Πρωταθλήτρια μέσα σε μια εξαετία; Και, μάλιστα, σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο από καταβολής του (1957) μοιράζονταν τους τίτλους τρεις πανίσχυρες ομάδες; Γαλατάσαραϊ 22, Φενέρμπαχτσε 19, Μπεσίκτας 15. Αλλους έξι έχει κατακτήσει η Τράμπζονσπορ (τελευταία φορά το 1984) και έναν η Μπούρσασπορ (2010). Πώς γίνεται, το 2020 να τις κοιτάζει αφ’ υψηλού «κάποια» Μπασάκσεχιρ, που μέχρι το 2013 δεν υπήρχε στον χάρτη της τουρκικής λίγκας; Αν είσαι η ομάδα του «Σουλτάνου», όλα γίνονται.

Το «θαύμα» της νέας πρωταθλήτριας Τουρκίας δεν είναι αθλητικό, αλλά το «success story» μιας ωμής πολιτικής παρέμβασης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα ποδοσφαιρικά πράγματα της χώρας του. Ο τούρκος Πρόεδρος… υιοθέτησε την Μπασάκσεχιρ για να αποτελέσει τον ιδεολογικό Δούρειο Ιππο του στην τουρκική κοινωνία, την προίκισε με κεφάλαια, χορηγούς, υπερσύγχρονο γήπεδο και όποια άλλη «αβάντα» μπορούσε να της προσφέρει το δικτατορικό του καθεστώς, και -ουσιαστικά- τη διόρισε ως τη νέα μεγάλη δύναμη των γηπέδων.

Ο σύλλογος συστάθηκε μόλις το 2014, στη θέση μίας άσημης ομάδας της Κωνσταντινούπολης, της Μπουγιουκσεχίρ. Πήρε το όνομά του από την περιοχή στην οποία εδρεύει: τη συνοικία Μπασάκσεχιρ, στα βορειοανατολικά της Πόλης, που ο Ερντογάν δημιούργησε στα πρότυπα της Τουρκίας που οραματίζεται. Ψηλά, γυάλινα κτίρια, σπίτια ευρωπαϊκών προδιαγραφών, πεντακάθαροι δρόμοι και πάρκα γεμάτα λουλούδια, συνυπάρχουν με τον βαθύ ισλαμισμό: τα κορίτσια φορούν μαντήλα, οι μεγαλύτερες γυναίκες έχουν το πρόσωπό τους εντελώς καλυμμένο, και τα τζαμιά έχουν την τιμητική τους – πουθενά αλλού δεν θα συναντήσεις τόσα πολλά. Εκεί κατασκευάστηκε (σε 16 μήνες) και η «Φατίχ Τερίμ Αρίνα», το υπερσύγχρονο γήπεδο – έδρα της Μπασάκσεχιρ.

Λέγεται πως η ιδέα για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας, που θα αποδυνάμωνε τις τρεις παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις της χώρας, οι οποίες εκφράζουν την κοσμική Τουρκία (στο γήπεδο της Μπεσίκτας δεσπόζει η μορφή του Κεμάλ Ατατούρκ), καρφώθηκε στο μυαλό του Ερντογάν έπειτα από μια κοινή διαδήλωση των οπαδών της Γαλατάσαραϊ, της Φενέρμπαχτσε και της Μπεσίκτας εναντίον του. Παλιός ποδοσφαιριστής και ο ίδιος, τη δεκαετία των ’70s, ο «Σουλτάνος» γνωρίζει πολύ καλά την απήχηση που έχει αυτό το σπορ στον λαό του. Δεν είναι τυχαίο οτι επί των ημερών του έχουν χτιστεί καμιά δεκαπενταριά νέα γήπεδα, και πως, προτού η οικονομική κρίση πλήξει τη χώρα, το ποδόσφαιρο ήταν μια από τις ακμάζουσες βιομηχανίες της.

Η πρώτη του προσπάθεια να μεταβάλει τους συσχετισμούς δυνάμεων στο τουρκικό πρωτάθλημα έγινε με την Κασίμπασα, την ομάδα της γειτονιάς στην οποία γεννήθηκε. Οταν απέτυχε, εμπνεύστηκε τη δημιουργία μιας νέας ποδοσφαιρικής αυτοκρατορίας «από το μηδέν». Κανείς στο κυβερνών κόμμα δεν παραδέχεται οτι το AKP πατρονάρει την Μπασάκσεχιρ, όμως είναι… φως – φανάρι. Το club ανήκει σε δυο χρηματοδότες του Ερντογάν. Ο πρόεδρός του είναι παντρεμένος με ανιψιά της Εμινέ, συζύγου του «Σουλτάνου». Ο βασικός του χορηγός, «Medipol», εταιρεία – κολοσσός στις ιατρικές υπηρεσίες, διοικείται από έναν πρώην υπουργό Υγείας της κυβέρνησής του. Τα χρώματα του συλλόγου (πορτοκαλί, γαλάζιο, λευκό) είναι ίδια με εκείνα του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Και στο «Φατίχ Τερίμ» οι γιγαντοοθόνες προπαγανδίζουν απροκάλυπτα υπέρ του Ερντογάν. Είναι, ίσως, το τελευταίο γήπεδο στο οποίο οι θεατές υποδέχονται την ομάδα τους φωνάζοντας «ο Θεός είναι μεγάλος».

Πληρώνοντας καλά, και στην ώρα της (κάτι που δεν συμβαίνει, πια, με τους υπόλοιπους τουρκικούς συλλόγους), η Μπασάκσεχιρ ήταν σε θέση να αγοράζει ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας, ιδίως ξένους, και να προοδεύει θεαματικά. Με το που πρωτοεμφανίστηκε στην τουρκική Σούπερ Λιγκ (2013-2014), άρχισε η… εκτόξευση: τερμάτισε στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας το 2015 και το 2016, στη δεύτερη το 2017, στην τρίτη το 2018, πέρυσι έχασε τον τίτλο την προτελευταία αγωνιστική (αν και είχε βρεθεί οκτώ βαθμούς μπροστά), κι εφέτος κατέκτησε την πρώτη Κούπα της σύντομης ιστορίας της.

Ο Ερντογάν δημιούργησε ένα φαινόμενο που όμοιό του δεν είχε γνωρίσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όμως, επί της ουσίας, έκανε «μια τρύπα στο νερό». Το «Φατίχ Τερίμ» των 17.500 θέσεων δεν γεμίζει, σχεδόν, ποτέ. Η Μπασάκσεχιρ προσελκύει τους λιγότερους φιλάθλους από κάθε άλλη ομάδα της τουρκικής λίγκας. Καμία πλατεία δεν γέμισε για να γιορτάσει τον θρίαμβο μιας πρωταθλήτριας που… έπεσε από τον ουρανό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News