τράπεζες της περιοχής όπου μάζευαν τα λεφτά ανά 10.000 δολάρια τη φορά, ενώ τα φωτογράφιζαν το κάθε ένα ξεχωριστά (χωρίς όμως να τα σημαδέψουν).

Ολα τα χαρτονομίσματα άρχιζαν με το γράμμα «L», ενώ οι σειριακοί αριθμοί ήταν οι 1963Α ή 1969, προερχόμενα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Σαν Φρανσίσκο.

Ο κυβερνήτης, αφού ενημερώθηκε από τον πύργο έλεγχου πως οι Αρχές είχαν βρει τα 200.000 δολ. και 4 στρατιωτικά αλεξίπτωτα, ενημέρωσαν τον Κούπερ, ο οποίος αρνήθηκε τα στρατιωτικά αλεξίπτωτα και ζήτησε πολιτικά αλεξίπτωτα (αλεξίπτωτα ελεύθερης πτώσης).

Ο κυβερνήτης ενημέρωσε τις Αρχές, οι οποίες βρήκαν 4 αλεξίπτωτα από μια σχολή ελεύθερης πτώσης που βρίσκονταν στην περιοχή.

Τα αιτήματα του αεροπειρατή είχαν γίνει δεκτά και το μόνο που έμεινε ήταν η προσγείωση του αεροσκάφους.

Πράγματι, ο Κούπερ συμφώνησε και το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Σιάτλ στις 05:45 το πρωί, ύστερα από σχεδόν δύο ώρες πτήσης.

Αφού το αεροσκάφος προσγειώθηκε, ο Κούπερ διέταξε τους πιλότους να το οδηγήσουν σε μια απομονωμένη περιοχή του αεροδρομίου, ενώ απαίτησε από τους πιλότους να σβήσουν τα φώτα του πιλοτηρίου για να μην μπορούν να δουν μέσα στο πιλοτήριο οι ελεύθεροι σκοπευτές του FBI, που ίσως υπήρχαν στην περιοχή.

Στη συνέχεια ο υπεύθυνος πτήσεων του αεροδρομίου του Σιάτλ, Αλ Λι, πλησίασε το αεροσκάφος και αφού ανέβηκε τη σκάλα υπηρεσίας, στο πίσω μέρος του αεροσκάφους, παρέδωσε την τσάντα με τα χρήματα και τα 4 αλεξίπτωτα σε μια αεροσυνοδό.

Ο Κούπερ, αφού τα παρέλαβε όλα, διέταξε όλους τους επιβάτες να κατέβουν (σύνολο 36), μαζί με τις αεροσυνοδούς, κρατώντας στο αεροσκάφος μόνο τα 4 μέλη του βασικού πληρώματος (πιλότους, ιπτάμενο φροντιστή και μηχανικό).

Το αεροσκάφος απογειώνεται και πάλι. Προορισμός, το Μεξικό.

Ο αεροπειρατής ζητεί από τον πιλότο να πετά όσο πιο αργά γίνεται και σε χαμηλό υψόμετρο.

Διατάζει τη μοναδική αεροσυνοδό που έχει απομείνει να μπει στο πιλοτήριο και να κλείσει την κουρτίνα.

Λίγο αργότερα, ένα φωτάκι ανάβει στο ταμπλό: έχει ανοίξει η πίσω πόρτα.

Τα Boeing 727 ήταν την εποχή εκείνη τα μόνα που διέθεταν στο πίσω μέρος μια εξέδρα, την οποία μπορούσε κανείς να κατεβάσει με το χέρι ακόμη και κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Ο αεροπειρατής έκανε φτερά μαζί με τα 200.000 δολάρια.

Ακριβώς εννέα χρόνια μετά, το 1980, ένα οκτάχρονο παιδί που βρισκόταν σε μια κατασκήνωση μαζί με την οικογένειά του κοντά στην πόλη του Βανκούβερ, ανακάλυψε μια δεσμίδα που περιείχε 5.800 δολάρια θαμμένα μέσα σε μια τρύπα στις όχθες ενός ποταμιού της περιοχής.

Τα χαρτονομίσματα ήταν διαβρωμένα από τις καιρικές συνθήκες, αλλά είχαν τον σειριακό αριθμό των χαρτονομισμάτων του αεροπειρατή.

Παρ’ όλα αυτά, ουδέν προέκυψε για την υπόθεση.

Για τα επόμενα 38 χρόνια ανακρίθηκαν χιλιάδες ύποπτοι και δαπανήθηκαν πολύ μεγάλα ποσά για τις έρευνες, αλλά η υπόθεση της αεροπειρατείας παραμένει ακόμη ένα μυστήριο.

