Δηλώνει σκηνοθέτης, παραγωγός, φωτογράφος, μοντέρ, ακόμη και σεναριογράφος.
Ωστόσο, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ, στα 57 του χρόνια, πάνω απ’ όλα (τα Οσκαρ και τις υποψηφιότητες) υπήρξε κάτι πολύ σπουδαιότερο: ο άνθρωπος που ακριβώς 30 χρόνια πριν, τη σεζόν 1989-90, έδωσε ώθηση στο ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά μιας ολόκληρης γενιάς με την ταινία «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες».
Η εν λόγω ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα Σκηνοθεσίας στις Κάννες, καθιστώντας αυτομάτως τον δημιουργό της τον νεότερο στην ιστορία του θεσμού που το κατορθώνει αυτό: λίγο προτού κλείσει τα 27 του χρόνια.
Ο Σόντερμπεργκ στη συνέχεια έμεινε πιστός στο προσωπικό του όραμα: έκανε ταυτόχρονα εμπορικό σινεμά όπως την «Συμμορία των 11» ή το «Traffic», αλλά και απότισε φόρο τιμής στους «δασκάλους» του -έκανε άλλωστε ένα εξαιρετικό ριμέικ στο «Solaris» (2002) του Αντρέι Ταρκόσφκι.
Και ξαφνικά, με το που μπήκε το 2020 και ενέσκηψε ο κορονοϊός, ο Σόντερμπεργκ βρέθηκε ξανά στο σημείο να μιλάνε όλοι γι’ αυτόν.
Πώς;
Καθώς μια περίπου δεκαετία πριν, το 2011, είχε γυρίσει μια (προφητική κατά πολλούς) ταινία, ονόματι «Contagion», η οποία περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την μοιραία εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού, από την Ασία, σε ολόκληρη τον κόσμο, προλειαίνοντας το έδαφος για όλο αυτό που ζει η υφήλιος σήμερα: τις συνθήκες καραντίνας, τους άδειους δρόμους, το χάος στα σούπερ-μάρκετ και τις χώρες μια προς μια να κλείνουν τα σύνορά τους.
Μέχρι και μια από τις αφίσες της ταινίας το έλεγε ξεκάθαρα: «Μην μιλάς σε κανέναν, μην αγγίζεις κανέναν»!
Ο Σόντερμπεργκ είχε πει σε συνέντευξή του το 2011 ότι «το να γυρίσει το “Contagion” τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι μια πραγματική πανδημία θα ήταν αναπόφευκτη».
Πριν μερικές ημέρες, μιλώντας στους Los Angeles Times, επανέλαβε πως η τρέχουσα πανδημία δεν τον εκπλήσσει στο ελάχιστο.
«Όλοι οι ειδικοί με τους οποίους μιλήσαμε όταν ετοιμάζαμε αυτήν την ταινία, όταν τους ρωτήσαμε πώς θα ξεκινήσει η επόμενη πανδημία, έλεγαν για μια “υγρή αγορά” (wet market) στην Ασία και πως πιθανότατα μια νυχτερίδα θα έπαιζε ρόλο. Κυριολεκτικά όλοι. Πριν από δέκα- έντεκα χρόνια. Δεν είναι λοιπόν έκπληξη», είπε.
Βέβαια, τον Σόντερμπεργκ, όταν τον έχεις απέναντι σου, δεν περιμένεις από αυτόν να σου μιλήσει για τις ιατρικές, άλλα για τις κινηματογραφικές εξελίξεις και το κατά πόσο η πανδημία θα επηρεάσει το σινεμά εν γένει αλλά και την δημιουργία νέων ταινιών.
Μιλώντας λοιπόν στην ιταλική εφημερίδα Repubblica, ο 57χρονος σκηνοθέτης θεωρεί ότι η πανδημία θα συντελέσει ώστε να επιταχυνθούν κάποιες… διαδικασίες στον χώρο του σινεμά.
