Δεν υπάρχει πιο… Ποια λέξη;… Πιο «φτου!». Ροχάλα από στόμα γέρου που ακούς όλη τη διεργασία της μάζωξης μέχρι να «φτου!»… Οταν ο άνθρωπος καταντάει κούφιος, κενός συνείδησης, σκιάχτρο και πιόνι στα χέρια της εξουσίας.

Μελετήστε τον Ματθαιόπουλο πίσω από την κατήχηση, τη νουθεσία, το πάθος του να καταντήσει όμοιας κατάντιας, τον ανόμοιό του: «Θάψ’ τα! Τι είναι ο εισαγγελέας; Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι».

Η μετάδοση της πείρας: «Κάποιοι μπορεί να πάρουν την πίτα και εσύ να πάρεις την π…α. Ετσι είναι το παιχνίδι στην Ελλάδα».

Το κρεσέντο: «Ετσι γίνονται τα παιχνίδια. Ετσι έγιναν πέρυσι τα παιχνίδια με τον Καπέλιο (πρώην αρχηγό του Π.Σ.) και τον Βασιλειάδη (πρώην υπαρχηγό Επιχειρήσεων). Για να καθαρίσει ο Καπέλιος τον Βασιλειάδη τον άφησε και στα Κύθηρα και στη Μάνη χωρίς εναέρια. Ετσι παίζεται το παιχνίδι».

Και βέβαια, οι διασυνδέσεις και «χαριεντισμοί»-συνεννοήσεις με τους υψηλά: «Η υπουργός αυτό μου είπε. Κάλεσέ τον και πες του μη γράψει για ευθύνες ανωτέρων και μη γράψει ότι ευθύνεται ο δήμαρχος, η Δούρου ή κάποια υπηρεσία ή το Δασαρχείο»…

Σκέψου να κατείχαν και τους αρμούς της εξουσίας! Πότε τα πρόκαναν όλα αυτά; Σαν έτοιμοι από καιρό. Σαν διεφθαρμένοι πριν διαφθαρούν. Κι έρχεται η Ολγα του χαμόγελου να καθαρίσει. Πώς; Πρώτα εξώδικο στην «Καθημερινή». Μετά μήνυση. Μετά μηνύσεις σε δημοσιογράφους. Χαρτί-χαρτί. Δίκες αργόσυρτες, μακροχρόνιες, θα φτύσουν αίμα οι αθώοι, να κερδίζουν χρόνο οι ένοχοι. Μέχρι να δει ο κάθε «Δ. Λιότσιος» (Πραγματογνώμονας της Πυροσβεστικής) τι σημαίνει να σπας τη «σειρά», τη ροή… Να τη βγαίνεις στον κάθε «Β. Ματθαιόπουλο» (τέως αρχηγός του Σώματος).

Σήμερα, ξέρω ξέρω, όλοι-όλοι-όλοι με τον Δ. Λιότσιο! Αύριο; Για πόσα «αύριο» θα είμαστε μαζί του; Είναι έτσι δομημένο το σύστημα, ώστε να βαρεθείς να είσαι μαζί του και να μείνει μόνος. Αυτές τις μέρες, μέρες ενός μελαγχολικού καλοκαιριού, όλοι λίγο πολύ διαβάσαμε, «μείναμε», σιχαθήκαμε, τρομάξαμε, βουβαθήκαμε. Θαρρείς ότι το Μάτι έγινε θυσία για να δούμε την αλήθεια μας σε όλους του τομείς. Λες κι έπρεπε να θυσιαστούν 102. Οσο με ματώνει το τραγικό τέλος –τραγικότερο δεν υπάρχει– τόσων ανθρώπων, άλλο τόσο θα μας στοιχειώσει αιώνια, ως χώρα-πατρίδα, το να μη λάβουμε ως ιερά κάρβουνα στα χέρια μας ό,τι «αποκαΐδι» στοιχείο μάς φέρνει ακόμα η «φωτιά τους». Ας κτίσουμε επιτέλους Κράτος Δικαίου!

Αλλά θα είναι μεγάλη αδικία να μην αναγνωρίσουμε και κάτι ακόμα. Την άλλη δημοσιογραφία. Μελετάω την παρουσία τριών γυναικών στην πρόσφατη ζωή μας. Θεωρώ το βιβλίο «Η τελευταία μπλόφα», της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού, το πλέον χρήσιμο εργαλείο για να δει κάποιος καθαρά κάθε πτυχή ενός πολιτικού-κοινωνικού εγκλήματος. Οπως θεωρώ την έρευνα της Μαριάννας Κακαουνάκη πολύτιμη, ιδίως υπό την σκέπη μιας εφημερίδας όπως η «Καθημερινή». Αντιλαμβάνεστε πόση σημασία έχει αυτή η προστατευτική «σύμπλευση» για έναν φοβισμένο άνθρωπο, όπως ο Λιότσιος, στη ζούγκλα των «Επάνω»… Αρα, πόσο δεν εμπιστευόταν και ούτε θα εμπιστεύεται τη σκιά του την ίδια…

Σπεύδω να θέσω στην αντίληψή σας μια νέα γενιά δημοσιογράφων. Σκέφτομαι ότι αν μία από αυτές τις γυναίκες καθίσει στο διπλανό μας τραπέζι, δεν θα την αναγνωρίσουμε. Δεν θεωρούν ότι επιβάλλεται να περιφέρονται ως μάγκες, επαΐοντες, μαϊντανοί, καμαρωτοί ως –και καλά– κολλητοί της εξουσίας. Σκέφτομαι πόσες φορές στη ζωή μου τόνισα «χρονογράφος» γιατί μέσα μου ψιλοντρεπόμουν για το «δημοσιογράφος», όπως ως καρικατούρα το κατάντησε μια εποχή με καρικατούρες «δημοσιογράφους».

Με πληροφορούν ότι είναι κόρη του μακαρίτη Ν. Κακαουνάκη. «Ωχ!» ξεπετάει το μέσα μου. Δεν ήταν αυτή η δημοσιογραφία που τιμούν η ψυχή και συνείδησή μου. Σπεύδω να ξεχωρίσω, σαν να το χρωστάω στην ίδια και μόνο στην ίδια, τη Μαριάννα Κακαουνάκη. Οπως την Ελένη Βαρβιτσιώτη και την Βικτώρια Δενδρινού. Παρέδωσαν ό,τι χρειαζόμαστε για να εργαστούν οι σοβαροί, έντιμοι υπεύθυνοι (υπάρχουν;) στο χειρουργικό μας κρεβάτι… Ο βαριά ασθενής (πιο βαριά πεθαίνεις!) πρέπει να ζήσει. Ενήργησαν χρήσιμα. Και συνεχίζουν τη δουλειά τους… Μακάρι να μην αλλάξουν. (Για να το σιγουρέψω, σπεύδω να «δοξάσω». Για μένα το κάνω. Για να έχω να πιστεύω).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News