Ενας ύποπτος που ταίριαζε γενικά στην περιγραφή ήταν κάποιος Κένεθ Κρίστιανσεν, για τον οποίο γράφτηκε και βιβλίο το 2003, όμως το γεγονός ότι δεν χρησιμοποίησε ποτέ τόσο πολλά χρήματα για οτιδήποτε, έπεισε το FBI ότι δεν ήταν αυτός ο αεροπειρατής.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο Κούπερ είχε εμπειρία στις πτήσεις, αν όχι στις πτώσεις με αλεξίπτωτο, και η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι επρόκειτο για βετεράνο του πολέμου της Κορέας.

Οι Αρχές πάντως (και μπροστά στην αδυναμία τους να λύσουν την υπόθεση) κατέληξαν στο (ομολογουμένως πολύ βολικό για τις ίδιες) συμπέρασμα ότι μπορεί να μην κατάφερε να επιβιώσει από την πτώση του ή να μην άνοιξε το αλεξίπτωτο που φόρεσε.

Ωστόσο, όλες οι έρευνες για τον εντοπισμό του Ντι Μπι Κούπερ, μέχρι το 2018, αποδείχθηκαν μάταιες – και το μόνο που έμεινε στην ποπ κουλτούρα είναι η ταινία «The Pursuit of D. B. Cooper» που έκανε το Χόλιγουντ προκειμένου να θυμάται την όλη υπόθεση.

Τόσο μάταιες, που το FBI αποφάσισε εκείνη τη χρονιά να κλείσει επιτέλους την υπόθεση, έπειτα από 47 συναπτά έτη χωρίς κάποιο νέο στοιχείο που να οδηγεί κάπου.

«Εχουμε φτάσει στο συμπέρασμα ότι είναι ώρα να κλείσει αυτή η υπόθεση, καθώς δεν έχουμε το παραμικρό νέο στοιχείο», δήλωσε το 2018 ο ειδικός ερευνητής Φρανκ Μοντόγια Τζ.

Μέχρι τον περασμένο μήνα, που το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών αποφάσισε να ξανανοίξει την «παγωμένη υπόθεση» (cold case λέγονται οι υποθέσεις που έπειτα από καιρό μπαίνουν στο αρχείο) και να ξεκινήσουν ξανά οι έρευνες.

Τι συνέβη λοιπόν;

Πριν από λίγες εβδομάδες, ο επιστήμονας Tομ Κέι, οπλισμένος με ένα ειδικό ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, μελέτησε ξανά τα χαρτονομίσματα που είχαν βρεθεί το 1980 και ανακάλυψε μικροσκοπικές εναποθέσεις από φύκια.

Γεγονός που αποδείκνυε ότι τα μετρητά βρίσκονταν βυθισμένα μέσα στο νερό για αρκετούς μήνες μετά την αεροπειρατεία, προτού θαφτούν βαθιά μέσα στην άμμο.

Κατά τον επιστήμονα, η σύσταση των χαρτονομισμάτων υποδηλώνει ότι τα χρήματα αποθηκεύτηκαν πρώτα με ασφάλεια σε ένα ξηρό περιβάλλον προτού μετακινηθούν και βραχούν.

Προς τη θεωρία αυτή βοηθάει και ένα επιπλέον σημαντικό στοιχείο: ότι τα υπολείμματα από την άλγη και τα φύκια που βρέθηκαν πάνω τους είναι ανοιξιάτικα – δηλαδή, ευδοκιμούν και φυτρώνουν στα νερά μόνο κατά τους μήνες Μάρτιο έως Ιούνιο.

Ομως, ο Κούπερ πήδηξε με το αλεξίπτωτό του Νοέμβριο μήνα, άρα σίγουρα κάπου προσγειώθηκε σώος και άβλαβης, κρύφτηκε για λίγο καιρό μαζί με τα λύτρα και μετακινήθηκε μετά, κατά την άνοιξη του 1972.

Αρα, κατά τον Κέι, τα χαρτονομίσματα βρέθηκαν μέσα στο νερό πολύ καιρό μετά την πτώση με αλεξίπτωτο του Κούπερ.

Η θεωρία του Κέι ουσιαστικά καταρρίπτει εκείνη που είχε υποστηρίξει προ ετών ο αμερικανός γεωλόγος Λέοναρντ Πάλμερ.

Η «Θεωρία του Washougal Washdown» ισχυριζόταν ότι τα χρήματα (κάποιες από τις δεσμίδες τέλος πάντων) πιθανότατα έπεσαν μέσα σε ένα ποτάμι κατά τη διάρκεια της πτώσης του Κούπερ.

«Τα χρήματα δεν επέπλευσαν στο νερό για έναν ολόκληρο χρόνο, διαφορετικά θα είχαμε δει πάνω τους άλγες και φύκια που φυτρώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους», δήλωσε ο Kέι.

Ισως τώρα, που επιβεβαιώθηκε ότι τα χρήματα βυθίστηκαν στο νερό κάποια στιγμή μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου, να προκύψουν κάποια νέα στοιχεία και να βρεθούν αν όχι ο «Φαντομάς των Αιθέρων», έστω κάποια από τα λύτρα του μακρινού 1971…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News