«Από τη μία πλευρά, η πανδημία βοηθάει στο να εξισορροπηθεί το “παιχνίδι” της δημιουργίας ταινιών, υπό την έννοια ότι σήμερα, με την παρούσα κατάσταση, κανένα ανεξάρτητο και χαμηλού προϋπολογισμού φιλμ δεν κινδυνεύει να χαθεί επειδή, λόγου χάρη, στη διπλανή αίθουσα παίζει ένα “μπλοκμπάστερ” πολλών δισ. δολαρίων. Όλοι παρακολουθούν σειρές και ταινίες σε ιντερνετικές πλατφόρμες γιατί αυτή είναι η μόνη επιλογή. Αυτό που θα είναι ενδιαφέρον να δούμε είναι μόλις αρχίσουν να ανοίγουν τα σινεμά, το αν θα μπορεί να υπάρχει ή όχι μια επιχείρηση ή η κινηματογραφική βιομηχανία, όταν μόλις το ένα τρίτο της αίθουσας μπορεί να είναι γεμάτη. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο τώρα και είμαι πραγματικά περίεργος να δω πώς θα καταλήξει όλο αυτό όταν είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε στα σινεμά», τονίζει, προσθέτοντας με σθένος ότι «αυτή ειναι η ώρα για όλους τους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές εκεί έξω να βγουν μπροστά και να αφήσουν το προσωπικό τους κινηματογραφικό στίγμα».
Όχι πως βλέπει κάτι ξεκάθαρο στον ορίζοντα: «τα πράγματα είναι ακόμη μπερδεμένα», λέει, «με τις τηλεοπτικές σειρές να κυριαρχούν στις πλατφόρμες streaming τον τελευταίο καιρό, έχω ακούσει διαφόρους ανθρώπους του χώρου να μιλάνε για τη δημιουργία ταινιών με έναν νέο τρόπο. Δεν ξέρω τι είδους θα ειναι αυτός ο τρόπος, αλλά όλα τα σενάρια “ειναι πάνω στο τραπέζι” και νομίζω ότι όλοι προσπαθούν να καταλάβουν ποιο είναι το μέλλον του σινεμά».
Θέλεις δεν θέλεις, φυσικά, το θέμα γυρνάει και ξαναγυρνάει στο ζήτημα της πανδημίας, με τον Σόντερμπεργκ να παραδέχεται ότι παραμένει σε επαφή με τους γιατρούς και τους επιδημιολόγους οι οποίοι τον συμβούλεψαν μια δεκαετία πριν για τις ανάγκες του «Contagion».
«Ναι, παραμένω σε επαφή μαζί τους και πάντα ήλπιζα ότι δεν θα ήμασταν στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα, αν και όλοι πριν από εννέα χρόνια μού έλεγαν ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα καταλήξουμε εδώ που είμαστε. Έτσι, ήταν προετοιμασμένοι – τουλάχιστον θεωρητικά. Και όλα όσα μου είπαν τον περασμένο Ιανουάριο έχουν γίνει ήδη πραγματικότητα. Και ένα από τα πράγματα που μου λένε είναι ότι ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει και δεν θα πάει πουθενά και πλέον θα πρέπει να μάθουμε πώς να τον αντιμετωπίσουμε», επισημαίνει.
Μέχρι να υπάρξει εμβόλιο;
Ακόμη και μετά την εύρεσή του, λέει, υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα:
«Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν εμβολιαστεί επτά δισεκατομμύρια άτομα μαζί και έτσι γεννώνται πραγματικά ερωτηματικά για το πώς να διασφαλίσουμε ότι όλο αυτό μπορεί να γίνει με ασφάλεια για όλη την υφήλιο. Προφανώς και είμαι υπέρ του εμβολίου, αλλά ακόμη και αν το 0,0005% του γενικού πληθυσμού παρουσιάσει, ας πούμε, νεφρική ανεπάρκεια ως αποτέλεσμα αυτού του εμβολίου, ακόμη και αυτό είναι δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι. Οπότε η μόνη λύση είναι αφήσουμε το χρόνο να περάσει για να δούμε το πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στο εμβόλιο. Ενδέχεται λοιπόν να έχουμε σύντομα ένα εμβόλιο, αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε ότι είναι ασφαλές και ότι όλοι μπορούν να το πάρουν, δίχως παρενέργειες», καταλήγει με νόημα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News